İç çektiğini işittim. "Yaşadıklarımıza günah diyen olacak bebeğim; bizi sevmezler, bizden iğrenirler, bizi bir şeytan olarak görürler belki. Ama bil ki ben seni seviyorum ve seni en güzel sevabım olarak görüyorum. Bunu bil, bil ne kadar sevap işledi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Maroon 5 - Sugar
Kafamı yukarı kaldırıp gökyüzüne baktığımda derin bir iç çektim. Kalbimde tur atan acıyla başa çıkamıyordum ve bu beni daha da melankolik bir hale sokuyordu. Başa çıkılamayacak kadar kafam karışıktı. Elimde tuttuğum soğumuş kahvemden bir yudum aldığımda Kardelen'in kıkırtısını duydum. Gözlerimi gökyüzünden çekerek ona döndüğümde bana baktığını gördüm. Kafamı 'Ne var?' anlamında salladım.
Eliyle omzumu okşamaya başladı. "Utanmanınu'su olmayan sen, önemli bir mesele de gel utan ve bu durumda üzül. Kusura bakma kuzum ama sen çok yanlış yerde utandın." Oflayarak kafamı geriye attım ve banka yaslandım. Bu durumun farkındaydım, asıl sinirimi bozan durumda zaten buydu; utanma duygum hiç olmayacak bir anda ortaya çıkmıştı ve aklım o kadar havadaydı ki ne yaptığımı kestiremiyordum. Ne olmuştu da beni terslemişti?
"Nerede yanlış yaptım ki, Kardelen? Tek yaptığım kahveyi vermek, o kadar. Ben burada kötü bir şey görmüyorum." Az önce yaşananlar gözümün önüne geldiğinde gerçekten kötü bir şey yapmadığımı görüyordum. Ayaklarına kadar gitmiş ve kahvesini vermiştim. Tamam, güzel bir yerde, belki de bir kafe de bunu yapabilirdim. Fakat uzun zamandır uykuda olan utangaçlığım ortaya çıkmış ve buna engel olmuştu. Ne olmuştu ki yani şimdi verdiysem? Kızılacak bir şey de değildi. Acaba kahvesi şekerli olmuştu da ona mı sinirlenmişti?
Kafamı hızla kaldırıp Kardelen'e döndüm. "Belki de kahvesi şekerli olduğu için sıkılmıştır canı. O normalde sade içer, büyük ihtimalle kantindeki abi de şeker katmıştır kahveye." Kardelen ciddi bir duruşa gelerek kafasını biraz sağa yatırdı ve bana oradan bir bakış attı. Sanki istediği şeyi görememiş gibi bu seferde sola yattı ama bundan vazgeçti ve elimdeki soğuk kahveyi aldı. Ben ne olduğunu anlamadan yüzümde hissettiğim kahveyle şok içinde ağzımı açtım.
"Bu neydi şimdi?!" Şaşkınlıkla Kardelen'e baktığımda sırıtarak bana bakıyordu.
"Salak salak konuşmana dayanamadım, ayılman için kahveyi suratına döktüm. Bu kadar salağa yatmasan mı artık? Bence ikimizde neye sinirlendiğini biliyoruz." Sıkıntıyla elimi yüzüme götürdüm ve kahveyi suratımdan sildim. Sesimi çıkarmadan boş boş etrafa bakındığımda, Kardelen konuşmayacağımı anlayarak konuşmaya başladı: "Kabul et Arın, kadın resmen hayal kırıklığına uğradı. Eminim senin onu bir yere götüreceğini düşündü, sen de ona okulda kahveyi gözüne sokar gibi verince bozuldu tabi morali kadının." Başını iki yana salladı ve elindeki kutuyu bankın yanındaki çöpe attı.
