Trouvaille || Hyunin

[7] - [İstediğini almışsın gibi duruyor]

Selamlar selamlar herkes hoşgeldiii
Bolca yorum yapıp oy vermeyi unutmayınız lütfen iyi eğlenceleeeer

•☀️•

Artık yatma zamanı. Yarın toplantı var Hyunjin Bey ile.. Heyecanlıyım, normal mi?!

"Bilir misiniz nefessiz kalmak nedir? Yalnız kalmak nedir? İnsanlardan nefret görmek nedir? Dışlanmak nedir..? Güzel bir duygu diyemem elbette. Ama bazı insanlar için iyidir. Bu duyguları yaşadıkça alışırlar. Öncekine göre daha iyi hissettiklerini söylerler. Her ne kadar bu benim için geçerli olmasa da onlara hak veriyorum. Belki yalnız kalmak, çevredeki insanlardan darbe yiyip üzülmekten iyidir. Belki nefessiz kalmak o insan için daha iyidir? İnsanlardan nefret görmek kendini daha çok sevmesine neden oluyordur? Dışlanmak da kendine daha çok bağlanmasına yardım ediyorsa? Teşekkür etmeleri gerekmez mi? Bunları hep düşündüm, düsünüyoruz... Ama hiçbir zaman cevap bulamıyoruz. O yüzden sevilmeye, dıslanmamaya ve yalnız kalmamaya çalışıyoruz. Haksız mıyım? İnsanların sevdiği insan tiplerine bürünüyoruz... Hiç o olmamış gibi...

"Uyan Jeongin uyan"

"Ne diyor bu ya?"

"Bilmiyoruz efendim. Kim bu?"

"Seungmin'in sesine benziyor"

"UYAN DİYORUM SANA"

"Rüya mı görmüşüm yine. Siktir ya. Bu sefer çok gerçekti..."

"Yine mi üniversitedeydin?"

Usulca kafa salladım Seungmin'e. Uzun zamandır rüyamda hep üniversitedeyim. Ya konferans veriyorum ya da öğrenciyim. İçimde yaşayamadığım bir üniversite hayatı var. Ve bundan sonra da yaşayamayacağım bir hayat...

"Tamam neyse sıkma canını. Ben okudum da ne oldu şimdi garsonluk yapıyorum. Normalde muhasebeci olarak güzel bir yerde çalışmam gerekirken ben garsonluk yapıyorum. Yani Ji de sen de üzülmeyin lütfen. Bir şey kaybetmiyorsunuz.."

Seungmin bu konuşmayı sürekli yapardı. Ben de bıkmadan usanmadan dinlerdim onu. Onu dinlemek iyi hissettiriyordu beni.

"Hyung bizim şirkette işe girsene. O Ki bozuntusunu da çekmek zorunda değilsin hem.

"Olmaz senin sırrını çözmem gerekli. Ayrıca sen bana hyung demezdin nerden çıktı."

Ahh şu geçmişim.

"Brohdan iyidir en azından hyuuung"

"Tamam tamam neyse. Ben çıkıyorum. Seni uyandırmaya geldim. Şirkete gidicektin. Jisung da çoktan çıktı. Bir kaç işi varmış sonra restoranta görüşmeye gidecekti. Hadi ben kaçtım"

Arkasını dönmeden, sanki krala selam verirmiş gibi üç adımda geriye gidip sonra kapıyı kapatıp çıkmıştı. K-Drama'da falan mı oynuyoruz da haberim yok?!

Güzelce duşumu alıp kahvaltımı da yaptıktan sonra evden çıkabilmiştim. Saat öğleden sonra 2'ye yaklaşıyordu. Bu yüzden içim rahattı çünkü ne geçti ne de erken.

Çok geçmeden otobüse binip şirkete gelmiştim. Tabii 1 saatlik yoldan sonra nasıl hâla dinç olabilirim ki? Şaftım kaymıştı ve ben toplantıya gidiyorum.