Nowhere

8. Scared

Volgens mn wattpad heeft niemand mn vorige hs gelezen....

Zal ik dit verhaal maar gewoon verwijderen?

(Pov: Lotje)

Ik zit in m'n nieuwe kamer, in een paar dagen heeft Ruben me bijgepraat over alles en ik kan me ook steeds meer herinneren van vroeger. Ik heb brieven gevonden die ik zelf heb geschreven en na een paar brieven kon ik me ook weer herinneren wat er in de volgende brief zou staan. Maar op het moment dat ik dacht dat het weer een beetje oké was, ging het mis.

Mijn kamer is aan de straatkant, als ik 8 dagen bij Ruben ben, komt er een auto aangereden. Hij stopt agressief en een man stapt uit. Hij loopt naar de deur en belt aan. Ik hoor Ruben naar de deur toelopen. Ik spring op en kom achter hem aan. 'Ruben, het is hem!' Ruben kijkt verbaasd. 'Hem?' Dan ziet hij hoe bleek ik ben. Hij komt naar me toe en sluit me in zijn armen. 'Niet bang zijn, ik kon hem de vorige keer ook aan, dat moet nu zeker weer lukken.' 'Niet open doen?' 'Ik wil wel weten wat hij hier doet.' Ik kijk benauwd. 'Ik bescherm je, echt.' Ik knik en ga schuin achter hem staan.

(Pov: Ruben)

Ik druk op het knopje en vraag wie er aan de deur staat. Vrij beleeft krijg ik een antwoord. 'Leon van Velden. Ik moet met u praten.' 'Kom later maar terug.' Hoor ik mezelf zeggen. Lotje staat te trillen op haar benen.

De man tolereert duidelijk geen nee. 'Ik wil naar binnen godverde... Doe die deur open nu!' In plaats van de deur open te doen beneden, doe ik zelf mijn deur open en loop de trap af naar beneden. Zodra ik beneden de deur open doe, krijg ik een klap in mijn gezicht. 'Waar is ze?' Ik probeer rustig te blijven. 'Waar is wie?' De man grijpt me naar de keel en drukt me tegen de muur. 'Het meisje. Waar is ze?!' Uit mijn ooghoek zie ik Lotje de trap afkomen. Ze staat stil halverwege, rent dan geluidloos terug naar boven.

(Pov: Lotje)

'Shit shit shit. Ik moet iets doen.' Roep ik tegen mezelf. Ik kijk om me heen en zie de telefoon, maar natuurlijk. De politie. Ik toets het noodnummer in en minder dan 10 minuten later hoor ik sirenes. Ik ren naar beneden en zie de man verschrikt om zich heen kijken. Ruben ligt op de grond. Op het moment dat de politie binnen komt om de man te arresteren, ren ik naar Ruben. Hopend dat hij nog leeft.