Ceren içindeki hüznü almasını beklercesine o güzel yüzünü rüzgara vermiş, mavi gözlerini sıkıca kapamıştı.
Son zamanlarda huzur bulduğu tek yer burasıydı. Bebek sarısı gür saçlarının rüzgarda dağılmasına aldırmadan mis gibi havayı içine çekti.
Aklın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Part 9
Adliyedeki işlerini bitiren Seyhan, doğrudan, çalıştığı hukuk şirketine geçti. Modern tasarlanmış, beyaz ve ahşap renklerinin ağırlıkta olduğu geniş ofisi, oldukça düzenli ve tertemizdi. Birkaç şahsi eşyasını toparlamak adına getirdiği iki kutu dışında, odada herhangi bir dağınıklık yoktu. Fakat aklı oldukça dağınıktı.
Gayet konforlu olan beyaz deri sandalyesine yaslandı. Başlamaya yüz tutmuş baş ağrısını önlemek amaçlı parmaklarıyla göz pınarlarını ovuşturmaya başladı. Bu hareket her zaman onu içsel olarak da sakinleştiriyordu. Amma ve lakin şu anda beyninde akıp giden düşünceler buna izin vermiyordu. Gözlerini açarak koltuğunda doğruldu. Masasında simetri düzende duran eşyaları tekrar düzenledi. Şimdi sıra aklındaki dağınıklığı düzenlemeye gelmişti.
Normal şartlarda nişanlısını araması gerektiğini biliyordu lakin şartlar maalesef ki normal değildi. Genç kızın evlilik konusunda da nişanlılık konusunda da gönülsüz olduğunu biliyordu. Dolayısıyla kendisi de gönülsüz nişanlı pozisyonundaydı. Arayıp da genç kıza bunu hatırlatarak sıkıntı vermek istemiyordu. Kendi şahsi düşüncesi bu olsa da arada aileler vardı. Babaannesi bugün onu arayarak sohbet arasında ağzından laf almaya çalışmış, ona Ceren'i sormuştu. Kısa ve resmi bir hâl hatır sormak için nişanlısını arayabilir, üzerine düşen bu görevi yerine getirebilirdi.
Telefonunu eline aldı ve genç kızın isminin üstüne tıkladı. İkinci çalışın ardından onun canlı, neşeli sesini duymasıyla üzerindeki tüm iş yorgunluğu bir anda yok olmuş, bu da yüzüne gülümseme olarak yansımıştı. Bir süre sonra da baş ağrısından ise eser kalmamıştı. Resmi hâl hatır sorma amaçlı başlayan konuşma, keyifli havadan sudan sohbetlere dönüşünce uzun uzadıya zaman hızla akıp geçmişti.
Telefonu kapattığında hâlâ gülümsemeye devam ediyordu. Ceren'in neşesi modunu yükseltmiş, onunla sohbet etmekten keyif almıştı. Bundan da oldukça memnun ve hoşnuttu.
*_*
Uzun zaman sonra işine dönen Elif, oldukça mutluydu. Gözleri parlıyor güzel yüzünü daha da aydınlatıyordu. Işıltısı çalışanlarına da yansımıştı. Geçmişini az çok bilen kadim çalışanları, onun adına oldukça sevinmişlerdi. Bebek müjdesini verdiğinde ise bu sevinç iki katına çıkmış, tebrikler eşliğinde zılgıtlar çekilmişti.
Aynı coşkulu hisle tebrikleri tek tek kabul ettikten sonra çalışanlarla birlikte ofisine geçti. Ofisi bıraktığı gibi tertipli ve tertemizdi. Ayrıca çalışanlarının verdikleri rapora göre yokluğunda her şey yolunda gitmiş, tüm işleri sanki o oradaymış gibi nizamında ilerlemişti. Bunun için onlara teşekkür etmeyi ihmal etmedi.
Masasına geçip koltuğuna oturduğunda içinden şükürle bir oh çekti. Masasının üstüne şöyle bir bakarken gözüne iki ayrı renkli dosyalar ilişti. Bugün kocasına söz verdiği gibi sadece iki saat kalacaktı, çalışmayacaktı. Dosyaları eline aldığı gibi bıraktı. Kapaklarını açtığı anda işe dalacağını çok iyi biliyordu çünkü. İlgisi tıklanan kapıya yöneldi. "Girin" demesiyle, asistanı elinde kocaman bir bardak taze sıkılmış meyve suyuyla girdi.
