if we leave

08

Siz
Eve gelecek misin?

Jungkook
Geleceğim.

Görüldü

Jennie ilk şoku atlatmıştı hatta en yakın arkadaşının hamile olması konusunda sevincini bile yaşamıştı. Ancak şimdi daha ciddi konuları düşünmesi gerekiyorlardı. "Jungkook bunun üzerine daha da istemeyecek boşanmayı biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum."

Sessizleştiler. Jennie de boşanmamaları gerektiğini düşünüyordu ama bunu söylemekten biraz tırsıyordu. Öbür yandan Kook'u düşünüyor ve üzülüyordu, belki de onun haline acıyordu. Onunla da yalnız konuştuğu olmuştu ve sevdiğini biliyordu. Ancak Lisa konusunda kararsızdı, tuttuğunu koparan biri olmasının yanında duygularını asla göstermezdi. Belki Lisa da seviyordu ama bunu öğrenmek imkansız gibiydi.

"Bu gece gelecekmiş. Sizi de daha fazla rahatsız etmesin bir zahmet."

"Bizlik bir sıkıntı yok da, bundan sonra senin yanında daha fazla olsa iyi olur. Ki zaten üzerine düşecektir."

Göz devirdi Lalisa. "Buna inanıyor musun gerçekten?"

"Lali çok sinir bozucusun, bu tavırlarını da Jungkook'a gösteriyorsan normal yani!"

Hayretle kaşları yükselirken kendini gösterdi. "Her şeyin suçlusu benim yani, öyle mi?"

"Suçlu falan yok ortada, ne sen suçlusun ne de o. Sadece ikinizde biraz değiştiniz."

Lisa kollarını göğüsünde birleştirdi önğne dönerken sinirle. Jennie tekrar yöneldi ona. "Sen emin misin bu kararında?"

"Sıkıldım artık Jen anlamıyor musun? Artık dayanamıyorum, sanki benim aşık olduğum Jungkook gitti de yerine bambaşka biri geldi. Onu seviyordum ama sevmek her şeye çözüm değil. Artık umurumda da değil zaten, artık bir şey hissetmiyorum. Ki zaten doğru düzgün yüzünü gördüğüm de yok, gelirse ben uyuduktan sonra geliyor ve sabah ben uyanmadan çıkıyor evden."

Başını salladı, o da haklıydı bir bakımdan. "İyi de Lalisa, hamilesin. Tek başına her şeyin üstesinden gelirsin biliyorum ama o babasından uzakta büyüyecek."

Önce düşündü, sonrasında da ofladı. "Yeter bu kadar, daha fazla konuşmak istemiyorum."

J

ennie de bunun üzerine önüne döndü. Çok da üzerine gitmek istemiyordu. Gitse ne değişirdi gerçi bilmiyordu ya, yine de kafasının zaten bununla fazla fazla dolu olduğunun farkındaydı.

Anahtar sesi duymaları ile ikisinin de bakışları kapıyı buldu. Jennie ayaklanırken Lisa istifini bile bozmadı.

Jungkook salona başını uzatıp Jennie'yi görmesiyle geri kapıya döndü. "Jennie de buradaymış, sen de gelsene."

Ardından ikisi de salona girdiler. Ayakta olan Jennie karşılamıştı onları sadece. Lisa Taehyung'a başıyla selam vermekten başka bir şey yapmamıştı.

"Bu kadar erken geleceğinizi düşünmemiştik."

"Taehyung'un içkisi bitince daha fazla durmak istemedi."

Koltuklara yerleştirken onlar da Tae, Jungkook'un dizine bir tane geçirmişti. "Ne alıp veremediğin var benim alkolümle ya!"

Kook gülüp göz devirmekle yetindi sadece. Taehyung ise neşeli haline büründü tekrardan gözleri Lisa'yı bulurken. "Hamileymişsin yenge! Ayıp değil mi, ilk gelip bana haber vermeliydin çok kırıldım. Erkek olur da ismini Taehyung koymazsan bir daha da barışmam."

Lisa kendini tutamayıp gülerken Kook da ona dönmüş gözlerini kısarak sakin bir ses tonuyla konuşmuştu. "Boş yapma."

Taehyung da aynı şekilde ona kısık gözlerle baktı. "Umarım sana benzemez."

Jungkook kendini geri çekip bağırdı ona. "Bana benzemeyip ne yapacak?"

"Boylu poslu, yakışıklı, zeka küpü amcası dururken sana mı benzeyecekti?"

"Hah! Sen misin zeka küpü?"

Taehyung, Lisa'ya döndü hevesle. "Kime benzeyecek Lisa, sen söyle?"

Lisa gülüp tek kaşını yükseltti. "Bana?" Jungkook'un bakışlarını üzerinde hissetti Lalisa. Niye böyle bakıyordu ki? Sanki gözlerinin içi parlıyordu. Boşanma kararını duyunca tekrar sevesi mi gelmişti? Tekrardan bulundukları duruma lanet etti ama asla kararından dönmeyecekti.