Trouvaille || Hyunin

[4] - [Evet başlıyoruz. İlk gideceğimiz yer bir terzi]

Merhabalar. Öncelikle hoş geldiniz. Yeni bölümde eğlenmeniz dileği ile...
Umarım hoşunuza gider. Bolca yorum yapmayı unutmayınız iyi eğlenceler

•☀️•

Jisung ise daha yeni çıkabilmişti şirketten. Ve şimdi ise eve varmasına 1 saat vardı. Saate baktığında saat 5'e yaklaşıyordu. Eve giderken otobüste uyuya kalmasa iyiydi...

Jeongin'in Anlatımından;

Gece geç saatlere kadar Seungmin ve Jisung ile birlikte konuşuyorduk. Gerek Jisung'u rahatsız eden adam hakkında gerekse de Hyunjin'in bana teklif ettiği iş hakkında. Aslına bakarsak işi istiyorum. Seungmin'in de dediği gibi o olmazsa bu eve kim para getiricek? Bizim de er ya da geç bir işe girmemiz gerekli. Bu yüzden istiyorum işi. Ama daha açıklayamadım isteyip istemediğini. Nasıl söyleyeceğimi de bilmiyorum.

"E Jeongin.. İşi istiyor musun?" Korktuğum soru Seungmin tarafından sorulmuştu. Bilmiyordum nasıl cevap vereceğimi...

"Aslına bakarsanız istiyorum. Ama neden istediğimi çok fazla kestiremiyorum. Bir işe ihtiyacım var ve gidip abidik gubidik yerlerde çalışmaktansa Hwangların şirketinde çalışmak en iyisi. En garantili iş yeri orası. Ama kaygılarım var. Orada ne işi vericekler bana? Ne yapıcam? Bunları merak ediyorum." Jisung hafif bir kıkırtı sunduktan sonra sessiz odaya devam etti;

"Akıllım. Bunu gidip öğrenebilirsin Hyunjin Beyinden" Beyin? Ne demeye çalışıyo bu çocuk yine.

"Sen söyle Jisung. Sen ne dersin orda beraber çalışmamıza? Minho Beyciğin ile??" İşte şimdi sinir ettiğimi biliyorum. Ama bu gerekliydi

"Seni küçük" Dediği şeyle üstüme atlaması bir olmuştu. Hiç durur muyum ben de, direkt karşılık verdim. Tabii bu iş biraz kısa sürmüştü. Araya Seungmin girmişti... Hayır kendi başıma da halledebilirdim.

"Çocuklar siz çocuk musunuz da böyle şeyler yapıyorsunuz? Jisung sen de düzgünce cevap ver şurda oturduk konuşuyoruz." Olduğundan fazla otoriter çıkmıştı. İnanın korktum

"Ben yatıcam. Ve hayır! Hayatta o şirkete gitmeyeceğim. Bir daha asla!!" Görücez bakalım Jisung Bey

Seungmin de kendi odasına çıktığında odada tek başıma kalmıştım. Şu an odama gidesim yoktu ama zorundaydım. Odama gidip kendimi yatağıma atmam bir olmuştu. Ne zaman iş görüşmesine gidip de aklımdaki soruların cevaplarını bulacağımı bilmiyordum. Ama şu anda tek istediğim uyumak.

"Bu saatte neden uyanır insan" Jisung'un sesi geliyordu yan odadan. Ve sağ olsun artık saat kaçsa daha güneş yeni doğmaya başlamıştı. "Teşekkürler Jisung bu saatte beni de uyandırdığın için" Bağırarak söylediğim şeyle kapı sesi duymuştum. Bir tane daha duymamla Jisung odamdaydı.

"Brohum. Bugün benimle iş aramaya gelmek ister misin? Hem evde sıkılmazsın da." Brohum ne?

"Brohum ne Jisung?"

"Tek takıldığın yer orası ise bu evet demek oluyor. Yanii benimle geliyorsun. Ve kahvaltıyı da dışarda yapalım çünkü daha saat 6.45 ve elimi kıpırdatıcak halim yok artı olarak açık hava kendime gelmemi sağlar teşekkür ederim hadi hazırlar görüşürüz"

"Yaa Han Jisung" Tek nefeste bu kadar fazla şey nasıl söyledi bilmiyorum ama Jisung'dan iyi rapper olur burası kesin. Neyse, gidicez bakalım beyfendi ile

Kısa sürede hazırlanıp aşağıya inmiştim ama ne yazık ki Jisung'un kendine fazlaca önem vermesinden dolayı 7.30 da anca evden çıkmıştık. Seungmin ise hâla fosur fosur uyuyordu. Özel çalışan Seungmin artık saat 10da işe gidiyor. Aman ne güzel.. Neyse hâla benim için o adama katlanıyo olması beni duygulandırmıyo değil..