İki deli,iki yaralı,iki yalnız ikiside ölüme aşık ikisininde ruhu yok kalpleri yok o kalpler o ruhlar nasıl canlanacak nasıl olacak kimse bilmiyor ölüm mezarlıklar hüzün yeridir ama kim bilir mezarlıklar iki ruhu iki kalbi yeniden nasıl canlandıraca...
Selammmmm yeni bölüm ile geldim diğer bölüme göre kısa oldu ama olsun sadece_dalya ısrar etti valla at at diye nsmsmsmsm. Keyifli okumalar ve yorum, vote atmayı unutmayınnn. ✩.･*:｡≻───── ⋆♡⋆ ─────.•*:｡✩
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O kadar mutluluktan sonra şuan karşımızda ki manzara en son görmek isteyeceğim manzaraydı.
Rüzgarın babası karşımızda keyifle kadehini kaldırmış bize bakıyordu amacı belliydi rüzgarı mutlu gördüğü anda alt üst etmek. Ama artık ben vardım buna izin vermeyecektim rüzgarın mutlu kalmasını sağlayacaktım ha olmadı beraber üzülecektik bu ne be tek tek olmuyor.
"Oğlum cevap vermeyecek misin? Çok ayıp ediyorsun?"
Rüzgarın elimdeki elinden kasıldığını fark ediyordum.
"Halit ne işin var burda?" aynısını bende bilmek istiyordum biz mutlu ve huzurluyduk. illa içine edilecekti.
Halit piçi elindeki kadehi kafasına dikti o kadar umursanazdı ki ama rüzgar öyle değildi kaskatı kesilmiş elleri titemek üzereydi. Bir babanın çocuğuna yapabileceği en büyük şeydi bu onu görünce onu korkudan titretmek.
"Oğlum böyle sert sert hiç olmuyor hem dalya hanımla bir işimiz vardı."
Dalya mı? Bu piç herif benim eski adımı nasıl biliyordu? Rüzgar hızlıca bana döndü kızar mıydı söylemedim diye? Şuan helite açık vermemeliydik bunun farkına vararak dudaklarımı oynayarak ona "Sonra" dedim. Beni gözleri ile onayladı bile biz bakışırken Halit konuşmaya devam etti.
"Aaaa oğlum sürtüğünün gerçek adını bilmiyor muydun yoksa? ups aranızı mı bozdum?"
Rüzgar bakışlarını benden çekip sertçe halite bakmaya başladı.
"Hayır biliyordum onun özeli bilmene şaşırdım doğrusu bir kadeh versene."
Ney ne oluyordu lan cidden şuan içecek miydi?
"Tabi oğlum ilk kez karşılıklı mı içicez?"
Rüzgar onun yanına gidecekken kolunu sertçe tuttum ve engel oldum.
"Rüzgar napıyosun ya sen içecek misin cidden?"
Duraksadı aklında bir şeyler vardı ne dönüyordu acaba şu beyninde o kadar çok merak ediyordum ki.
"Yüsram sakin ol aklımda bir şey var ki gidiyorum sen teknenin alt katına in ve beni bekle. Anladın mı?"
Bunu kabul edeceğimi düşünmesi asıl aptallıktı.
"Asla böyle bir şey yapmam seni bu adamla yalnız bırakmam gerekirse o zıkkımı içerim."
Bana bıkkınlıkla baktı o da sıkılmıştı bu durumdan babasından oyunlarından alnını alnıma yasladım.
