She Was A Nerd

45

Chapter 45

Pagkatapos ng madrama naming pag-uusap ni Liam ay nagsabi ako na iuwi niya na 'ko. He's ready to tell me what happened before but didn't ask me if i am ready to hear. And I also curious yes, if what is his reason for doing it all but a fear comes first to me.

Nang nasa sasakyan kami ay tahimik lamang ang lahat. Inaalala ko kanina ang mga sinabi ni Liam. I don't what hear the reason behind everything he did, natatakot ako na alamin lahat ng 'yon dahil baka 'pag hindi ko nakayanan ay bumagsak ulit ako at takasan ang lahat.

Nagpapasalamat ako na hanggang sa maibaba na ako sa bahay namin kung nasan ang aming bahay ay nanatiling tahimik si Liam.

''Here.'' maikling aniya matapos akong bumaba. Madali akong pumasok sa loob nang hindi lumilingon sa kaniya.

Mabigat ang paa kong naglakad papunta sa kuwarto ko. Ibinagsak ko ang bag ko sa sahig tsaka humiga sa kama. Nakatingin ako sa kisame at inalala ang mga nangyari kanina. What the fuck is his reason..ano naman kaya 'yon?

Ang mga nangyari ng gabing'yon ay hindi ako pinatulog. Talagang gusto kong malaman lahat ng 'yon but I'm scared to find out the truth. Hindi ko alam pero masama ang kutob ko.. sobrang sama.

Nagising ako nang masinagan ang mukha ko ng araw. Mabilis akong tumayo at tinignan ang cellphone ko.

I got a text from Andrew, from ate Jasmine, From Kevis, and Meg. Hindi ko 'yun lahat binuksan pero may isang unknown number ang nag text sa 'kin na naging sanhi ng pagsisisi sa 'kin kung bakit ko pa ito binuksan.

Unknown Number

Magsisisi ka Ayasa Lorin Parreña kung bakit ka pa bumalik dito..maswerte ka nang tinakasan mo ang delubyo..pero dahil tanga ka..binalikan mo pa.

Nalaglag ko ang phone ko sa takot nang mabasa 'yon. Nilakasan ko ang loob ko at nag reply rito sa kabila nang agang-agang na baka pinagttripan lang ako.

Me:

If it's a sort of prank thing please stop this. This is not funny.

Hinintay ko ang text at umaasang sana hindi totoo 'yon. But then they mention my full name that means they know me.

Maya-maya ay nag text ulit 'yon. Humihip muna ako nang mahabang hangin bago buksan ang message.

Unknown Number

I wish it is. But it's not. Go back to your fucking senses and be careful..malay mo huling araw mo na ngayon? Parreña Lorin..binabantayan kita.

Sa takot nang nabasa ko 'yon ay itinapon ko ang phone ko. Parang natakot akong lumabas nang makita ang text na 'yon. Shit..sino naman 'yon. Wala naman akong natatandaan na kaaway ko...

Oh shit..don't tell me it's Amanda? But she's in jail right? She's in jail..so paano siya?

Dali-dali kong cinontact si Ate Jasmine. Matagal bago siya sumagot kaya naman nang sumagot ito ay nainis ako.

[Ang tagal mo namang sagutin!] asik ko.

[Sorry. Si Andra kasi naiyak e. Bakit?]

[Okay na ba siya? How is she?]

[She's sleeping. Bakit ka napatawag?]

Bumuntong hininga ako. I should keep it to her right? May anak na si Ate jas at ayaw ko siyang mag worry. Dapat lang na ang atensiyon niya ay na kay Andra.

[W-wala naman..n-nangangamusta lang,] I lied.

[Ito namang kapatid ko parang hindi tayo nagkita kahapon ha? Ikaw kamusta ka? Hindi ka nagrereply sa 'kin. Ayos ka lang ba?]