Sakura gaiden ❀ Sakura Haruno

kötülükler lordu zeref

kötü chakra ve güçlere sahip bu adam minerva ve esdeath'a yapmaları gereken şeyi söyledikten sonra bir süre olduğu yerde öylece beledi sonra hareket edip kuleden dışarıya çıktı. bir yerlere gidiyordu ama nereye gittiği belli değildi. uzun bir süre boyunca gitti gitti ve gitti. olduğu yerde durdu ve aniden kendini bir ağacın gölgesine attı. yavaşca gözlerini kapadı. ve düşünmeye başladı. onu buzlar içinde donduralı kaç yıl olmuştu acaba? mikotoko GA ve diğer ejderleri görmeyeli kaç yıl olmuştu acaba? kızını, torununu ve onun kızını görmeyeli kaç yıl olmuştu acaba? aklındaki bu sorular arasında gidip geliyordu bu kimsenin kimliğini bilmediği adam. fazla yaşlıydı ama sanki yirmi yaşlarındaymış gibi genç bir görünümü vardı. etraftaki kuş seslerini huzurla dinliyordu. sevgiye fazla açtı ama kötülük ve nefret onun doğasında vardı. nefret ve kötülük onun kanunu olmuştu. istesede o kanunu değiştiremezdi. nasıl bir akrebin doğasında zehirlemek varsa onun doğasında da kötülük ve nefret vardı. hafif bir rüzgar esdi. saçlarının gözüne girmemesi için eliyle onları geriye attı. ama rüzgar onu hafif rahatsız etmişti. ayaklandı.

???: rüzgardan nefret ediyorum. ne zaman buraya uyumaya gelsem beni uyandırıyor

diye kendi kendine mırıldandı.uykulu gözlerle istemeye istemeye kuleye gitti geri. bir şey unuttuğunu düşünüp kendini şehre attı. bazı insanlar huzur içindeydi. bazıları normaldi. " nasıl olurda bu kadar rahat olabilirler?" diye düşündü. "maalesef yakın bir zamanda hepinizin sonu gelicek. bunu yapmak istemiyorum ama yapmadan edemiyorum. kanunum böyle benim." diye düşündü geri. kalabalığın arasında yürürken ara sokaklardan gelen sesleri kolayca duydu ve sesin geldiği yöne doğru gitti. yerde üstü başı kirli olan bir kız çocuğu vardı. üç tane adam onu azarlıyordu.

-hoy, velet! hırsızlık yapmaya utanmıyor musun sen ha!?

+ neden soru soruyorsun ki?! yaptığı çok kötü bir şey! onu öldürelim gitsin! kimsesi yoktur nede olsa!!

•l-lütfen...yapmayın! anneme ilaç götürmem gerekiyordu. çok hasta! lütfen beni affedin. bir şekilde bunun parasını size geri öderim. söz veriyorum!

-umrumuzda değil! hırsız hırsızdır! ne için çalduığınnın bir önemi yok!

adam sinirlenmişti. gözlerini öyle bir açtı ki. hiç kimse böyle bir gözle karşılaşmamıştı. çok sinirliydi. gözlerinin rengi kırmızıydı. kızı sıkıştıran üç adama doğru gitti.

???: hey! siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz?!

+bu kim lan!?

-nerden bileyim ben?!

???: duymadınız mı çocuğu?! annesi hasta! ihtiyacı olmasa o ilacı çalmazdı!

-bak dostum! kim olduğunu bilmiyorum ama sen karışma bu işe! bu senin başına gelseydi sen de sinirlenirdin!!

???: yanılıyorsun!! sinirlenmezdim! ben olsam bu çocuğun ilacı almasına izin verir ve ücretini ödemesini de istemezdim!! annesi hasta olduğu için ona ilaç götğrmeye çalışan bir çocuğa kötü davranmak gibi saçma bir karakterim yok! insanlar merhametten yoksun olmuş resmen!!

+ ne geveliyo lan bu?!

???: ayrıca...nereden dostun oluyorum ben senin!! sizin gibi merhametsiz innsanlar benim dengim bile olamaz! tabi kim olduğumu bilseydiniz böyle konuşmazdınız!

-sana karışma dedim az önce! heh, sanki çok özel birisin de!

???: kim olduğumu bilen tek kişi olacaksınız sanırım!

+: ne?!

???: *etrafında siyah halkalar oluşur* ben zeref!

-z-zeref?

???: zeref. atlantisin zeref'i. kötülükler lordu, kara atlantis ninjası zeref!!

+h-hey! sanırım gitsek iyi olacak!

???: yaptığınız yanınıza kalmayacak!

-daha bir şey yapmadık ki!!

???: ama yapacaktınız! bu kıza merhamet etmeyecektiniz. bu yüzden ebn de size merhamet etmeyeceğim! geberin!

küçük kızın gözleri önünde üç adam da öldü. kanları her yere saçılmıştı. orgabnları, kolları, bacakları ve daha bir çok yerleri. bu teknik tanıdık değilmi sizcede? bu teknik doruku'dan başka bir şey olamaz.

