24. Have you tried to turn it off and on again?

121 5 7
                                    

(Pov: Lotje)

Als ik weer bij bewustzijn kom, zie ik een heel bezorgd hoofd boven me. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik. 'Je bent flauwgevallen denk ik.' 'Oh.'
Ik wil weer overeind komen, maar Ruben houdt me tegen. 'Doe dat maar even niet. Ik wil niet dat je nog eens neer gaat.' Hij legt zijn ene arm in m'n nek en de andere onder m'n knieholtes en tilt me op. 'Ik til je wel even.' 'Ruben, kom op man! Je krijgt een hernia zo. Zet me neer!' 'Nee.'
Zo loopt Ruben naar zijn woonkamer. Door naar de kamer die omgedoopt is tot die van mij. Hij legt me op bed en gaat naast me zitten. 'Jij blijft liggen, begrepen!' Ik knik. Dan staat Ruben op en even later hoor ik gerommel in de keuken.
Ik sta op en loop naar m'n bureau. Het kleine mapje met brieven ligt nog precies waar ik het heb neergelegd. Ik blijf staan terwijl ik het mapje open sla en naar een bepaalde brief zoek.

(Pov: Ruben)

Moet ik haar thuis houden of moet ik terug naar het ziekenhuis?
Ik pak m'n telefoon uit m'n zak terwijl de soep opwarmt die ik net in een pan heb gegooid.

Waarom vallen mensen flauw?

Typ ik in.
De eerste paar hits gaan over flauwvallen door hyperventilatie of stoornissen. Dan komt er een site die wel m'n aandacht trekt.

Flauwvallen als gevolg van ondergewicht.

Ik lees een stukje en besluit dan dat ik niet terug naar het ziekenhuis ga. Het eten daar eet Lotje toch niet.
Dan zie ik ineens dat de soep al kookt en ik roer er snel even doorheen.
Niet veel beter dan ziekenhuisprut, maar meer kan ik er zo snel even niet van maken.
Ik giet het in 2 mokken en loop terug naar Lotje.

(Pov: Lotje)

Ik duik in elkaar als ik Rubens stem hoor. 'BLIJF LIGGEN HAD IK GEZEGD.' 'S.... Sorry.'
'Lot, sorry helpt niks als je straks weer flauwvalt met je hoofd tegen een tafel ofzo!' Ik knik en ik voel tranen branden.

Ik wil geen boze, bezorgde Ruben.
Opnieuw begint alles te draaien.
En ik zie Ruben nog naar me toe schieten voor ik het weer zwart wordt.

'Zie je, hier om wilde ik dat je bleef liggen.' Zegt hij zodra ik m'n ogen weer open doe. Ik lig op bed met Ruben zittend naast me. Ik zie de frustratie in zijn ogen. Ik draai me op m'n zij, weg van Ruben. Hij draait me terug.

Ineens krijg ik verschrikkelijke flashbacks naar de kelder. Naar Leon die me vastpakt. Dingen doet waar ik niet meer aan wil denken. Ik begin over m'n hele lichaam te trillen en schiet overeind en kruip tegen de muur aan. Ruben strekt zijn arm naar me uit.
'Blijf van me af!' Gil ik.
Ik zie de frustratie in Rubens ogen plaats maken voor verbazing.
'Lot....' Hij schuift naar me toe, maar m'n gedachten zijn helemaal niet helder meer. Opnieuw die ruis door m'n gedachten.

Hij wil m'n schouder pakken en ineens schop ik met alle kracht die ik nog heb in Rubens maag. Ik ga rechtop staan en druk mezelf tegen de muur.
Ik zie Ruben dubbel geklapt op m'n bed zitten.
Nee ik zie Ruben niet. Ik zie Leon. Hij is hier. Hij is hier op m'n kamer.
Mijn ademhaling is heel snel en zit hoog. Ik kijk snel naar de deur en terug naar m'n bed.
Rennen.
Ik ren m'n kamer uit.
Waar naar toe?
Waar naar toe in vredesnaam?
Ik hoor Leon achter me aan komen. Hij is sneller dan ik.
Tranen rollen over m'n wangen. Paniek neemt alles over.
Twee sterke armen proberen me te verstikken. 'Laat me los. Nee, alsjeblieft!' Ik trap in het rond, gooi m'n nagels in het gevecht, maar hij wint het.

Ik geef het op en zak naar de grond. De armen houden me vast, maar minder krachtig dan daarnet. Tranen blijven maar stromen en mijn lichaam trilt onbeheersbaar.
Een van de armen laat me los en aait over m'n haar.
'Ssht. Rustig maar meisje. Ik ben het. Ik bescherm je. Rustig maar.'

Langzaam wordt alles weer helder.
Leon is hier niet. Leon zit vast.
Kut.
Ik heb Ruben geschopt. Ik kijk naar zijn linkerarm die nog steeds om me heen ligt. Hij bloedt.
Ik heb hem opengehaald.

Ik ga weer rechtop zitten en duw m'n hoofd tussen m'n knieën en sla m'n armen er om heen. 'Sorry sorry sorry.'

Ik durf hem niet eens meer aan te kijken. Hij schuift weer tegen me aan.
'Je hebt niet alles verteld hè?' Vraagt hij rustig.
Ik schud m'n hoofd.
Hij slaat z'n armen om me heen.
'Rustig maar. Ik ben er. Er gebeurd je niks. Echt niet.'

Heyhoi.
Muziek: the drug in me is you - Falling In Reverse
Ik heb weinig te zeggen.
QOTD: bloemetjes of doodshoofdjes?

AOTD: doodshoofdjes. Duh

I hope you enjoyed.
Xx

NowhereWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu