Chapter : 140

9.6K 1.1K 141
                                    

Unicode

မင်းလွင်

________________

ပီယံသည် အရုဏကို နည်းနည်းလေးမှတောင် အလစ်မပေးနိုင်တော့ချေ။

ယုဂန်အနားတွင်သာ အချိန်ပြည့်နေနေသော အရုဏကို မနက်ကကိစ္စ ဖြစ်ပြီးကတည်းက အလွတ်မပေးနိုင်တော့ဘဲ တောက်လျှောက်စောင့်ကြည့်နေရန် နန္ဒအား တာဝန်ပေးထားခဲ့သည်။

သို့ပါ၍ နန္ဒသည် အရုဏရှိရာ အခန်းထဲတွင် ဝင်ထိုင်နေလျက် နံရံထောင့်တစ်နေရာတွင် ငိုက်မြည်းလျက်ရှိသည်။

နို့သောက်ပြီးသည့်​ နေမွန်းလွဲချိန်မို့ ဗိုက်ပြည့်နေသော ဣန္ဒီလေးမှာလည်း ပုခက်ထဲတွင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသည်။ 

ပီယံမှာလည်း မြို့​၏အခြေအနေအရပ်ရပ်ကို စီမံနေသည့်အပြင် ယုဂန်​၏အသုဘကိုပါ စီစဉ်နေရသည်မို့ မအားမလပ်ဘဲရှိနေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ရုတ်တရက် အရုဏသည် ယုဂန်​၏ကိုယ်ကို ပွေ့ချီကာ အခန်းတံခါးကို ခြေဖြင့်ကန်ဖွင့်လိုက်သည်။

တံခါးသံကြောင့် သွားရည်တမြားမြားကျကာ အိပ်ငိုက်နေသော နန္ဒသည် ကယောင်ကတမ်းနှင့် နိုးထလာတော့သည်။ ထို့အတူ အခန်းအပြင်တွင် စောင့်ဆိုင်းနေသည့် စောရံဟာလည်း ယုဂန်အလောင်းကို သယ်၍ အပြင်ထွက်လာသော အရုဏကြောင့် လန့်ဖျပ်သွားသည်။

" အရှင့်သား အဘယ်ကိုသွားမလို့ပါလဲ"

စောရံ​၏အမေးကို ဂရုမစိုက်ဘဲ အရုဏမှာ ယုဂန်ကိုသယ်၍ တစ်နေရာသို့ ထွက်ခွာသွားသည်။

အရုဏကို ကြည့်ရှုပေးရန် တာဝန်ရှိနေသော နန္ဒမှာ အနောက်မှ ကပျာကယာပြေးလိုက်လာသည်။

" အစ်ကိုတော် ဘယ်သွားမလို့လဲ။ ရပ်ပါဦး။ ယုဂန်ကို ဘယ်ခေါ်သွားမလို့လဲ"

" အရှင့်သား ကျေးဇူးပြုပြီး ပြန်ဖြေပေးပါ"

အနောက်မှ စောရံနှင့် နန္ဒတို့ပြေးလိုက်၍ အမောတကောမေးသည်။

ထိုအခါမှ အရုဏသည် ခြေလှမ်းကိုရပ်ပြီး တစ်ခွန်းတည်းသော စကားကိုဆိုသည်။

The Everlasting One (volume 2 + 3 )Where stories live. Discover now