BİR ADIM ÖTE AŞK CEREN&SEYHAN (ADANA'DA AŞK BİR BAŞKADIR SERİ 1)

BİR ADIM ÖTE AŞK 4. BÖLÜM

BİR ADIM ÖTE AŞK CEREN💞SEYHAN 4. BÖLÜM*

ŞAPKALI GENÇ ADAM*

Annesinin çığlık atar gibi adını seslendiğini duyduğunda, Ceren'in midesi korkuyla kasıldı. Allah'ım neler oluyor, bu silahlı adamlar da kim, bizden ne istiyorlar? Cevabını bilmediği sorular beyninde yankılanıyor, tutamadığı gözyaşları ardı ardına akıyordu. Dilinden dualar usulca dökülürken silah sesleri yükselmeye başladı. Korumalar ile silahlı adamlar arasında ufak çapta bir çatışma başlamıştı.

Amcası, hemen onu kendine doğru çekti ve kollarıyla sararak havada uçuşan kurşunlardan korumaya çalıştı. İkisi de eğilerek oradaki bir duvarın kenarına koşarak gittiler ve yere çömeldiler. Korumalar onların önünde etten duvar örmüşlerdi.

Çömeldikleri yer; restoranın arka tarafındaydı ve çatışmanın en yoğun olduğu yerdeydi. Birkaç silahlı adamın daha geldiğini gördüler. Çatışma gittikçe koyulaşıyordu. Amcası bu tehlikeli yerden onu uzaklaştırmak için restoranın yan tarafına doğru götürdü ve orada gördükleri bir konteynerin arkasına sakladı. Güvenli buldukları bu yer, restoranın yemek yenilen camlı bölmesine yakındı.

"Sessizce burada bekle prenses."

"Peki amca. Dikkatli ol lütfen."

"Sen de."

Amcası onun alnına öpücük bırakıp ayağa kalktı ve arka tarafa doğru tekrar gitti. Konteynerin kenarındaki ufak aralıktan amcasının gittiği yere bakıyordu. Gördüğü kadarıyla babası, diğer korumalarla birlikte amcasına yardıma gelmişti. Amcasına da kendini koruması için silah vermişlerdi. Onları ilk defa silah kullanırken görüyordu ve bunun son olmasını umut ediyordu.

Çatışma daha da büyüyor, silah sesleri hiç kesilmiyordu. Korkudan olduğu yere sinerken ne yapacağını bilemez bir halde dua ediyordu. 'Allah'ım yardım et, Allah'ım koru. Bizi bu durumdan sağ salim kurtar.'

Mahir amcası tekrar yanına gelip elini ona uzattı. "Buradan hemen gitmeliyiz tatlım. Ayağa kalkar kalkmaz başını eğerek hızlıca koş."

Amcasının elini tutarak ayağa kalktı ve el ele restoranın ön tarafına doğru koştular. Restoranın ön kapısına geldiklerinde, adamlardan iri yarı olanı onlara yetişti ve amcasına yumruk atıp yere devirdi. Mahir amcası kendinden geçer gibi olmuştu. Bir anlık şokla kalakaldı. Bu boşluğundan yararlanan izbandut, onu kendine doğru çekti. Genç kız, onun iri kolları arasında ufacık kaldığı için ürküp çığlık atmaya başladı. Adam, kocaman eliyle ağzını kapadıktan sonra kulağına fısıldadı.

"Sakin olursan serbest kalırsın küçük kız, seninle bir işim yok. Benim işim Mahir'le."

Serbest kalma umuduyla sakin durması sadece beş dakika sürmüştü. Çünkü silahlı üç adamın, yarı baygın haldeki amcasını sürükleyerek bir yere götürdüklerini görmüştü. O adamlar amcasına kesin zarar verecekti. Amcası, gözünün önünde ölüme gidiyordu ve elinden bir şey gelmiyordu. Yıllar sonra kavuştuğu amcasını kaybetme korkusu içinde çığ gibi büyüdü lakin yılmadı. Buna çaresizce şahit olmak yerine deli cesaretiyle, iri adamın kollarında tepinmeye başladı. Kıskaç gibi onu saran adam çok güçlüydü. Buna rağmen pes etmeyip dirseğiyle adamın midesine hızlıca vurdu. Aldığı ani darbeyle adamın eli genç kızın ağzından aşağı doğru kaydı. Hemen bu durumdan yararlanıp tüm gücüyle bağırdı.