İki deli,iki yaralı,iki yalnız ikiside ölüme aşık ikisininde ruhu yok kalpleri yok o kalpler o ruhlar nasıl canlanacak nasıl olacak kimse bilmiyor ölüm mezarlıklar hüzün yeridir ama kim bilir mezarlıklar iki ruhu iki kalbi yeniden nasıl canlandıraca...
Uzun zamandan sonra ben geldim merhaba ahalii bol bol sevgi dolu bir bölüm oldu keyifli okumalarrr 🗝🗝
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
══✿══╡°˖✧✿✧˖°╞══✿══
Adamla kadın ayrı yerlerde aynı acıları çekiyorlardı kadın gördüğü kabusla hızlıca hastaneden kaçmış adamın peşinden gelmesini bekliyordu ama ikisi de bambaşka yerlerdeydi adamın yüzü kanlara bulanmıştı, kadının ise omzundaki yara bir nehire su akarcasına akıyordu. Ve ıslak zemine çarpıyordu. Kafasını gökyüzüne çevirdi yağmur yüzüne akıyor ordan çenesine yol alıyordu acıdan sıktığı çenesine yekta nerdeydi nasılda yakışıyordu bu isim ona ama olmadı dayanağı kalmamıştı yere yığlmış gözlerini gökyüzünden onu izleyen annesine bir söz söyledi.
"Anne artık yıldızlar parlak... " ══✿══╡°˖✧✿✧˖°╞══✿══
Gözlerimi zor bela açabilmiştim nerdeydim ben? Rüzgar gelmemiş miydi peşimden? Evet gelir diye kaçmıştım ama gelmemişti. Boğazımdaki yumru büyüdü.
Etrafı inceledim evimdeyim hatta yatağımdaydım. Aşkının odaya elinde tepsi ile girmesi daha çok şaşırdım noluyordu?
"Günaydın yavrum uyanmışsın yaran nasıl acıyor mu?" ben buraya nasıl gelmiştim asıl şuan ki soru buydu.
"Aşkım ben neden burdayım yani en son yağmurun altındaydım. Sonrası yok." elindeki tepsiyi bıraktı ve yanıma geldi.
"Biliyorsun yağmur yağdığında hemen dışarı çıkarım yine öyle oldu sonra sana uğramak istedim rüzgar ile konuştum uyuyor demişti. Geldiğimde kapının önünde baygındın sahi noldu?" bir bilsem noldu noldu bana? Rüzgar nerdeydi? Bu saatte kadar napıyordu şerefsiz.
"Bilmiyorum bilmiyorum bugün annemin ölüm yıldönümü işte rüzgar doktor ile kavga etti kötüydüm o an düşünmeden hareket ettim ve odayı terk ettim ama iyi değildim bir anda bayıldım ama evin yakınında dahi değildim. Rüzgar peşimden gelir sandım. " düşünceli bir hale büründü şuan bende öyleydim. Hangi bela vardı başımızda.
"Tamam düşünme şimdilik ya işi çıktı ya da şerefsizlik yapmıştır ki öyle bir şey olursa kafasına sıkarım." cidden yapardı.
"Hıhı ben çok aşık oldum." kocaman bir kahkaha attı komik mi? He komik mi lan?
"Lan komik he ne gülüyorsun şerefsiz."
"Bunu biliyorum zaten yani anlamamak mümkün değil amaa o enişte kılıklı herifi dövmem lazım ve kıskanırım köpek." bende onun sevgilisi ya da sevdiği olursa kıskanırdım be ama onun yoktu ki. Biraz dalga geçme vakti.
"Haklısın senin yok kii benim var ve defalarca öpüştük." onu kıskandırmayı seviyordum.
"Sana inat beni sevmediğim biri ile sevgili yaptırma neyse konumuz bu değil." buydu der gibi baktım.
