Nowhere

20. Cookies as pick up line

(Pov: Lotje)

We proberen ons eten op te eten, maar ondertussen zitten we alleen maar te lachen om de vormloze hoop op ons bord. 'Zullen we maar gewoon iets zoets uit een automaat gaan halen?' 'Goed plan.' We zetten onze borden naast ons neer en ik spring van het bed. Ruben staat ook op. 'Automaat of café voor bezoekers?' 'Doe maar automaat, die is minder ver.' 'Oké.' We lopen naar de automaat, ook in het deel voor bezoekers, maar toch dichterbij. Ik huppel een stukje vooruit en kijk achterom naar Ruben terwijl ik de hoek om ga.

(Pov: Ruben)
Ik trek een pijnlijk gezicht als ik Lotje heel hard tegen iemand op zie botsen. Zowel Lotje als het andere meisje vallen op de grond. 'Au.' 'Sorry.' 'Het is je vergeven.' 'Gelukkig.' Ik zie dat dit eigenlijk de beste manier was voor Lotje om een nieuw persoon te ontmoeten. Ik help Lotje overeind en het andere meisje tegelijk ook. Ze is een stuk kleiner dan Lotje maar waarschijnlijk wel ongeveer even oud. 'Had je ook genoeg van die ziekenhuisprut?' Vraag ik, terwijl ik de koek op pak die ze ook had laten vallen. Ze knikt. 'Is deze lekker?' Ik hou de koek omhoog en geef hem daarna terug. 'Ja hoor.' Ik lach. 'Gelukkig.' Het is een ongemakkelijk gesprek, maar toch probeer ik het gaande te houden. 'Als ik ook zulke koeken koop, gaan we die dan met z'n drieën opeten?' Vraagt Lotje opeens. Het meisje haalt haar schouders op. 'Oké.'

(Pov: Lotje)

Impulsieve actie. Ik weet niks van dit meisje, maar we gaan toch met z'n drieën eten. Een koek wel te verstaan. Ik voel dat ik rood word en loop snel naar de automaat toe. Nadat ik de koeken eruit heb gehaald, loop ik terug naar Ruben en het meisje. Ze is minstens 10cm kleiner dan ik en heeft donkerbruin, een beetje golvend haar. 'Komen jullie mee met zuster Lotje, stelletje kneuzen?' Ze kijkt me verbaasd aan. Ik knipoog om te laten weten dat ik het niet gemeen bedoel, ze lacht opgelucht.
Ik loop voor ze uit naar Rubens kamer. Ik ben helemaal enthousiast vandaag en open de deur terwijl ik m'n armen uitstrek. 'Welcome to our beaaautiful place.' Ze kijkt me raar aan, maar niet alsof ze nu al zo snel mogelijk weg zou willen rennen.
We gaan op Rubens bed zitten. 'Oké, voorstel rondje. Wie begint?'
Met mond vol zegt Ruben: 'nou ik ben Ruben, ik ben 39 en uh.... ik lig hier door wat problemen met m'n luchtpijp.' 'Ik ben dus Lotje, ik ben 16 en ik ben hier voor Ruby.' Ik kijk het meisje aan. 'Nu jij.' 'Uhm.... Ik ben Laura, ik ben ook 16....' 'Heuj, box.' 'Stoer.' Ik hef m'n hand op en geef haar een box. 'En waarom lig je hier?' Vraagt Ruben. Ze zucht. 'Veel. Soms weet ik het zelf niet eens meer.' 'Handig.' 'Jup.'

Meeeet Laura yeaay.

Ik wilde eerst een nummer over koekjes erbij doen, maar ik kon niks goeds vinden dus nu is het maar gewoon goede muziek :)

Black Veil Brides - Goodbye Agony, chipmunkversie, want chipmunks are one of the best things is this world.

QOTD: hebben jullie nog tips of commentaar waardoor ik m'n verhaal beter kan maken?

AOTD: dit is raar om zelf te beantwoorden. XP

I hope you enjoyed.
Xx