The Everlasting One (volume 2 + 3 )

Chapter : 113

Unicode

တိမ်မြုပ်နေခဲ့သော မှတ်ဉာဏ်

_________________

အနံ့တစ်ခုရသည်။

စိမ်းရွှေရွှေ၊ မချိုမခါး၊ ပိုးသတ်ဆေးလိုလိုအနံ့ပင်။

ထိုအနံ့ကို သူအလွန်တရာရင်းနှီးနေသည်။ ဤအနံ့သည် ယခင်က သူခဏခဏရဖူးသည့်အနံ့မျိုး၊ သို့မဟုတ် တစ်ကြိမ်တစ်ခါရဖူးသည်နှင့် မှတ်ဉာဏ်ထဲ၌ မှတ်မှတ်ထင်ထင်စွဲကျန်ရစ်သည့်အနံ့မျိုးသာ ဖြစ်ရမည်။

ဘာအနံ့ပါလိမ့်။
သူ လေးလေးနက်နက်စဉ်းစားသည်။

နောက်ဆုံးအကြိမ် ထိုအနံ့ကိုရခဲ့စဉ်က မေမေဆုံးပါးသည့်နေ့ကဖြစ်မှန်း သူသတိရမိသည်။ မေမေက ဆေးရုံကုတင်ပေါ်မှာတင် ဘဝချုပ်ငြိမ်းသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဆေးရုံ....
ဟုတ်သည်။ ဤကား ပိုးသတ်ဆေးနံ့လှိုင်သော ဆေးရုံ​အနံ့ပင်။

အဘယ်ကြောင့် သူဆေးရုံအနံ့ကို ရရှိနေပါသနည်း။ အဘယ်ကြောင့် သူ မျက်လုံးများကိုမှိတ်ထားပါသနည်း။
အဘယ်ကြောင့်သူသည် အိအိစက်စက်အထိအတွေ့ပေါ်တွင် မလှုပ်မယှက်လဲလျောင်းနေပါသနည်း။

သူ ထိတ်လန့်စိတ်နှင့်အတူ မျက်ခွံကိုဖွင့်ရန်ကြိုးပမ်းသည်။ ဖွင့်၍မရ။ ထိုအခါ လက်ချောင်းများကို လှုပ်ရှားရုန်းကန်ရန် ကြိုးစားသည်။ သူ့လက်ချောင်းများမလှုပ်ရှားလာဘဲ အာရုံကြောအသိစိတ်ဟူ၍ ခန္ဓာကိုယ်တွင် နည်းနည်းလေးမှတောင် မရှိလာချေ။

သူ့စိတ်ထဲ ထူပူလာသည်။ ခန္ဓာကိုယ်ကို လှုပ်ရှားမရသောကြောင့် သူ့စိတ်ထဲပျာယာခတ်ကာ အလွန်အမင်းကြောက်လန့်လာသည်။

သူ့တွင်ရှိသည်က အသိစိတ်တစ်ခုတည်းသာ။ ခန္ဓာကိုယ်လည်းလှုပ်မရ။ မှတ်ဉာဏ်ဟာလည်း ဝိုးတိုးဝါးတားပင်။

သူ အဆုံးစွန်အထိ အထိတ်တလန့်ဖြစ်ပြီးနောက် စိတ်အေးအေးထား၍ ကျိုးကြောင်းသင့်စဉ်းစားရမည်ဖြစ်ကြောင်း သတိချပ်မိသည်။ ထို့ကြောင့် ကြောက်စိတ်မွှန်နေသောစိတ်ကို ချုပ်တည်းကာ သူ မည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်း အရင်ဦးဆုံး စဉ်းစားကြည့်သည်။