"Papanagutan ka naman ni Kuya, diba? Diba?" pangungulit ko kay Jen. Kakauwi ko lang galing Ilocos tapos ito agad bumungad sa akin. Kinakausap ni Kuya ngayon si Mommy sa garden while ako naman ang kumausap muna kay Jen dito sa living room, nag e-explain pa yata si Kuya bago niya sabihin kay Mommy ang plano niya."I think so? Sinabi niya kagabi na pananagutan niya ako. But..." napatigil saglit si Jen and she looks sad.
"But? What?"
"I'm nervous, hindi ko alam if we can do this. Wala akong idea how to become a perfect Mom, I don't know what to do—" she starts to panicked. That's when I realized that kahit financially stabled ang isang babae, hindi yan magiging sukatan if ready na ba siya magka-baby, a woman should be physically, mentally, emotionally, financially and spiritually prepared to have a baby, it's just that napaaga yung kay Jen at Kuya kaya nagulat sila pareho.
"Hey... Hey... Calm down, calm down, okay?" pag papakalma ko sakanya habang hinahaplos ang kamay niya. She must be emotional right now dahil na din buntis siya. "You can figure things out. Hindi ka nag-iisa, andyan si Kuya, kami, si Daddy. You don't need to be a perfect Mom in an instant you just have to be yourself. It takes time and step by step, Jen." pag e-encourage ko pa. She needs us right now dahil mukhang maselan siya mag buntis, nagiging emotional nalang bigla and I don't want her to feel also na nag-iisa siya. "Walang perfect Mommy sa mundo, hindi mo kailangan maging perfect to become a Mom, maging totoo ka lang sa anak mo, he or she will love you unconditionally."
"You think?" she asked na parang bata na amaze na amaze sa sinabi ko. Cringe to see her acting like this but what can I do? She's pregnant, it's her hormones that made her like this. Of course I can't say that loud, baka awayin ako nito.
"Yes. Tignan mo si Mommy..." tinuro ko si Mommy habang kau-kausap at panaka-nakang tumitingan sa gawi namin. "Hindi maganda ang naging past ni Mommy kay Dad but napalaki niya kami ng maayos ni Kuya. Hindi man siya 24/7 available sa amin ni Kuya but she always made sure that nasa mabuti kaming kalagayan. In this world full of perfectionist, you don't have to act like one, be different in your own way." I held her belly and minaramdam ang aking pamangkin.
"My child would be lucky to have you as his or her Tita, beb. Na e-excite na tuloy ako sa pag labas ni baby." she said with a sparkle in her eyes. I'm glad na hindi na problematic si Jen. Kaya pala lately palagi siyang tulog, malakas kumain, naka-busangot kasi may baby na pala siya in her belly. Moms are amazing, madaming pagbabago sa katawan ang mangyayari sa pregnancy stage nila at grabi yung mood swings, hindi ko alam paano nila yan nakakaya lahat with all the this and that na gagawin.
"Mag palaki kalang at maging healthy baby ah. We are all excited to see you." kausap ko sa tiyan ni Jen na ikinangiti niya.
"But don't change the topic. Balita ko nasa Ilocos ka kahapon, ambilis mo naman bumalik, busy ba talaga si Sandro?" takang tanong niya. After sa nakita ko kagabi, nag pasundo na ako sa jet imbes na sana next week pa ang uwi ko. I don't know, ayaw ko sa nakita kung scenario but hindi naman ako nasaktan. Confused lang ba ako? Inaataki na ba ako ng pagiging bipolar?
"Chismiz..." nag crossed arm ako sa harap niya saka sumandal sa cupboard. Tumambay na muna kaming kusina habang di pa sila nag-uusap ni Mommy. "Si Ayesha andun." namilog agad ang mata niya saka lumapit pa talaga sa akin, chismosa talaga, nabubuhay ang diwa.
"Oh? Tapos?" tanong niya habang sinimulan na papakin yung cookies na binake ni Mommy.
"Narinig ko kaso yung mga staffs sa resort kung saan ako ng stay and then yung usap-usapan, baka nagkabalikan na daw sila ni Sandro dahil palagi silang magkasama sa kampanya." nalaglag agad ang panga ni Jen.
"Ano?! Aba't! Grabi siya! Habang kinakamusta ka niya may kasama pala siyang iba. Grabi talaga!" she said in disbelief "hindi mo ba tinanong kung nagkabalikan sila?"
"Hindi. Hindi ko na sila kinausap at nag paalam na akong umalis dahil masakit ang ulo ko. Ayaw pa nga sana si Sandro pero si Ayesha tinatawag na siya dahil andun yung family nila na friends ni Sandro." naalala ko nalang yung nangyari kagabi. Sana talaga hindi nalang ako sumama sa security guard ni Sandro pumasok sa backstage, nag mukha lang akong kawawa dun.
