ရာသီဉတုက ချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လာတာမို့ ခါးပေါ်ကစောင်ကို အပေါ်ဆွဲယူလို့ တစ်ကိုယ်လုံး လုံသွားအောင်ကွေးလိုက်တယ်
တဖြောက်ဖြောက် မြည်သံတွေလဲကြားနေရတာမို့ မျက်လုံးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
"မိုးရွာနေတာဘဲ"
နံရံကနာရီကလည်း မနက် 6နာရီ ကိုညွှန်ပြနေပြီ
ဆက်အိပ်မနေတော့ဘဲ အိပ်ရာထဲကနေ မိုးစက်ကလေးတွေကျနေတာကို ကြည့်နေလိုက်တယ်
မိုးလင်းလို့ မျက်လုံး နှစ်လုံးဖွင့်တာနဲ့ ရှင် ကအတွေးထဲအမြဲရောက်လာတယ် lili
သူ့အကြောင်းခေါင်းထဲရောက်လာတာနဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးတွေက အလိုလိုတွန့်ကွေးသွားပြန်တယ်
"သူ အိပ်ရာထပြီလားမသိဘူး"
ဘေးနားက စားပွဲပေါ်က ဖုန်းကိုလှမ်းယူလိုက်ရင်း ရေရွတ်လိုက်မိတယ်
"ဖုန်းဆက်ကြည့်ရင်ကောင်းမလား"
ပါးစပ်ကသာ ဒီလိုပြောနေတာ လက်တွေက သူ့ နံပါတ်ကိုနှိပ်ပြီးနေပြီ
အဲ့လိုဘဲ ရှင် နဲ့ပတ်သက်လာရင် ကျမ စိတ်ကိုတောင် ကျမ မပိုင်တော့ဘူး
"အာ ဖုန်းဝင်သွားပြီ လက်ကလဲမြန်ချက်"
ကိုယ့်အဖြစ်ကို ကိုယ်ကြည့်ပြီး တစ်ယောက်တည်းရယ်နေမိတော့ အရူးလို့ထင်ကြမလားဘဲ
ဝင်လက်စနဲ့ သူ ဖုန်းကိုင်မဲ့အချိန်ကိုသာ စောင့်နေလိုက်တော့တယ်
"Hello"
ကြည့်ရတာမထသေးဘူးနဲ့တူတယ် အသံကိုက အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ဒါလဲ ချစ်ဖို့ကောင်းတာဘဲလား
"မထသေးဘူးလား"
"Babeလား"
"သိချင်ရင် contact nameကိုပြန်ကြည့်လိုက်ပေါ့"
မနက်အစောကြီး မလာသဖူးဖုန်းဝင်လာလို့ မျက်လုံးတောင်မဖွင့်ဘဲ ကိုင်လိုက်တာ
တစ်ဖက်က ချစ်ရသူလေးအသံကြားမှ ဖုန်းကိုနားကနေခွာပြီးကြည့်လိုက်တော့
Babeဆိုတဲ့ နာမည်လေးက အခန့်သားနေရာယူလို့
အိပ်ချင်နေတဲ့စိတ်လေးတောင် ဘယ်လွင့်သွားမှန်းမသိတော့ အပြုံးတစ်ခုက မျက်နှာထပ်မှာ အလိုလိုပွင့်လန်းသွားတယ်
YOU ARE READING
စွန် (Completed)
أدب الهواةစွန်လေးတစ်ခု လေထဲမှာလှပစွာပျံသန်းနေနိုင်ဖို့ဆိုရင် သူ့ကိုထိန်းချုပ်ထားနိုင်တဲ့ ကြိုးလေးတစ်ချောင်းတော့ရှိနေဖို့လိုအပ်တယ် အကယ်၍များကြိုးလေးသာပြတ်တောက်သွားခဲ့ရင်...... စွန်လေးဘဝဟာ မတွေးရဲစရာပါ......
