Destiny Played it Well

CHAPTER 23

"Please have a seat." utos ng head namin. Mag katabi kaming naupo ni Limer at ramdam ko din ang kaba niya. Pareho kaming kabado sa kung ano man ang sasabihin nila. Mas nakakadagdag pa sa kaba na nakababa ang blinds ng window at kaming apat lang ang andito sa loob nang malaking conference room. "I think you already met Sir. Sandro Marcos." pakilala niya kay Sandro. Gusto kung makinig sa mga sinasabi ng head pero nakikita ko sa peripheral view yung mga titig niya sa akin na parang himahalungkat ang pagkatao ko. Napapalunok nalang ako everytime na naiisip kung nakatingin siya sakin. Palakasan na ito ng loob, binalik ko din sakanya yung mga titig niya sakin kaya nag titigan kami. 

"I just wanna personally congratulate you guys for the successful coverage last night. I know it's tiring but I'm rooting for your works. I've read numerous articles from this network and I must say this is a good company that is just waiting to bloom." he uttered.

"We are also thankful for inviting us to your grandma's birthday party, Sir. Thank you for giving us a chance to cover an intimate party." pasalamat naman ni Head. Hindi pa din natitigil ang pag titigan namin ni Sandro. Matirang matibay.

"Thank you for giving us a chance, Sir. We are beyond grateful." pasalamat ko din. Siya na ang naunang bumawi ng tingin dahil tinodo ko na talaga pakikipag-titigan sakanya. As if mag papatalo ako.

"You're always welcome." bahagya kang siyang ngumiti tas bumalik sa pagiging seryoso ang kanyang mukha. "I have read your content. That was consummate. We have no regrets inviting you guys." puri niya sakin.

"Thank you for the compliment, Sir. But as you know, this is not just also my work but it's also with the help of my partner." binalingan ko ng tingin si Limer na ang laki ng ngiti saakin. "Kung ano man ang kinalabasan nang trabaho namin, dahil din yun sa tulong ni Limer." Ibinalik ko ang tingin kay Sandro na seryoso nang nakatingin sakin at binalingan naman si Limer. Problema nito?

"Of course. Congratulations, Limer. Thank you for your effort and hard work for this." sabi ni Sandro saka nakipag-kamayan kay Limer.

"This is also a good time to tell you guys that ni-released na namin yung article." balita ni Head kaya napatulala ako bigla. Teka? Approved agad? Gulat kung tinignan si Limer na halos mapunit na ang labi sa kaka-ngiti.

"Wait. Oh my. Omg! Thank you, Ma'am!" napatili pa ako pero binawi ko agad dahil nag tagpo ulit ang mga mata namin ni Sandro. Nag pipigil nalang ako sumigaw sa tuwa. Hinawakan ko agad ang kamay ni Limer saka pinisil-pisil dahil natutuwa ako para sa aming dalawa.

"Congratulations, Partner!!" bulong niya at nag pipigil din na sumigaw sa tuwa. Nakalimotan kung nasa harap pala namin si Sandro dahil sobrang saya ko ngayon.

"Kasabay na din namin ini-release ang article about Sir. Sandro. But hindi lang yan, ini-recommend ka niya na if ever may mga public activities, private interviews, need to publicize news, automatic ikaw ang mag co-cover." my eyes widen and my mouth falls opens. Omg! Kahit mahirap e digest ay tinignan ko na tuwang-tuwa si Sandro. He doesn't know how would this mean to me. Big break ito for me!

"Thank you so much, Sir! I would do my very best. Thank you so much!" I said in grateful. Masayang-masaya ako. "Pero Sir... I know this is too much but ahm..." he leans on the table then clasped his hand.

"What is it?" seryoso niyang tanong.

"Can you also give my partner a chance?—"

"Erah, no. It's fine. You deserve that job." pigil ni Limer saakin at siniko ako nang mahina.

"Can you give him a chance. He's good and hard working also. I can assure you he can give you a good quality and informative news." kumbinsi ko. I'll just give it a shot. Deserve din ni Limer yung trabaho. Kahit isang araw palang kami nag partner, kitang-kita ko yung dedication niya sa trabaho kahit nung hindi palang kami mag partners.

"I see your selfless." Sandro said in amazement. "Okay then. Mr. Limer, welcome to my team." baling niya kay Limer na napatulala sa saya? Naiiyak ba siya?

"Oy! Tanggap ka na!" niyogyog ko pa siya dahil halatang di pa ata ma digest yung sinabi ni Sandro. "Thank you so much, Sir." ulit kung pasasalamat.

"No problem. So, see you when I call you?" tanong niya sakin. Dali-dali ko hinugot yung calling card dahil palagi akong may bitbit nito. "No need. I already have your number." kumunot agad ang noo ko sa sinabi niya. Paano?

"Paan—" mag tatanong pa sana ako nung sumingit mag salita ang aming Head.

"That's all for today. Thank you so much, Sir. Sandro." nakipag-kamayan agad ang Head namin sakanya at nag paalam if pwede ba mag pa-picture. Natawa nalang akong tinignan siya dahil parang bagets na bagets eh.

"I'll go ahead." paalam ni Sandro saka tumayo na at nakapamulsang nag lakad papalabas nang conference room. Saktong pag sarado niya ng pinto at nag tatalon at nagsisigaw kami sa tuwa habang hinahawakan ko ang kamay ni Limer. Si Head naman tuwang-tuwa dahil nakapag pa picture kay Sandro.

"Thank you, Erah. I owe you for this! Thank you so much!" niyakap niya ako na ikinagulat ko pero dahil tuwang-tuwa kami pareho ay ibinalik ko ang yakap na kanyang ibinigay.

"Ano ka ba?! Deserve mo kaya yan. Magaling ka eh kaso di lang napapansin ng Head ninyo. Buti nalipat ka saamin. Anyways, let's celebrate. Mag bar tayo mamaya since holiday bukas!" suggest ko.

"Omg I love that!" nalaglag ang panga ko nung tuminis ang kanyang boses at nag flip ang kanyang kamay. Omo... Is he? No no no... Inayos niya agad ang kanyang boses at umayos nang tayo. "Sige, sama ako." naging matikas naman ang kanayang boses. "Thank you para dito, Erah. Hindi mo alam kung gaano ito makakatulong sa akin. Masayang-masaya ako at naging partners tayo." walang sawang pasasalamat niya.

"Of course I would help you. Magaling ka naman talaga, need mo lang nang exposure. Congratulations to us!" nag tatatalon kami sa tuwa habang nakangiting naka tingin lang saamin si Head. Nawala na lahat nang bad trip ko since kaninang umaga.