BİR ADIM ÖTE AŞK CEREN&SEYHAN (ADANA'DA AŞK BİR BAŞKADIR SERİ 1)

BİR ADIM ÖTE AŞK CEREN💞SEYHAN 30. BÖLÜM ( İLK FİNAL ) Part 1

Keyifle Okuyun 😊💖 

BİR ADIM ÖTE AŞK CEREN💞SEYHAN 30. BÖLÜM ( İLK FİNAL )

Part 1

Ceren, yarasına artık kendi kendine pansuman yapabiliyordu. Seyhan'ın hediye ettiği yanık kremi, aynı işlevi gören diğer kremlerden çok farklıydı. Doğal olmasının yanında oldukça da etkiliydi. İlk başta canını bayağı yakmış olsa da yanığın hızlıca iyileşmesini sağlamıştı. Pansumanın son aşaması olarak kolunu güzelce sararken sevdiceğinin notta yazdığı bir cümleyi anımsadı. "Belki anılarını silmeyecek ama izlerini yok edecek." Evet, bembeyaz teninde yanık izi kalmayacak gibi görünüyordu. Ya anıları... Kalbi sadece ve sadece onun aşkıyla doluyken ona kızgın kalması imkânsızdı. Her ne kadar Seyhan, Bahadır amcasıyla iş birliği yaparak o gün onu hayal kırıklığına uğratmış olsa da onunla ilgili hiçbir anının hafızasından silinmesini istemiyordu. Aşkı sonsuza dek platonik kalsa bile...

Hafif bir iç geçirip oturduğu yerden kalktı. Pansuman için kullandığı eşyaları toparlayıp çekmecesine koyarken gözleri fıstıklı çikolatalara ilişti. O günkü konulduğu haliyle duruyorlardı. Sevdiği erkekten aldığı ilk özel hediye olduğu için onları yemeye hatta dokunmaya bile kıyamıyordu. Keza menekşesi de aynı kıymetteydi. Ona ihtimamla bakıyor, gözünden sakınıyordu. Hele onunla beraber gelen kart o kadar anlamlıydı ki onun için. Karttaki sözleri her okuduğunda ister istemez içinde bir umut yeşeriyordu. Bu da aklını sürekli meşgul eden evlilik mevzusunda net bir karar almasını engelliyordu.

Uzanıp çekmecenin köşesinde duran kartı eline aldığı an kapı tıklandı. Kartı yerine bırakıp çekmeceyi kapadıktan sonra masasına geçti. "Girin." diye seslendi. Kapının açılmasıyla birlikte Melek ablasının neşeli sesi odayı doldurdu.

"Selam papatyam, dün sabahtan beri odandan çıkmadın. Merak ettim, iyi misin?"

"İyiyim Melek abla. Son final sınavıma çalışıyorum."

Melek, masadaki açık duran kitaplara ve notlara şöyle bir göz attıktan sonra ona döndü. "Hadi ara ver de bahçeye çıkalım. Pelin bize kahve yapıyor. Bu harika havada çok güzel gider. Hem Mahir amcamın dün yaptığı müthiş bahçe düzenlemelerini de kaçırdın. Özellikle diktiği güllere bayıldım. Sen de görmüş olursun."

"Peki, olur."

Ders notlarını kapatıp Melek ablasıyla birlikte odadan çıktı. Evin ön bahçesine indiklerinde şaşkınlığını gizleyemedi. Amcası sayesinde bahçe inanılmaz değişmişti. Menekşe gözleri, ışıldayarak rengârenk gülleri izliyordu. Harika bir görsel oluşturmuşlardı. Güllerin etrafa yaydıkları pozitif enerjiyi ruhunda ve tüm bedeninde hissederken muhteşem kokularını derin bir nefesle içine çekti. Neşeli bir coşkuyla beğenisini sözlere döktü. "Bahçe harika olmuş, bayıldım, Mahir amcamın ellerine sağlık."

Düşünceli şekilde kaşlarını çatmış olan Melek, bahçe ve çiçeklerden ziyade aklını meşgul eden konuyu konuşmak istiyordu. Ceren'in Bay Arıza'ya âşık olduğundan emindi lakin onunla evlenme mevzusunda pek hevesli olmadığını fark etmişti. Bunun nedenini çok merak ediyordu. Bundan dolayı bahçeyi bahane ederek onu odasından çıkarmıştı. Pelin'le birlikte kuzeninin ağzını arayacaklardı ama Pelin'i beklemeyecek kadar sabırsızlandığından konuya direkt dalarak: "Bırak şimdi çiçeği, böceği. Hazır annemler de evde yokken şu evlilik mevzusunu konuşalım." dedi.

Gülleri seyre dalan genç kız, duyduklarıyla parlak menekşe gözlerini kuzeni Melek'e çevirdi, şaşkınlık dolu merakla sordu. "Hangi evlilik mevzusu?" Ailesinin gündeminde o kadar çok evlilik mevzusu vardı ki, hangisinden bahsettiğini anlayamadı.