• s-sen...kara ejderleri kendi tarafına çekmeye çalışan zerefsin!! ölü değil miydin sen?!

küçük kız korkmuştu. titriyordu. zeref kızın yanına gitti ve ona doğru eğildi. elini kızın kafasına koyup okşadı.

zeref: boşver şimdi bunu! hadi, ilacı al ve annene götür. eminim iyileşmeye ihtiyacı vardır. hemde hemen! zeref kızdan uzaklaştı. gitmeden önce son bir şey söyledi.

zeref: bu hayat felsefen olsun. bu senin yolun olsun. merhamet edersen ezilir, umursamazsan sevilirsin!

zeref hızlıca uzaklaştı. küçük kız şaşkınca duvara bakakaldı.

• merhamet edersen ezilir, umursamazsan sevilirsin' mi?! ...s-sanırım haklı. ne demek istediğini anladım bay zeref!

ZEREF'DEN:

o kıza dediğim şey doğruydu. günümüzde merhametli ve iyi niyetli insanlar çabuk kandırılıyor ve sanki güçsüzmüş gibi eziliyorlar, öyle olmaduıkları halde. o iyi niyetli insanlar o kadar merhametli ki karşısındaki ne kadar kötü olursa olsun onun kalbini kıramaz. çünkü herkesin bir kalbi vardır ve herkes üzülür. ama kötü niyetli kişi bunu anlamaz ve iyi niyetli kişiyi ezmeye devam eder. iyi niyetli kişi bundan hoşlanmasa bile son derece yüksek merhametinden dolayı ses çıkarmaz. bu her iyi niyetli kişi için geçerli değil. buna son verip adaleti sağlayanlar da var. ama bazıları fazla merhametli olduğundan buna son veremez ve sonsuıza dek ezilir. kötü niyetliler ise başkalarını umursamak yerine kendilerini düşündükleri ve zirveye çıkma hırsları yüzünden kendi seyiyesinin altındakileri ezerler ve umursamazlar. bu yüzden başkaları tarafından sevilir ve popüler olurlar. iyi niyetli ve merhamartli bu kişiler insanların arasında saf olarak adlandırılıyorlar. ve saf kelimesinin anlamı artık iyi niyetli, merhametli kişi değil. insanlara göre artık saf kelimesinin karşılığı gerizekalı ve aptal. saf insanların salak olduklarını düşünüyorlar. kötü niyetli insanlar ise uyanıklar. normalde uyanık kişiler kendilerini başkalarına ezdirmeyen, adaletli, doğru kişidir. haklarını savunan kişidir. ama şimdi ise uyanık kişi insanları ezen ve onları değersiz varlıklar olarak gören kişidir. benim sözüm bununla bağdaşıyor. merhametli olursan ezilir, umursamazsan sevilirsin! bunu düşünene kadar uzun bir süre geçtiğinin farkına varmamışım. çoktan kuleye vardığımı geç fark etmiştim. şimdi bana kötü biri olupta neden böyle şeyleri umursadığımı, o kıza yardım ettiğimi merak edeceksiniz. kötü biriyim ama merhametsiz değilim. tabi merhametli olmam başkalarının işine burnumu sokacağım anlamına gelmez. sadece kendini savunacak gücü olmayanlara bu konuda yardım ederim. güçlülere asla yardım etmem.

odama giderken esdeath ile karşılaştık.

esdeath: istediğiniz şeyi yaptık lordum! hiç bir sorun yok

zeref: iyi. istediğini yapabilirsin

esdeath: teşekkür ederim lordum

zeref: teşekkür etme. teşekkürlerden hoşlanmadığımı biliyorsun!

esdeath: vet. kusura bakmayın

zeref: özür de dileme. umursamaz olmanızı söylemiştim! bu hayat merhametlileri sistem dışı bırakıyor. tııpkı beni de sistem dışı bıraktığı gibi. ama bu kez buna izin vermeyeceğim. neyse, gevezelik ettim. gidebilirsin

odama girdim. düşündüklerimi birilerine anlatacak olsam kesin bana çok gevezesin derdi. senin gibi çok konuşan birini görmedim derdi kesin

kendimi uzun koltuğa attım. görüşmeyeli ne kadar oldu acaba? onu en son çocukken görmüştüm. her gün beni görmek için ormana gelir ve "bana şekerimi aldın mı zeref?" derdi. ben ise sürekli " yine alamadım. ama söz bir gün alacağım." derdim. onu kaybettim sonra. oysaki ona şeker almıştım bile. tekrar yerimden kalkıp gizli odama girdim. şuan o yaşıyordu ama uyuyordu. sadece o değil. asuka da uyuyordu. ikisinide uyandıracaktım ama daha değil. önceliğim ejder taşıyıcılarından bazi şeyler ödünç almak. acı gözlerle asukaya ve ona bakıyordum.