Nowhere

25. Home

Hey guys, daar ben ik weer (eindelijk). Ik mis het schrijven, maar ik heb zo verschrikkelijk weinig tijd.
Ik hoop dat jullie het leuk blijven vinden als ik een verhaal update.
Ik doe m'n best.

(Pov: Lotje)

Ik zit op m'n bed. Eigenlijk doe ik dat al sinds we thuis zijn 24/7.
De sneeuw die er een maand gevallen was, is allang weer verdwenen. Het is de eerste avond dat Ruben me weer alleen thuis durfde te laten, zodat hij weer gewoon een keer uit kon. Ik vind het prima. Ik pak m'n Ipod op.

Heyhoi Fleurtje

Typ ik.
Het duurt een paar seconden tot ik een berichtje terug krijg.

Heyhoi.

Mag je nog steeds niet naar huis?

Nee, complicaties.

Ow. :( is er al een nieuwe datum wanneer je waarschijnlijk naar huis mag?

Komende zaterdag!

Echt?!!

Ja!!

Ik mis je :(

Hmm :( ik moet gaan nu. Ze gaan weer controles doen.

Succes. Xxx

Dankje :) x

Ik leg m'n Ipod weer weg en staar voor me uit. De stemmen in m'n hoofd zijn stil de laatste tijd en ik moet er aan wennen. Ik denk terug aan toen we net thuis waren. Ruben heeft nog een week met pijn rondgelopen. Ik trek m'n knieën op tot aan m'n kin. Het duurt nog minstens 2 uur tot Ruben terug is. Minstens.
Ik sta op en begin rond te lopen. Ik open opnieuw m'n map met brieven. Herlees ze. Herherlees ze. Waarom blijf ik dit doen? Langzaam beginnen de stemmen in m'n hoofd weer op gang te komen. Waarom doe ik dit? Ik begin te hyperventileren en duw mezelf weg van m'n bureau, loop naar de woonkamer. Probeer m'n ademhaling rustig te krijgen. Het lukt niet. Ik loop naar de keuken. Trek in paniek kastjes open. Op zoek naar.... Naar wat? Geen idee.
Er vallen spullen, er breekt een glas. Totale chaos in m'n hoofd. Water. Meer water. Ik hou m'n hoofd onder de kraan.
Zoek naar een handdoek. Meer kastjes gaan open. Meer spullen vallen. De bel gaat. Chaos. Nog een keer de bel. Nog meer chaos. Sleutel in de deur.
Chaos. Er rennen mensen naar binnen.
Mensen? Ik verwacht er maar eentje.
Paniek schittert in m'n ogen.
Ik hou m'n armen omhoog, zoekend naar armen die me terug omhelzen.
Ik verwacht Rubens armen, maar vind de armen van een meisje.
'FLEUR!'
Ik begin te huilen. Fleur begint te huilen. Ruben kijkt verbaasd om zich heen. Eindelijk vertraagd m'n ademhaling.
'Fleurtje.' Ik knuffel d'r zo nog dood.
Ruben trekt me los en draait me naar zich toe. 'Wat is er gebeurd Lot?' Ik kijk naar de grond, maar hij duwt m'n hoofd weer omhoog. Zodat ik hem aankijk. 'Ik herlas m'n brieven. Ik raakte in paniek. Chaos in m'n hoofd.' Ik kijk om me heen. Nu pas zie ik wat ik gedaan heb. 'Sorry.' 'We ruimen het op en dan bergen we je brieven op.' Ik voel iets steken in m'n hart. Toch knik ik.
Binnen een kwartier zijn we klaar en gaan we met z'n drieën op de bank zitten. 'Nou, vertel. Waarom is Fleur er nu al?'

(Pov: Ruben)

Aan de ene kant leunt Lotje tegen me aan. Aan de andere kant doet Fleur hetzelfde. Lotje pakt Fleurs hand en ze laten hun handen rusten op m'n schoot.
Ik zit zo te kijken dat ik vergeet dat Lotje iets vroeg.
'He-hallo!' 'Oh ja, sorry.' Ik knipper met m'n ogen.
'Nou, ik was dus van plan om uit te gaan, toen Fleur belde dat ze naar huis mocht, maar dat ze niet wist waar ze naartoe moest.' 'Hé, tegen mij zei je dat je zaterdag pas naar huis mocht!' Onderbreekt Lotje me. 'Toen zat ik al bij Ruub in de auto.' Fleur steekt haar tong uit.
'Ahum.' Ik schraap m'n keel. 'Fleur....' 'We adopteren je.' Maakt Lotje af. 'Althans Ruben adopteer je en ik word je zusje.' Fleurs mond valt open.
Ik sla m'n armen om Lotje en Fleur heen.
'Jullie blijven hier. Bij mij.'
Achter Fleurs bril zie ik tranen in haar ogen staan, maar ze houdt ze tegen.

(Pov: Lotje)

'Nu even praktisch. Waar slaapt Fleur?' 'Ik gooi wel een extra matras in je kamer.' 'Top.'
We stoppen niet meer met lachen. 1 glas champagne. Nog meer lachen.
Dan staat Ruben op. 'Kom, we gaan slapen.' In plaats van een matras er bij in de m'n kamer, gooien we 3 matrassen in de woonkamer.
Zowel Fleur als ik leggen ons hoofd op Rubens buik. 'Welterusten zusje.' 'Welterusten.'
Ik doe m'n ogen dicht.
Ik heb me nooit zo veilig gevoeld als bij deze mensen.

SENTIMENTEEL VERHAAL FCK YEAS.
Muziek: done for you - Black Veil Brides.
QOTD: DGIS TOUR OF DGIS TV.

AOTD: DGIS TOUR, MAAR TV IS OOK FANTASTISCH WANT DAT KAN IK HEEEEEEL VAAK TERUG KIJKEN.

I hope you enjoyed.
Xx