"Yang Ayesha na yan nakakamuro din ng dugo. Alam mo ba siya yung umasikaso sayo nung na aksidente ka and parang napipilitan lang siya na asikasuhin ka sa ER?" siya pala yung Doctor na umasikaso sa akin, ngayon ko lang nalaman.
"I don't think naman na hihindian niya ako tulungan, it's their duty naman kasi to help people na need ng help." alangan naman hindi ako tutulungan ni Ayesha dahil lang may mga personal reasons niya, napaka unprofessional naman niya if ganon.
"Swear. May mga napapansin ako sakanya while in coma ka, hindi ko lang sinasabi kay Tita dahil baka ano e react niya but binabantayan ko siya everytime lumalapit siya sayo." beyond grateful to have a friend and a sister like Jen, ever supportive.
"Thank you. Let's just forget about her and wag kana ma stress. Okay lang ako." ayon, nilantakan namin yung cookies ni Mommy. Mahaba-haba ang usapan nila Kuya bago pinatawag kami ni Jen, more like shinare na ni Kuya kay Mommy muna bago niya kausapin si Jen. Gulat nga ako kay Kuya akala ko di na yan makakabuntis kasi parang wala sa itsura niya. Oh well, life is full of surprises.
"Jen, iha. Evo told me everything. I'm not really sure if you're ready to have a baby since you didn't plan this but, anak, we are here to support you. Don't be scared, you have us." sabi ni Mommy habang hawak-hawak ang kamay ni Jen st tinititigan niya lang ito. "What my son did was wrong but please let us na alagaan ka and your baby." Mommy must have thought na ayaw ni Jen magka-baby.
"Tita..." ipinatong ni Jen ang kamay niya sa kamay ni Mommy at hinawakan ito ng maayos. "I love Evo and this baby. Natakot lang po ako at first dahil hindi ko alam paano maging Mommy but nung nakita ko kayo, how you raised Evo and Erah, I know my child would be a great kid someday especially na lalaki siya sa environment kung saan maraming mag mamahal sakanya." napaluha si Mommy sa sinabi ni Jen kaya inabutan ko siya ng tissue. Nagiging emotional yata kaming lahat eh.
"Ehem, Mom. Would I do the honor?" singit ni Kuya na ikinasama ng tingin ko sakanya. Putulin ba naman moment ni Mommy at Jen.
"Oh yes, sure, Son. Here." inabot ni Mommy ang kamay ni Jen kay Kuya. What is going on? Ano meron?
"Ano pong meron, Tita?" tanong ni Jen habang pinunasan ang kanyang luha dahil nahawa siya sa iyak ni Mommy.
"Jen, If you think that I don't have plans for us, you're definitely wrong..." napa-poker face nalang ako sa intro ni Kuya, lakas maka wtf. "I have plan everything ever since I saw you, and when I say everything, it also means by marrying you..." napa-oh bigla ang bibig ko sa gulat kasi diko alam ito at ganon din si Jen.
"You knew about this, Mom?" bulong ko kay Mommy dahil ayoko makasira ng moment nila Kuya at Jen?
"Yes, your Kuya told me earlier na mag pro-propose siya kay Jen." sagot ni Mommy saka inangkla ang kamay niya sa braso ko at masayang tinignan sila Kuya st Jen.
"Jen, you have to marry me." sabay kuha ni Kuya ng box sa bulsa niya at ipinakita ang singsing. Nasamid ako sa sarili kung laway sa sinabi ni Kuya. Pati ba naman sa proposal umaangat pagiging bossy niya. Wala man lang option.
"Namimilit yarn?" biro ni Jen na ikinatawa namin except kay Kuya. "Ay galit. Okay, serious mode. Yes, Evo, I will marry you." masayang sagot ni Jen na ikinatuwa naming lahat especially yung mga kasambahay namin na sumilip pala at pati mga drivers namin na nakatayo sa may bushes. Nag hiyawan ang lahat na ikinatawa namin kasi nanonoud pala sila. Agad isinout ni Kuya ang singsing sa daliri ni Jen at niyakap ito ng mahigpit saka kami ng hiyawan ng kiss. Masaya na sana ang lahat nung makatanggap ako ng text galing kay Kim so I had to excuse myself dahil ayoko makasira ng moment.
Kim: "Meet me at the Skyclub parking lot 5pm." this is what I've been waiting for. But now, Kim. I would never let you use your dirty game again.
"No, Kim. YOU meet me at Ethereal warehouse, 5pm. Take it or leave it." I replied. Game time.
YOU ARE READING
Destiny Played it Well
FanfictionHow would you endure the pain everytime the destiny plays?