UMUDUM

Davet 🎭

"Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi olur..." 🔥

📌📌📌📌📌📌📌

Aslında güçlü değildim, çektiğim acılar beni olgun bir insan yaptı. Ben de isterdim mesela çocuk olmayı, yada şu yaşımda çocuk ruhlu olmayı. Aslında içimdekileri dışa atmak için birilerine ihtiyacım vardı, benle herşeye ortak olabilecek birileri...

Hayatımda yediğim onlarca darbe oldu, şüphesiz en çok koyan da babamın beni öldürmeye çalışmasıydı. Hangi baba kızının ölümünü isterdi ki...

Benim hayatımı bana veren insanlar şimdi yanımdaydı. Ben asıl onlar hayatıma girdiğinde doğmuştum. O kadar mutluydum ki şuan. Sanki 22 senelik çektiğimin karşılığını şimdi görüyordum.

Eskisi gibi olmasada, varlığının belli olması bile yetiyordu. Alazın dediği gibi aynı yumuşaklık olmasada, eskiye nazaran o kötü görüntüyü almıştı üstümden. Bu saçlar her ne kadar gerçek olmasada iyi hissettiriyordu. Erkek tıraşı şeklinde olan saçlarım yavaş yavaş çıkmaya başlıyordu. Birazcık uzayana kadar bu peruğu takmaya devam edecektim.

Kapı tıklanıp açılınca, giren sevdiğim adama baktım. Iç çektim. Yanıma yaklaşarak ayna karşısında oturup sadece kendini öylesine izleyen benim yanıma oturdu yatakta. Çökmüş yüzüm ve vücudum iyileşmenin etkisiyle azda olsa toplanmıştı. Bu bana daha da özgüven vermişti.

"Güzelim," alaza döndüm tekrar. Gözlerimin  ışıldadığına emindim. Gülümsedim. Bir eli yanağımı buldu. Gözlerimi hafif kısarak, elimi yanağına yasladım. güzelliğinle aynayı çatlatmak mı derdin?" Diye sordu tebessümle. "He eğer öyleyse bakmaya devam et, ama arada bana da uğra da ben de nasibimi alayım ne dersin?" Dedi göz kırparak. Güldüm.

"Hmm, demek öyle. İltifatın için teşekkür ederim sevgilim," devam edeceğim sırada dudaklarımda ki baskıyla durdum. Geri çekildiğinde bi süre gözlerime baktı.

"Tekrar söylesene.."

"Neyi?" Dedim anlamamış gibi yaparak. Bana yaklaştı. Nefesim onun yaklaşmasıyla hızlanırken, öylece ona baktım.

"Son söylediğini.." sıcak nefesi dudaklarıma çarparken, yer mekan kavramını unutmuştum tamamen. Hatta kendimden bile geçtiğime emindim.

"Ne söyledim ki..." sesim kısık, ve hafif titresede onun hoşuna gitmiş olacakki sırıtmaya başladı. Iyice bana yaklaşırken yutkundum. Boynuma vuran nefesiyle titrerken, ufak bir öpücük kondurdu. Hafif geri çekilip gözlerime baktı tekrar.

"Aklımı başımdan alıyorsun kadın.. huzurumsun.." utansamda gülümseyerek asla yapmayacağım şeyi yaparak anlık bir cesaretle dudaklarına dudaklarımı bastırdım. Bir eli belimi, diğer eli ensemi bulurken iyice beni kendine çekti. Bu adam benim kalbime iyi gelmiyordu.

Daralan nefesimle geri çekildi. Nefes nefese alınlarımız birleşti. Daha önce hissetmediğim tüm duyguları bu adamla hissediyordum. Gerçek aşkı da sevgiyi de asıl şimdi bulmuştum ben. Beni aldatan adama bile bu içimdeki duygular yoktu, bunu şimdi anlıyordum. Her ne kadar 5 senelik bir ilişki olsada hiç yakınlaşmamış, ayni nefesi solumamıştık.

"Tüm ilklerim sensin, ve sonum da sen olacaksın.." dedim kısık sesle. "Benim nefesimsin." Kafasını geri çekti. Bana gözlerindeki şok ve merakla baktı. Ne olmuştu ki şimdi?

"Tüm ilklerim sensin derken?" Dedi anlamadığını belirterek.

"Evet. Ilk öpücüğümü sen çaldın benden," dedim gülümseyerek. Şaşkınlıkla açılan gözleri yüzümde gezindi. "Ilk kez senle sarılarak uyudum ben, ilk kez sen sevdin beni..." Iç çektim. "Herşeyim sen oldun benim." Dedim kocaman gülümseyerek.