Oy ver lütfen okumadan önce 🥺
💐~
Chan'ın ağzından
Wonpil'in kollarım arasından neden birden çıkıp gittiğini anlamamıştım. Birkaç saniye duraksasam da peşinden ilerlemek amacıyla kapıyı açtım, fakat ilerlememe izin vermeden içeri birisi girmişti.
"Ah, Chan! Çok özür dilerim geç kaldım birazcık."
"Ne demek istiyorsun?" Şaşkınca ona bakıyordum, geç kalmamıştı ki? Tam zamanında buradaydı.
"Buraya gelirken Bay Kim, kolumdan tuttu bahçeye çıkıyoruz yangın var diye. O yüzden aşağı inip tekrar yukarı çıkmak zorunda kaldım."
Hassiktir, siktir, siktir. Sevgilim yanıma gelmediyse bu demek oluyordu ki...
"Sen iyi misin? Neden sordun ki?"
"İ-iyiyim ben. Öylesine sordum, neden gelmediğini merak ettim." Ensemi kaşıyarak konuştuğumda dudağımı ısırmıştım. Suçluluk duygusu göğsüme ağır bir baskı kuruyordu.
"Neyse önemli olan gelmiş olmam değil mi?" Wonpil, ellerini boynuma sarıp bana yaklaşmıştı. Dudaklarını dudaklarıma bastırdığında her şeyi boşverip ona karşılık vermeye başladım. Birkaç dakikanın ardından geri çekildiğimizde kıkırdadı.
"Aşkım, dudağına çilekli bir şey mi sürdün?"
İçime büyük bir kendimi tokatlama isteği doğarken kafamı olumlu anlamda salladım. Ne diyecektim ki? Senden önce kim olduğunu bilmediğim birisini öptüm ve dudakları leziz bir çilek tadındaydı mı?
"Güzelmiş." Birden kafamızın üstündeki ışıklar yanmaya başladığında geri çekildim. Jeneratörler devreye girmiş olmalıydı. Wonpil'in elini tuttum. "Gidelim."
Sonrasında birlikte tuvaletten çıkıp sınıfa doğru ilerlemeye başlamıştık. Çok geçmeden zil de çalmıştı zaten.
O günün devamında hiçbir derse odaklanamamıştım. Sürekli o çocuğun nasıl bir yüze sahip olduğunu, kim olabileceğini düşünüyordum. Fakat en ufak bir ipucum bile yoktu. Sesini bile duymamıştım.
"Ah! Siktir ya!" Elimi sertçe küvetin yanına vurup yüzümü sıvazladım. Sonrasında durulanıp belime bir havlu sararak banyomdan çıktım. Giyinme odama gidip altıma rastgele bir eşofman geçirdikten sonra saçlarımı bir havlu yardımıyla kurulayarak bedenimi yatağa atmıştım.
Derin bir nefes verip telefonumu aldım. Birilerine anlatmazsam vicdan azabından geberebilirdim. Hem belki arkadaşlarım da bana yardım ederlerdi. Hoş nasıl edeceklerini bilmiyordum ama denemeye değerdi.
Wonpil'in olmadığından emin olduğum whatsapp grubumuzu açarak parmaklarımı ekranda hareketlendirdim.
Allah bizi yaktı hala gülüyosunuz
Hyunjin, Jisung, Changbin, Minho, kardeşim, sizChan
Lan ben büyük bi bok yedim acil bakın olum bittim benChangbin
Ne yaptın lan mal dkmdğsöwğsslkMinho
Bugünkü alarmı çalıştırdığın için mi yakalandın yoksaKardeşim
Bugünkü alarmı sen mi çalıştırdın abi
Neden kiHyunjin
Senin yaşın yetmez abisi boşverChan
Olum ciddiyim lan bu sefer fena sıçtım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hi Diary! / Chanmin
Fanfiction(TAMAMLANDI.) Seungmin, monoton hayatının lisesinin tuvaletinde tamamen değişeceğini nereden bilebilirdi ki? -