ကျွတ် ကျွတ် အား အမလေး
"ဟာ ငါ ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ" ???ညက ကလေးငယ်အိပ့်ပျော်သွားသည်မှာ သွေးရိုးသားရိုးတော့ဖြစ်ဟန်မတူ အငြိုမဲဆွဲနေသော မျက်လုံးထောင့်နား ဖူးယောင်နေသော ပါးမို့မို့
သွေးစို့နေသော နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ"အကိုလေး သက်သာလားခင်ဗျာ ခနနေ သူနာပြုထပ်လာပါလိမ့်မယ်"
" ဟို ကျွန်တော် ဘယ်ရောက်နေတာလဲ "
ကျွီ..တံခါးဖွင့်သံကြားရာကိုလှည့်ကြည့်ရာ အရပ်ရှည်ရှည် အသားရေကောင်းပြီး တည်ကြည်နေတဲ့ မျက်နှာ အနက်ရောင်တီရှပ်လက်တိုနဲ့ ဝင်လာတဲ့လူတစ်ယောက် သူ့မျက်နှာက အလွန်ကို စိုးရိမ်ထိတ်လန့်နေပုံ စိတ်ပူနေပုံ တစ်ခုခုကိုဒေါသထွက်နေပုံ..
"ပိုးဟပ် သတိရပြီလား ဘယ်လိုနေသေလဲ သက်သာလား ဘယ်နားနာနေသေးလဲ အဆင်ပြေရဲ့လား အဆင်မပြေရင်ကို့ကိုပြောနော် ဘာစားချင်လဲ ဗိုက်ဆာလား ကလေး အဆင်ပြေလားလို့ "မျက်ဝန်းထဲမှာလဲ မျက်ရည်စတွေနဲ့ ပြန်လည်းမပြော နားထောင်နေဟန်လည်းမရှိတဲ့ ကလေးတျောက်ကို သူစိုးရိမ်းနေသည်မှာ မလွန်လှပေ
"ကောင်းကင် သူနာပြုကို အခုချက်ချင်းလွတ်ပေးပါ"
ဟုတ်ကဲ့ အကိုလေ.....
"ကလေး စွတ်ပြုတ်သောက်ရအောင်လေ ဒါလေးကအရမ်းစားလို့ကောင်းတယ် ကလေးရဲ့အားရှိအောင်စားလိုက်နော် အစာရှိမှဖြစ်မှာပေါ့နော် "
သူပြောသမျှကိုနားထောင်သလိုနားမထောင်သလိုလုပ်နေတဲ့ကလေးငယ်က သူစစတွေ့ခဲ့တဲ့ နေသာလျှံ ဆိုတဲ့ဆက်ဆက်ထိမခံ ကောင်လေးနဲ့တခြားစီဖြစ်နေသည်
"ကျွန်တော်မစာဘူး မစားချင်းဘူး"
"ဒါလေးဘဲစားလေနော် ကိုအများကြီးမကျွေးပါဘူး တစ်လုပ်လောက်ဘဲစားကြည့်နော် ဟ ဟ ဟွန်း ကို့ကလေးလေးက လိမ်မာတယ်"
ချော့မော့ မြူစွယ်ပြီးကျွေးနေသည်မှာ ၁နှစ်သားကလေးလေးများထင်နေသလားမသိဘူး စိတ်ရှည်လက်ရှည် ကို သေသေချာချာ ဂရုတစိုက်ကျွေးပြီးနောက်
တစ်ပန်ကန်လုံးကုန်သွားပါတော့တယ်
VOUS LISEZ
ကိုယ့်ရဲ့ ဘုရင်လေး
Roman d'amourပိုးဟပ်ဖြူရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းဖြစ်သည် သိပ့်ချစ်ပြီး သိပ့်ဂရုစိုက်တတ်တဲ့ကိုကိုကြောင့် ဘဝမှာ ပြီးပြည့်စုံနေသူဟာ ပိုးဟပ်ဖြူ ဖြစ်သည်