Chapter Four
Naghihikab at pupungas pungas pako ng mata matapos ang shift ko, nanginginig ang katawan ko sa lamig. Masaya mang makita sa personal ang pag ulan ng snow di ko magawang matuwa dahil kahit kailan di naging sanay ang katawan ko sa lamig. Niyakap ko ng mahigpit ang katawan ko, gusto ko ng mag talukbong ng kumot at mag kape.
"Sup babe" biglang gumaan ang pakiramdam ko ng makita ang girlfriend ko, napa iling ako ng mapansing napaka nipis ng suot nya.
"Andy I said don't forget to wear your gloves" lumapit sya sakin at niyakap ako, ngumiti ako at napa pikit.
"I miss you baby ko"hindi ko napigilang humagikgik, tinuturuan ko kasi syang mag tagalog para naman di dumugo ang ilong ko tuwing kausap sya.
"Aaww look who's clingy now" pang iinis ko sa kanya, sinamaan nya ako sandali ng tingin bago sumiksik sa leeg ko.
"You're really warm, come on let's go home" nagpa hatak ako sa kanya, nakaka isang taon narin ako sa two year contract ko at four months narin mula ng maging girlfriend ko ang magandang ito.
Nakaka bigla kung paano kumilos ang tadhana dahil na aalala ko pa kung gaano sya ka-maldita sakin nung simula. Ilang beses din kaming nag away nung mga unang linggo ng pagiging mag kaibigan namin. Hanggang sa di nya na yata kinaya ang charisma ko at nahulog sya sakin. Tuwing maiisip iyon natatawa parin ako.
Nalaman ko rin na napaka emotionally dependent nya. Lahat ng pader na meron sya dahang dahan ko ng napapabagsak, yung kasungitan at kamalditahan alam kong mga defense mechanism nya lang at ang totoo sya ang pinaka mabuting taong nakilala ko. Kaya kahit na parang napaka aga pa alam kong mahal ko na sya. Hindi pa namin sinasabi iyon at nahihiya akong mauna baka mamaya kung ano ang isipin nya.
"Baby are you okay? You look exhausted" at sobrang lambing nya rin, isa iyon sa minahal ko sa kanya.
"I'm fine, sleep deprived lang ako" mabilis syang humalik sa pisngi ko saka hinaplos ng kamay nya ang kamay kong balot ng gloves.
"Why don't you take a leave and will go on a vacation? Out of town, what do you think?" pinagmasdan ko muna ang napaka ganda nyang mukha, doon palang napa ngiti nanaman ako. Kasi paano ba naging possible ito? Di kaya hanggang ngayon nananaginip parin ako?
"You know I can't, My mama called me the other day and the money that I gave them wasn't enough. I need to atleast double my working hours to make ends meet" dinaanan ng lungkot ang mata nya, ilang beses na kasi nya akong niyaya pero palagi ko syang tina tanggihan dahil bigla bigla ding tumatawag sila mama at kailangan ng pera lalo pa ngayong nasa college na si Arthur.
"I told you that I can help. I'll provide for everything and you can repay me whenever it's possible" umiling ako ng paulit ulit.
Ilang beses narin naming napag usapan ito at ito palagi ang puno't dulo ng mga pagtatalo namin. Paulit ulit ko ng pinaliwanag sa kanya na kaya kong mag provide ng pangangailangan ng pamilya ko, kaya nga ako nandito in the first place at wala akong balak na humingi ng limos sa kahit na sino.
"Andrea we already had this conversation before. I don't need your help,okay? This is my family we're talking about" napako sa labas ng kotse ang mga mata ko.
"And you're getting upset,how? I just can't understand why you're being like this? I just wanted to help is that so bad? Is that too much to ask?" pinilit kong kumalma dahil ayokong mag salita ng mga bagay na pagsisisihan ko mamaya.
"Baby please let me handle this and promise I'll cry for help if I can't anymore" hinarap ko sya saka ako ngumiti, gumalaw galaw yung panga nya malamang sa inis.
BINABASA MO ANG
Skeletons In the Closet (wlw)
Любовные романыNagmula sa mahirap na pamilya si Gabrielle kaya't matapos makapag aral agad syang nangibang bansa ng mabigyan ng pagkakataon. Doon nya nakilala si Andrea, kaagad nahulog ang loob nya para dito hanggang sa dumating sa puntong di nya na kaya pang mabu...
