'' ဂျီ၀န်း ဟိုဘက်ခဏလောက်... ´´
ဂေါင်းဆွန်းကိုခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း
ဂျီ၀န်းကသူ့အခန်းထဲကိုတိုး၀င်လာလိုက်သည် ...
အပြင်မှာထိုင်ကျန်ခဲ့တဲ့ကောင်တွေကတော့
''ကျစ်...ဂေါင်းဆွန်းကလဲ အလိုက်ကိုမသိဘူး
ဒီမှာ၀န်းလေးကိုအခုမှစေ့စေ့ကြည့်ရတာဟာ... ´´
''တောက်စ် ဘယ်ချိန်ကြည့်ကြည့်နုထွဋ်နေတာကွာ ကိုင်လှုပ်ပစ်ချင်စရာလေး... ´´
''ကိုင်လှုပ်တဲ့နေ့ရောက်လာမှာပါကွာ ဟားဟား ... ´´
ကို့အတွေးနဲ့ကိုဧည့်ခန်းထဲမှာ
သရော်လှောင်ပြောင်နေကြတဲ့
ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရဲ့စားပွဲရှေ့
၀ုန်းခနဲကျလာတဲ့ စာအုပ်ထူကြီး
စာအုပ်လာရာမော့ကြည့်တော့
သိပ်အေးတိအေးစက်
တစ်ခုခုလုပ်တော့မယောင်ကြည့်နေတဲ့
ပါးလွှာတဲ့ မျက်လုံးတွေ
..........
''ကယ် ဂေါင်းဆွန်းပြောလေ... ´´
''အဲ့မုန့်ဘူးထဲကမုန့်တွေထုတ်လိုက်...´´
''ဟင်... ´´
''ထုတ်ကြည့်ပါဆို ´´
မုန့်ထုပ်တွေအကုန်ထုပ်ပြီးချိန်မှာ
ခပ်ပါးပါး ပါကင်နဲ့အထုတ်ငယ် ...
''ဟင် ဒါကဘာလဲ ... ´´
''ဖောက်ကြည့်လေ ... ´´
ဘူးကိုဖွင့်ဖောက်ကြည့်တော့ထွက်လာတဲ့
နက်ပြာရောင်ဂါ၀န်အတိုပါးပါး
ဇာအထပ်ထပ်လေးတွေကလဲဘ၀င်ခိုက်စရာ
ကျောပြင်ကလဲဗြောင်ကြိုးများဖြင့်သာ
''ဟင် ဒါက ´´
''နင်နဲ့ နင့်ကိုကြီးမြန်မြန်အိုကေအောင်လေ
ငါသေချာရွေးလာတာတွေ့လား
အကြည်စလေးတွေနဲ့ ´´
''ဟဲ့ဟဲ့ ရူးသွားပြီလား ! လုံး၀ ! ´´
''နင်ကဘာလို့ရိုက်တာလဲ
ကျေးဇူးတောင်တင်ရမှာဟာကို ´´
''ဘာကိုကျေးဇူးတင်ရမှာလဲ အစထဲက
မယွတက်တဲ့သူငယ်ချင်းဆိုတော့
လာမြောက်ပေးနေတယ် ငါလုပ်လိုက်ရ...´´
...........
''အကို ဘာလို့ လဲဟင် ´´
မတ်တပ်ရပ်ရုပ်တည်နဲ့
စိုက်ကြည့်နေတဲ့ Jimin ကိုကြည့်ရင်း
အထူးအဆန်းဖြစ်နေတဲ့ကောင်လေးတွေ
