lunapark 🤪

702 80 21
                                    

Canlarim ben geldim. 4 bin okuma olmuşuz ve ben çok mutluyum.

Umarım kitabımı severek okuyorsunuzdur.

Normalde bugün bölüm atamazdım. Yarın okullar açılıyor. Ben son sınıf olduğum için derslerle ilgili işlerim oluyor maalesef.

Ama sizi de bekletmek istemiyorum. O yüzden biraz kısa da olsa affedin.
Ama yinede uzun bir bölüm yazdım sizeee...

Okul ve işim yüzünden haftada bir bölüm atmaya başlayacağım bundan sonra. Her pazar bölüm gelecek. Uzun yazmaya calısıcam.

Sizi çok seviyorum..

Haydi okumaya geçelim o zaman.

Eğlenceli bir bölüme başlıyoruz.

🤪🤪🤪🤪🤪🤪

Şuan oturmuş önümdeki harika manzaraya katılmayı bekliyorum. Gerçekten hala yaşadığıma, alazlarla tanıştığıma, onların benim için herşey olduğuna ve burada olduğuma hala inanamıyorum.

Mutlulukla derin bir nefes aldım. Evet gönül isterdi ki; anne, baba veya bir kardeşle buraya gelmeyi. Ama gerçek şu ki benim ne annem ne de babam var. Ama kardeşlerimi buldum artık.

Alaz şuan bilet almak için sıraya bir adamını yollamış benimle beraber oturmuş bekliyordu. Ben karşımda ki lunaparkı izlerken, o da daha çok beni izliyordu. Bunu hissederek ona döndüm. Ona gülümsedim. Kafami biraz daha sağa eğerek ona gülümsemeye devam ettim.

Şuan en güzel manzara şüphesiz karşımda ki adamın gülüşü. Iç çektim. Zaten bütün gün alazi izlesem bana yeterdi.

Birden ona sarıldım. O kadar içimden gelmişti ki. Onun mis kokusunu içime çektim ilk önce. Işte burası. Huzur bulduğum yer burası. Ona her ne kadar bağlanmamak için kendimi zor tutsam da bi şekilde yine onda buluyorum kendimi.

Kendine gelip belime kollarını sardı. Şimdi tam oldu işte. Derin bir nefes çekti içine. Hissettim. Kolları sıklaştı. Burnunu omzuma bastırdı. Basını hafif kaldırıp ufak bir öpücük bıraktı bu sefer. Eridim yemin ederim.

Eski sevgilimden, ailemden görmediğim güveni hissettim. Iyiki var. Allahım hep benimle olsun lütfen.

"Gençler bölüyoruz, ama biletler alındı." Ateşin sesiyle kendime gelip ayrıldım alazdan. Az önceki konumum her ne kadar güzel olsada, ateşler gelene kadardı.

Birden elimden tutulup kaldırıldım. Ilk elime daha sonra tutan kişiye baktım. Yandan bir sırıtışla iyice yaklaştım buğraya. Beni kolunun altına aldı. Gülümseyerek derin bir nefes aldım.

Haydi başlayalım..

"Şimdi ilk önce neye binmek istersin söyle bakalım." Şuan herkesin dönüp bize bakması beni geriyordu. Haklılar tabi. Yanımda 5 yakışıklı adamla geziyorum. Aslında o kadar sert duruyolar ki ben bile onların burada olmasına şaşkınım.

Gergimliğini anlayan aras önüme geçti. Artık daha az gözüküyordum. Bu hareketiyle yüzümde tebessüm oluştu.

"E hadi cevap ver bakalım." Hepsinin yüzü hala sert dururken gözlerinde ki ışığı tek ben anlıyordum. Dışarıya sert durmaları lazım anladım.

UMUDUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin