BİR ADIM ÖTE AŞK CEREN&SEYHAN (ADANA'DA AŞK BİR BAŞKADIR SERİ 1)

BİR ADIM ÖTE AŞK 1. BÖLÜM

BAŞLAMA TARİHİNİZİ VE YAŞADIĞINIZ ŞEHRİ YAZARSANIZ SEVİNİRİM ❤🌹

BİR ADIM ÖTE AŞK CEREN SEYHAN 1. BÖLÜM

KARŞILAMA

Ceren, heyecandan yerinde duramıyor, hissettiği yoğun özlemle sabırsızlığı katbekat artıyordu. Amcasının uzun yıllar süren mahkûmiyeti nihayet sonlanıyordu. Az sonra, önünde durdukları cezaevinin kapısı açılacak Mahir amcası özgürlüğüne kavuşacaktı. Bu anı ne çok beklemişlerdi. Özellikle babaannesi ve dedesi...

Bu güzel karşılaşmayı babası organize etmişti. Eş, dost, akraba; gelmek isteyen herkesi davet etmiş, davulcular ve zurnacılardan oluşan bir ekip de tutmuştu. Hali hazırda bekleyen ekip, Mahir amcası özgürlüğüne ilk adımını atar atmaz çalmaya başlayacaktı.

Güneşli olmasına rağmen rüzgârlı bir hava vardı. Pürüzsüz, parlak beyaz tenine savrulan sarı saçlarını, bileğindeki lastik tokayla topladı. Etrafta, ona hayranlıkla bakan insanlardan bihaber, telefonunu cebinden çıkarıp saate baktı. Sonunda yüzlerce saat beklemiş hissine kapıldığı dakikalar geçmiş, amcasının çıkış saati gelmişti. Narin yüzünün güzelliğini öne çıkaran ışıl ışıl iri menekşe gözlerini, cezaevi kapısına doğru çevirdiğinde anıları canlandı. Buraya en son altı ay önce amcasını görmek için ailece gelmişlerdi. O günü hiç unutmuyordu. Görüş bittiğinde, amcası ona sevgiyle sarılıp son kez vedalaşmıştı.

"Bu son görüş günü bir dahaki görüşmemiz çiftlikte olacak prensesim."

O zamanlarda çok uzun görünen altı aylık zaman dilimi su gibi akıp geçmiş, amcası için bugün buraya son kez gelmişlerdi. Esintiden dolayı buğulanan gözlerini istemsizce kapadı. Aklında ise, buraya ilk kez ne zaman geldiği sorusu vardı. Bölük pörçük sisli anılarında aklında net kalan; küçüklüğünden beri, kimi zaman ailece kimi zaman sadece babasıyla bu cezaevine amcasını görmeye geldikleriydi. Bu, onlar için altı ayda bir tekrarlanan rutin haline gelmişti.

İlk zamanlarda annesi bu duruma; "Ceren'in orada ne işi olur anlamıyorum, hem küçücük çocuk ceza evine götürülür mü? Psikolojisini bozacaksın kızımın." diyerek ısrarla itiraz etmişti. Yine de babası bu rutini aksatmayıp onu yanında götürmeye devam etmişti. İyi de yapmıştı. Ceren, bu sayede Mahir amcasını tanımış ve çok sevmişti. Çok şükür ki bütün bu ziyaretler bugün sona eriyordu. Çok özlediği amcası, artık onlarla birlikte çiftlikte yaşayacaktı. Mutlulukla gülümseyip kapalı olan gözlerini açtı.

Cezaevi kapısının açılma sesiyle, oradaki herkes gibi kapıya odaklandı. Mahir amcası kapıda görünür görünmez davul ve zurnacılar çalmaya başladılar. Bir bayram havasıyla karşılanan amcası, olduğu yerde kıpırdamadan duruyordu. Yüzündeki şaşkın ve duygulu bir ifadenin yanında, gözleri dolu doluydu. Böyle bir karşılama beklemediği çok aşikârdı.

❤️

Mahir, işlemediği suç yüzünden hayatının yirmi yılını gömdüğü bu cezaevinin çıkış kapısının önündeydi. O kadar karışıktı ki duyguları, birçok duyguyu aynı anda hissediyordu. Kapı açılır açılmaz farkında olmadan nefesini tuttu. İçinden şükrederek sağ ayağıyla özgürlüğüne ilk adımını attı. İlk duyduğu ise davul ve zurna sesi oldu. Tuttuğu nefesini bırakırken gördüğü kalabalıkla olduğu yerde kalakaldı. Tüm ailesi, sevdikleri, sevenleri, eş, dost, akraba; herkes buradaydı ve onu bir bayram havasıyla karşılamışlardı.

Bu şekilde karşılanmayı aklının ucuna dahi getirmemişti. Şaşkınlığı bir yana, o kadar çok duygulanmıştı ki en ufak kıpırdamada gözlerine dolan yaşları her an akacakmış gibi hissediyordu. Annesi dayanamamış koşarcasına yanına gelip ona sıkıca sarılmıştı.