BİR ADIM ÖTE AŞK CEREN&SEYHAN (ADANA'DA AŞK BİR BAŞKADIR SERİ 1)

BİR ADIM ÖTE AŞK CEREN💞SEYHAN 40. BÖLÜM

Keyifle Okuyun 💖

Oylarınızı ve Yorumlarını Bekliyorum Canlar 😍

Çocuksu bir masumlukta uyuyan genç kızı seyreylerken arkadan çalan korna ile yavaşlamış olduğunu fark etti. Hemen toparlanıp tekrar yola odaklandı. Son zamanlarda, tatlı, küçük nişanlısına bir anlık bakmasıyla bile dikkatinin, her açıdan, fazlasıyla dağıldığının farkındaydı. Aslında bu durum, papatya tarlasından beri süregeliyordu. Sürekli onu düşünüyor, ona karşı olan hislerine anlam yüklemeye çalışıyordu. Zira o günden itibaren daha önce hiçbir ilişkisinde deneyimlemediği duygular içerisindeydi. Açıkçası kendisi de tam olarak ne hissettiğini bilmiyordu. Çünkü genç kızı, duygusal anlamda hayatında herhangi bir yere tam oturtamıyordu. Nişanlı olmalarından ziyade, birbirleriyle sohbet etmekten keyif alan iki arkadaş gibiydiler. Bunun dışındaki tek bağları; genç kızın, en yakın arkadaşının kız kardeşi olmasıydı. Belki de durum sadece bundan ibaretti, daha fazlası değildi. Günlerdir kafasını boşuna meşgul ediyor olabilirdi.

Peki ya hissettikleri neydi? Hazır yoldayken Alper'in evine varana kadar hisleri konusunda ufak bir analiz yapabilirdi. İlk olarak; onunla sohbet etmek modunu yükseltiyordu. Antep'e giderken de yol boyunca onunla konuşmak hoşuna gitmişti. Hatta daha yakından tanımak adına, ona özellikle çocukluğuna dair sorular sormuştu. Dudağını büktü, bu ona karşı hisleri olduğu anlamına gelmezdi. Pek tabii iki yabancıydılar ve nişanlısını tanımaya çalışması çok normaldi. Ya otelde onun kaybolduğunu duyduğunda hissettikleri? O an eli ayağı boşalmış, ona bir şey olacak korkusuyla kalbi sarsılmıştı. Öte yandan bugün, kuzeni Bahar'a karşı da aynı korkuyla kalbi sarsılmıştı. Demek ki bu hissi de genç kız ile aralarındaki yakın aile bağından olabilirdi.

Ayrıca dün nişanda hissettiği kıskançlık hat safhadaydı. Gerçi bu duruma hiç yabancı değildi. Bu sinir bozucu duygu, kızkardeşi Seyran ve kuzeni Bahar söz konusu olduğunda da hat safhaya çıkabiliyordu. Anımsadığı hisle dişlerini istemsizce sıkarken bir farkındalık yaşadı. Çok fazla ilişkisi olmamıştı ama şimdiye kadar hiçbir ilişkisinde kıskançlık duygusunu bu kadar derinden yaşamamıştı. Belki de bu duyguyu ilişkilerinde hiç yaşamamıştı. Hatırlamıyordu. Dudaklarını hafifçe büktü. Bu sonuca göre Ceren'i Bahar ya da Seyran'dan ayırt etmiyordu. Öyle miydi? Bunu düşünmeyi sonraya bıraktı. Çünkü varmak istediği yere gelmişti.

Denize sıfır villaların olduğu sitenin; büyük elektronik demir kapısının önünde durdu. Kulübeden çıkan bir güvenlik, arabanın penceresine yaklaştı, hafifçe eğildi.

"Alper Bey'in misafirisiniz değil mi?

"Evet."

"Hoş geldiniz."

"Teşekkür ederim."

Kapı tamamen açıldığında arabayı, daha önce birkaç kere geldiği eve doğru ilerletti. Akşamın karanlığının çöktüğü site yolu, yere dizayn edilmiş küçük parlak led ışıklarla aydınlatılmıştı. Değişik şekillerde kesilmiş ağaçlar, rengarenk çiçeklerle süslü etrafın manzarası, gündüz kadar olmasa da kendini belli ediyordu. Bunun dışında her villanın kendine ait, özel dizayn edilmiş, bahçesi de vardı. Alper'in villasının önüne yaklaştığında yavaşladı. Hiç durmadan, otomatik demir kapıyı anahtarlıktaki kumandayla açtı ve içeri girdi. Villaya ait özel otoparktaki iki arabanın yanına park etti. Arabadan indiğinde kaskatı kesilmiş omuzlarını, boynunu hafifçe oynattı. Yorgunluktan bedeni tutulmuştu. Aklı kuzenindeyken sabaha kadar uyuyabilir miydi? Bilmiyordu ama dinlenmeye ihtiyacı vardı. Öncelikle nişanlısını uyandırması gerekiyordu. Yan yolcu kapısını açıp genç kıza seslendi. Fakat o kadar derin uyuyordu ki onu duyduğundan emin olamadı. Onun güzel yüzüne serpilmiş bir tutam saçı, nazikçe çekerken bu kez usulca seslendi. Genç kız gözlerini yavaşça aralamıştı. Ne olduğunu anlamaya çalışırcasına etrafına bakarken göz göze geldiler. İri menekşe gözlerindeki bariz korku, onu gördüğü anda kaybolmuş, yerini güvene bırakmıştı. Eğildiği yerden tamamen doğrulup kısa bir açıklama yaptı.