BİR ADIM ÖTE AŞK CEREN&SEYHAN (ADANA'DA AŞK BİR BAŞKADIR SERİ 1)

BİR ADIM ÖTE AŞK FİNAL PART 7

İyi Akşamlar Canlar 💕Yeni Yıl Hayallerinizin De Ötesinde Olsun. Her şey Gönlünüzce Olsun 💕

Bloğumda Paylaştığım Part 7 Bölümünü Yeni Yılın İlk Gününe Özle Sizlerle Paylaşıyorum. Sizleri Çok Seviyorum. Keyifle Okumanızı Diliyorum 💕

Part 7

Ceren, göl kenarında muhteşem manzarası olan nezih bir mekânda müstakbel nişanlısı Seyhan ile karşılıklı oturuyordu. Hayatlarını ilgilendiren bu önemli konuşmayı baş başa yapacak olmaları iyi olmuştu. Bu evliliğin nasıl olması gerektiği ile ilgili kendi düşüncelerini net şekilde ifade etmesi için güzel bir fırsattı ama konuşmaya nasıl giriş yapacağını bilemiyordu. Değişik duygular içindeydi. Önünde dakikalar önce sipariş ettikleri kahvesi dokunulmamış halde duruyordu.

Konuşmanın ilk kısmını Seyhan'a bırakmaya karar verdi. Sevdiceğinin bakışlarıyla karşılaştığında aklındaki tüm cümleler kaçıvermişti çünkü. İlk defa geldiği bu nezih mekânın harika manzarasını izlemeye odağını toplamaya çalıştı.

Seyhan ise sessizce genç kızı izliyor, konuya nasıl gireceğini düşünüyordu. Normalde mesleğinden kaynaklı hızlı düşünen ve düşündüğünü en mükemmel şekilde ifade edebilen biriydi. Lakin bugün yaşadığı ani ve hızlı gelişen olaylar, tüm düzeniyle birlikte kafasını da karmakarışık hale getirmişti. Aklındaki konu belliydi ama böylesi özel bir konuyu ilk defa konuşacaktı. Cümleleri kafasında toparlaması biraz zamanını aldı. Konuya girmeden önce sade olan kahvesinden bir yudum aldı. Akabinde boğazını hafifçe temizleyerek Ceren'in dikkatini üstüne çekti. Ona bugünkü aile toplantısında konuşulanları, ailelerin bu evlilikle ilgili beklentilerini kısaca özetledi.

Ceren, onu dikkatle dinliyordu. Bu konuşma onun için de çok önemliydi çünkü. Ailelerin normal bir evlilik istediklerini, boşanmaya ise hiç sıcak bakmadıklarını biliyordu; lakin Seyhan'ın bu konudaki düşüncesi daha önemliydi. Onun evliliği zorunlu olarak kabul ettiğinin, hayatını sevmediği bir kadınla geçirmek istemediğinin farkındaydı. Bu da onun en doğal hakkıydı. Gel gelelim; Seyhan'ın şu anda yaptığı konuşmasının seyri, bütün bu düşüncelerinin o kadar zıt yönünde ilerliyordu ki. Nerdeyse onun bu evliliğe gönüllü olduğunu bile düşünecekti. İçinde umudun verdiği bir heyecan peyda oldu. Eğer sevdiceği de normal ve baki bir evlilik istiyorsa kalbinde ona karşı beslediği bu yoğun aşkın karşılık bulması için elinden geleni yapacaktı.

Neden sonra Seyhan durakladı. Konuşmanın en önemli kısmına geçmişti çünkü. Yüz hatlarına yansımasa da içinde anlamlandıramadığı bir gerginlik vardı. Keza onu sessizce dinleyen genç kız, hiçbir tepki vermeden, önündeki soğumuş kahveye gözlerini dalgınca dikmişti. Güzel yüzündeki ifadesinden de ne düşündüğünü anlamak mümkün değildi. Belki de ailesinin mutluluğu için verdiği bu kararı içten içe sorguluyordu. Aslında duygusal açıdan bakıldığında, onun aklında ve hayatında biri varken ömür boyu bir başka erkeğe evlilik bağı ile bağlanmak, ona yakınlaşmak çok zor bir durumdu. Bundan ötürü hızlı gelişen bu evliliğin dahilinde genç kızın onu tanıması için olanak sağlamak istiyordu. Aynı şey kendisi için de geçerli olacaktı. Nitekim bu düşüncesini kelimelere döktü.

"Bu evlilik kararı ikimiz için de hızlı gelişti. Birbirimizi tanıma sürecimiz olmadı. Nişanlılık evremiz de kısa sürecek gibi görünüyor. Anlattığım gibi ailelerimizin bizden beklentisi belli. Birbirimizi tanıma sürecimiz evliliğimizin ilk aşamasında olacak. Bu süreçte istersen ayrı bir evde, ayrı odalarda kalabiliriz. Ailelerimizin yanında olduğumuz zamanlarda da birbirimize samimi ve yakın bir görüntü sergileriz. Sen istemediğin sürece ben seni hiçbir şey için zorlamayacağım. Hatta ailelerimizde kaldığımız zamanlarda aynı odada kalsak bile aramızda bir yakınlaşma olmayacak. Bu konuda rahat olabilirsin."