AŞK YOK OLMAKTIR (Girl×Girl)

20.BÖLÜM

Bir insanı mutlu etmeye çalışmak açıkçası bazen zor olabiliyordu. Bu pekala kişiye göre de değişebiliyordu fakat bana göre insanları mutlu etmek zordu.

Bu zamana kadar tek mutlu görmek istediklerim ailem ve en yakın arkadaşımdı, onlar dışında bir insanın mutluluğunu düşünmek bana saçma geliyordu. Sonuçta tanımadığım ve uzak olduğum bir insanın mutlu olup olmaması benim elimde değildi, buna takılmak saçmaydı.

Hep böyle düşünüyordum, ta ki o kadın hayatıma girene kadar.

Berçin Bargu inşa ettiğim bir çok tabuyu yıkmış ve bakış açılarımı değiştirmişti. Önceki düşüncelerim onun gelmesiyle birlikte bir top gibi patlamış ve paramparça haline gelmişti. Şimdi yakınımdaki insanları mutlu gördüğümde ben de mutlu olabiliyordum, bu Berçin Bargu ile ortaya çıkmıştı işte. O kadın hiç yapmayacağım şeyleri bana yaptırabilir hale gelmişti ve ben nedense bundan rahatsız olmuyordum. Eskiden olsa bana yaptığı değişiklikleri fark eder ve ondan uzaklaşmaya çalışırdım, şimdi ondan uzaklaşmak bir yana onu bir hafta görmeyeyim kafayı yiyordum.

O kadın beni değiştirmişti.

Olga'nın kafesinde durmuş eşyaların tozlarını silerken Olga, sahnenin üstüne çıkmış hoparlörü kontrol ediyordu. Olgaların kafesinin çok güzel bir özelliği vardı, yazın kapattıkları kapalı büyük bir oda açılıyor ve oraya bazen ünlü şarkıcılar getirilerek canlı müzikler oluyordu. Bu oda fazlasıyla büyüktü ve içine rahatça elli kişi girebilirdi. Bu kadar hazırlık ve bu kadar uğraş tek bir kız içindi...

Bugün Derin'in doğum günüydü ve elimden geldiğince her şeyin güzel olması için çabalıyordum. Normalde yazın açılan yeri okul zamanında açtırmış ve etrafı güzel bir şekilde tasarlamıştık. Tanrı şahittir ya o kızdan önceleri hiç haz etmiyordum, hem de hiç. Fakat o akşam kapıma gelerek ağladığında içimde bir şeyleri uyandırmıştı; merhamet duygumu. Onu yanlış tanıdığımı düşündüm ve bu yüzden ona bir şans tanıdım. Arkadaş oldum onunla.

Şimdi fark ediyordum da Derin'le iyi bir arkadaşlığımız olmuştu. Onun bana taktığı lakaplara sinirlenmişim gibi cevap versem de içten içe hoşuma gidiyordu söyledikleri. Şu an ise onun için bir şeyler yapıyor olmam arkadaşlığımızı doğrulardı.

Ben o kızın mutlu olmasını görmek istiyordum, o mutlu olmayı hak ediyordu.

"Arın'ım bu pufları nereye koyalım?" Olga'nın seslenmesiyle tozlanan duvarı silen elim duraksamıştı, elimdeki bezi bırakıp ona baktım. Elinde tuttuğu iki orta boy puflarla bana bakarken gülümsedim.

"Onu..." Etrafıma kısaca bakındığımda sahnenin önü bana yakın geldiği için oraya geçtim. "Karaoke yapılacağı için pufları buraya yerleştirsek daha iyi olur. Hem yakın olmuş olur sahneye, nasıl fikir?"

Olga fikrimi beğenmiş bir şekilde kafa salladığında gülümsedim ve işime geri dönmek üzere arka tarafa yürümeye başladım.

Olga, "Bu arada, sen ilk defa tanımadığım birisi için bu kadar hazırlık yapıyorsun. Şaşırdım açıkçası, benim Arın'ım yeni arkadaşlar ediniyor resmen," dediğinde gülerek ona katıldım.