"Farklı bir kan kokusu alıyorum sanki."dudakları anlık bir duraksama yaşarken yutkundu.
Bedeni üzerimde yükselirken boştaki elini boynuma getirerek hafifçe sıktı,yüzü yüzüme yaklaşırken sıcak nefesi aklımda olan her şeyi silmişti"yeterince."dedi"yor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Her şeyi aldık mı küçük patates?" dedi boras cebindeki kredi kartını çıkarıp kasiyere uzatarak,gözlerim hediyelerden gezinirken onları üşenmeden saydım burada tam yirmi tane hediye vardı hepsi alt üst takım halindeydi,boras üstleri bense pantolonları seçmiştim.Herkese iki veraya bir olmasın diye de ona dört beş crop iki de elbise almıştık.
Boras larissa için her hangi bir şey almamıştı çünkü dediğine göre onun hediyesi zaten daha önceden verilmişti,Ona istediği telefonu almıştı.
Bu sayede ben dahil herkesin hediyesi tamamdı,benim hediyemikendi elleriyle seçerek hediye paketi yaptırmış ve görmeme izin vermemişti.Üzerine de dediğine göre güzel bir yazı yazdırmıştı, ben hediyeden çok yazıyı merak ediyordum.
Kasadaki kızdan gizli gizli yazıyı borasın kendi elleriyle yazdığını öğrenmiştim,ne olduğunu sorsam daİtalyanca olduğu için anlamadıklarını söylemişlerdi.
İngilizce falan olsa neyse de,İtalyanca herkesin anlayabileceği bir dil değildi.
"Evet."dedim elimi kabanıncebine sokarak"yinedekardeşine de mi bir şeyler alsan?şimdi kız yanlızhissedecek herkese hediyevar ona yok."Bana gözdevirerek bakışlarını etraftagezdirdiğinde bir şey acısınatakılmamış olacak ki elleriönündeki çocuk tokalarınagitti.
Onlardan beş altı tanealarak kasiyer kıza uzattığında kız onları daalarak küçük bir paketiniçerisine yerleştirdi.
"Oldu mu?"dedi boras sırıtarak,sırf kafasında söylenmemem için onları aldığını fazlasıyla belli ediyordu.
"Oldu."dediğimde bana doğru bir adım atarak ayakkabılarımızın uçlarının birbirine dokunmasınısağladı"ne? yaklaşmasana."kasadakikızın bakışlarını üzerimizdehissedebiliyordum,onu suçlayamazdım çünkü başka biri olsa eminim ki o da bakardı.
"Yaklaşma?hakaret sayarım."yüzlerimiz birbirine yaklaşırkendudaklarını yanağıma bastırarak hafif bir öpücük bıraktı.En azındandudağıma yapışmamıştı bu onun için büyük bir gelişmeydi,meselatuvaletten beni boşlatarak çıktığında kapıda bekleyen adamları umursamadan onların önünde aniden dudağımdan öperek'neden kapı kilitliydi?'sorusunun cevabını vermişti.
"Artık hediyemi evde verirsin sende." dediğinde gözlerimi kaçırarak yanımızdaki kıza baktım,boras umarım konuşmaya devametmezdi"yatak fazla sağlamdeğilmiş gerçi,yüksek ihtimal kırar yerde devam ederiz yada her zaman ki gibi kucağıma tırmanırs-"elim dudakları üzerine kapanırken gözlerimi iri iri açılmış durumdaydı,neden her seferinde bizi bi kadar belli edecek şeyler yapıyordu ki!
