İki deli,iki yaralı,iki yalnız ikiside ölüme aşık ikisininde ruhu yok kalpleri yok o kalpler o ruhlar nasıl canlanacak nasıl olacak kimse bilmiyor ölüm mezarlıklar hüzün yeridir ama kim bilir mezarlıklar iki ruhu iki kalbi yeniden nasıl canlandıraca...
Uzun süre sonunda bölüm yazabildim keyifli okumalar. Vote ve yorum atmayı unutmayın 💛
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben sen değilim herşeye rağmen kendimi sevemiyorum yaşananan herşeye rağmen aynada göz göze bile gelemiyorum çünkü biliyorum kendimle bakıştığım an yıkılacağımı biliyorum kendimden nefret ediyorum. Rüzgar Y. Keskin
-Rüzgar-
Ona iyi gelmek isterken ona iyi gelmemiş miydim yoksa? Hçkırığının içindeki çığlıklar canımı öyle bir yakmıştı ki sanki acısı bana geçmişti ve ben o acıyı on katı kadar yaşamıştım. Acısı onu bayıltacak kadar çoktu peki buna rağmen bu kadar güçlü kalması işte bu yüzden hayrandım ona herşeyine hayrandım en çok gücüne ve duruşuna.
Şimdi yatağında kollarımın arasında huzurla uyuyordu. Onu zorlamıştım ama eminim ki artık rahatlmıştı. Düşüncelere dalma zamanıydı.
Dolunayı yetimhaneden almam gerekiyordu bir süre bizde kalmalıydı kanında uyuşturucu vardı o geçene kadar yetimhanede kalamazdı kendine ve çocuklara zarar verirdi aklımdan çıkmıştı. Bu aralar bu unutkanlık çoğalmaya başlamıştı kendimi toparlamam gerekiyordu. Daha kötüsü olamaz dedikçe daha kötüsü oluyordu. Yonca onunla vakit geçirmeyi o kadar çok özlemiştim ki ama artık öncelliğim o değildi öncelliğim sevdiğimdi. Buralardan gitsek herkesi arkamızda bıraksak ne güzel olurdu ama bunu dalyaya yapamazdım burda bir düzeni ve hayatı vardı.
Daha fazla düşünürsem başıma ağrılara girecekti en iyisi bende azcıkta olsa uyuyayım gerçi ne mümkün hanımefendi benimle oynuyordu hala bir yerlerim szılıyordu şayet.
-YARIM SAAT ÖNCE-
"Ya kızım bayıldın ayıldın uyumadın ki ne diye uyku sersemisin anlamıyorum ki." Yağmur yağmıştı ve haliyle ıslanmıştık arbada uyanmıştı sevdiğim sonra geri uyuya kalmıştı ama şuan ise üstünü değiştirmeye çalışıyordum ama mümkün değildi hiç yardımcı olmuyordu.
"Susadım bana su getirr ben giynirim." işime gelmişti çünkü ona hata yapmak istemiyordum onu yarı çıplak görmek bile kalbe zarardı.
"Hızlı giyin güzelim hızlı." mutfatkatn suyunu da sevdiği çikolatayı aldım. Odaya girdiğimde gördüğüm manzara beni bozguna uğrattı bu kız benim sinir sistemim ile mi oynuyordu gerçeekten? Çıplaktı tamamen çıplaktı altında sadece küçücük bir kumaş parçası vardı ama onun dışında çırıçıplaktı dokunmak yok. Bakmak yok. Sadece giydireceksin. Aynen.
"Dalyam suyunu getirdim noldu sana aniden ya?"
"Çok soğuk çok kafamı kaldıramıyorum." gittim hemen yanına alnından öptüm uzun uzun ateşi vardı belliydi zaten hasta olduğu bu yağmurda tadı tuzu olmuştu.
"Ateşin var seni duşa sokalım sonra sirkeli suyla alnına bez koyarız olur mu güzelim?" bakma sakın bakma bakarsan kendini kaybedersin olmaz ama elimde değildi gözüm kayıyordu en çokta çıplak göğüsüne.
