CHAPTER 53

480 31 16
                                    


Inagahan ko gumising kesa usual na wake up call ko. I want everything to be perfect. Ayoko ma disappoint si Daddy pag nakita niya ko na hindi maayos sa press conference. Although Dad doesn't like me, maybe? Klaro naman siguro. Anyways, kahit di niya ako gusto makita, wala siyang magagawa, nag tra-trabaho ako eh.

After makaligo, lumabas na agad ako ng kwarto just wearing a bath robe kasi ayoko magusot yung susoutin ko. Kakain muna ako dahil baka mahaba yung press con, ayoko magutom.

"Hello, lil sis." nagulat ako sa pag sulpot ni Kuya sa kung saan nanggaling.

"Fuck! You scared me!" I cuss while my hand is on my chest sa gulat.

"Language young lady. Kakauwi ko lang galing NYC." he said and naunang mag lakad papuntang kusina. Bahay mo to?

"Walang pasabi yan? Sana sinabi mo para nasundo kita sa airport."

"It's fine, Erah. I'm good. I'm here na. What you wanna eat?" he asks while checking my pantry.

"Just scrambled eggs. Nag mamadali ako, ngayon yung press con ni Dad." biglang natigilan si Kuya sa kanyang ginagawa sa kusina saka ako tinignan.

"Do you really think Dad will handle it?" tanong niya.

"Wala namang choice si Daddy, Kuya. It's now or never." need harapin ni Daddy yung pagkatanggal niya sa billionaire's list at yung mga taong galit sakanya dahil daw may anumalya siya kahit wala namang proof. "Look, Kuya. Dad may not be a good father to me and you, but, he is a good businessman with a good relationship with his employees. I don't think Dad would do such things as that." depensa ko kay Daddy. Alam ko masyado siyang mahigpit sa amin pero di niya kayang manloko ng mga taong hanggad lang ay makapag-trabaho.

"Let's just hope he will handle the press con smoothly." he sigh while raising his eyebrows.

Siya na ang nag luto ng breakfast dahil dito lang muna siya sa bahay mag tra-trabaho. Ewan ko ba kay Kuya bakit mainit na naman ang dugo niya kay Daddy, akala ko okay na sila tas pag-uwi niya galing NYC, ito na naman siya.

"Kuya, alis na ako." paalam ko sakanya. "How do I look?" I showed him my outfit dahil same taste sila ni Daddy kung okay ba ito or not.

"You look just fine, okay? Don't be nervous." pag che-cheer up niya.

"Okay. Bye!" aktong lalabas na ako ng pinto nung tinawag niya ako ulit. "Hmm?"

"Just remember, Erah. You will always be my sister." napakunot ang noo ko sa sinabi niya.

"What?" natawa nalang ako sa ka cheesyhan niya.

"I'm dead serious."

"Of course I'm always be your sister, your my twin, stop being dramatic. I gotta go. Bye!" then I went out cause I don't wanna be late at the venue. Baka jetlag lang si Kuya kaya siya ganun, he's not like that naman in normal days, palagi nga akong inaasar niyan.

As usual, traffic sa daan kaya medyo natagalan ako makarating sa venue, but, early pa naman ako. Ayoko lang na may masabi si Daddy kapag na late ako. I'm doing all my best just to prove to Dad na kaya ko at kakayanin ko kahit pa Sagrado ang apilyedo ko or not.

"Erah?" nakangiti pa akong lumingon kung saan galing ang boses na tumawag sakin kasi napawi yun nung nakita ko si Sandro. Great! Unang taong makikita ngayong araw, si Sandro.

"Good morning, Sir." bati ko pa din.

"Drop the act. I know your hurting. You don't need to hide it." ahm what? I'm hurting? Since when? Is it obvious?

Destiny Played it WellWhere stories live. Discover now