ကိုယ့်ရဲ့ ဘုရင်လေး

နောက်‌ဆုံးအချိန်ထိ

📳📳ရင်ခုန်သံမင်း နားကြပ်လေးနဲ့နားဆင်ပါအုံး📳📳

"Hello"

"နေသာ အိပ့်နေပြီလား"

"ဟုတ် အကိုရော် ဘာလုပ်နေလဲ အသံလည်းမကောင်းပါလား နေမကောင်းဘူးလား"

"ကောင်းပါတယ် ဘားမှမဖြစ်ပါဘူး ဒီတိုင်း---------"

"အကို အကို!!!Hello Hello အကို ကြားလား ကျွန်တော်ပြောနေတာကို Hello"

သူရတစ်ယောက် နေသာ့ကိုဆုံးရှုံးနေရပြီဆိုတဲ့ စိတ်က ရူးသွပ်နေလေပြီ ပြန်ရောက်ထဲက ဘားတစ်ခုမှသောက်နေတာ အခုဆို ည ၂နာရီတောင်ကျော်နေပါပြီ မပိုင်ဆိုင်ရဘူးဆိုတာသိသိရက်နဲ့ ရှေ့ကိုတိုးခဲ့ပြီးမှ တစ်ကယ်တမ်း စွန့်လွတ်ရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိလေးက နှလုံးသားတစ်ခုလုံး မုန်တိုင်းထန်စေသည် အရိပ့်တစ်ကြည့်ကြည့် နေလာခဲ့ပြီးမှ ပိုင်ရှင်လက်ထဲပြန်အပ်လိုက်ရတာဟာ ရင်ထဲဆူးတစ်ချောင်းလာစိုက်နေသလို အဆိပ့်ရည်လူးထားတဲ့ မြှားကြောင့် နှလုံးသားတစ်ခုလုံး တစ်စစီ ကြေပွနေသည်

"ကိုယ် မင်းကို သိပ့်ချစ်တယ် နေသာ"

ဖုန်းကိုမချဘဲ မူးနေတဲ့အသံဖြင့် ခပ်သဲ့သဲ့လေသာ

"ကိုယ့်ကိုမထားခဲ့ပါနဲ့လား"

----------_--------------_--------

"မိန်မိန်းးးးး"

ဘေးမှာအိပ့်နေတဲ့ စွမ်းထက် ရုတ်တရက်ထလာပြီး အော်လိုက်တဲ့အသံက ပိုးဟပ်ဖြူ တစ်ယောက် အတော်လေးကို တုန်လှုပ်သွားစေသည်

"ကို ကိုကို"

"ဒါ ဘာလုပ်နေတာလဲ မိန်မိန်း"(ထိန်းမရတဲ့ ဒေါသအိုး)

"ဟို ဟို ကလေး ကိုသူ သူ သူရဖုန်းဆက်လာလို့ပါ"

"ခု ပေး အဲ့ဒီ့ဖုန်း"(အသံက မြင့်သထက် မြင့်လာသည်)

ကလေးငယ်လက်ထဲက ဖုန်းကို အတင်းဆွဲယူပြီးတစ်စစီဖြစ်အောင် လုပ်ပစ်လိုက်လေသည်

"ကိုကို "

"ဘားမှလာမပြောနဲ့ ပိုးဟပ်ဖြူ"

ဒါဟာ ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ‌နာမည်အပြည့်အစုံခေါ်လိုက်ခြင်းပင်

ကလေးငယ်ကိုထားခဲ့ပြီး တစ်ခြားဘက်အခန်းမှာ သွားအိပ့်နေလေသည် တစ်ညလုံးတော့ အိပ့်ပျော်မည်မဟုတ်ပါ
သိပ့်ချစ်တဲ့ ကလေးက သူမကြိုက်ပါဘူးလို့ ပြောထားတဲ့အရာတစ်ခုကို လုပ်လိုက်တာဟာ သူ့ရင်ကို ပိုနာကျင်စေသည်