Nowhere

33. Intervention

(Pov: Ruben)

Het is half zes 's ochtends en Fleur en ik hebben allebei niet geslapen. Ik hoor de douche uitgaan terwijl ik voor de zoveelste keer zonder reden m'n telefoon pak.

Dan gaat m'n telefoon toch.
'Ja?' Zeg ik in snel. 'Uhm. Met Julia. Wat is er met Lotje? Ze belde me 3 uur geleden.'
'Ze belde! Heeft ze haar telefoon nog?' Vraag ik terwijl ik opsta en heen en weer begin te lopen. 'Volgens mij werd d'r telefoon halverwege het gesprek ineens afgepakt door iemand. Ze klonk in paniek. Wat is er?'
'Dat vertel ik nog wel, ik heb eerst je hulp nodig.
Ik ga de politie bellen, kom naar ons toe alsjeblieft.' 'Oh. Oké. Ik kom.'

Fleur komt de kamer binnen en ik knuffel haar. 'Ze heeft Julia gebeld!' 'Wacht wat?' 'Ik ga de politie bellen. Nu. 'Oh.'
Ze staat er een beetje verward bij. 'Ik leg het nog wel uit.' Zeg ik en ik aai even over haar rug.

Anderhalf uur later hebben we alles uitgelegd aan de politie, Julia heeft het hele telefoongesprek verteld. De politie is in overleg.
'We plannen een interventie. Maar dat kan pas na 24 uur. Dus u zult nog minstens 15 uur moeten wachten.' Ik knik.

(Pov: Lotje)

Als ik weer bij bewustzijn kom, is het nog steeds donker. Natuurlijk, want de platen voor m'n raam laten geen licht door en m'n lamp is kapot.
Ik draai me om en stoot tegen m'n nachtkastje, dat er dus nog wel staat.
De pijn in m'n rechterhand komt ook weer terug en in m'n hoofd gillen de stemmen als het luchtalarm. Ik wil eigenlijk meteen weer slapen.
Ineens bedenk ik me iets, wat ik ruim 2 jaar geleden gedaan heb.
Ik voel tot ik m'n wekker gevonden heb en leg hem naast m'n nachtkastje neer. Dan voel ik op de plek waar net m'n wekker stond.
Ze liggen er nog. Slaappillen. Ik tel hoeveel het er zijn, ruim 30. Om te slapen heb je er eigenlijk maar 3 nodig, voor de zekerheid neem ik er 6.

(Pov: Ruben)

Ik loop weer heen en weer. Dan sta ik stil. 'Fleur. Julia.' 'Hm.' 'Pak jullie jassen. We gaan zelf naar Lotje toe.' Ze staan twijfelend op. 'Sure?' Vraagt Fleur dan. 'Ja.' Antwoord ik.
Ik kijk voor de zoveelste keer op m'n mobiel.
Dan kijk ik Julia verbaasd aan. 'Je bent jarig hè.' Ze knikt licht. 'Het spijt me zo dat ik je dit aandoe op je verjaardag.' 'Het is niet erg. Ik heb m'n verjaardag nooit echt gevierd.' 'Dat maakt het alleen maar erger.'
We zijn even stil, dan lopen we naar de auto, op weg naar Lotjes huis, in afwachting van wat we daar aan zullen treffen.

(Pov: Lotje)

Ondanks de slaappillen, slaap ik niet. Ik schuur met m'n linkerhand hard langs de muur in de hoop dat ik op die manier de pijn in m'n rechterhand kan vergeten. Tevergeefs.
Ik neem nog 2 slaappillen en dan val ik toch langzaam in slaap.

(Pov: Ruben)

'We zijn er.' We staan stil voor een normaal rijtjeshuis.
'We komen nooit via de voordeur binnen Ruub.' Zegt Fleur. 'Nee, dat bedenk ik me ook nu.' 'Ik kan klimmen.' Zegt Julia en ze wijst naar het raam op de eerste verdieping dat wijd open staat.
'Gaat dat lukken?' 'Moet kunnen.'

(Pov: Julia)

Binnen een halve minuut sta ik in de kamer waarvan het raam open stond. Ik luister en hoor beneden zachtjes iemand lopen en bezig zijn.
Ik onderzoek zo stil mogelijk de kamer en open dan de deur. Ik sta op een overloop. In 1 van de kamers zit een slot, de sleutel zit er wonder boven wonder in. Ik draai hem om en doe de deur open. De kamer is donker, ik wil op de lichtknop drukken, maar er gebeurt niets. 'Lotje?' Fluister ik.
Een hele dunne streep licht valt vanaf de andere kant de kamer binnen. Ik zie met het licht van de overloop dat het platen zijn, die voor het raam zitten.
Ik kijk lager en zie een matras.
Ik schrik. 'Lotje!' Ik ren naar haar toe. Dan bedenk ik me iets nieuws.
Ik hoor helemaal geen ademhaling.

Lotje en het hoofdstuk waarin zij een paar miljoen keer van pov wisselt. Het is Julia's birthday vandaag (16 april) mocht je haar niet gefeliciteerd hebben, DOE DAT DAN NU!
Muziek: The Edge Of Tonight - All Time Low
QOTD: drinken jullie wel eens warme melk? (M'n oma zegt altijd dat het goed is als je niet kunt slapen)
AOTD: nee het is echt onwijs goor. Ik vind normale melk al nauwelijks te doen.

I hope you enjoyed.
Xx.