Sakura gaiden ❀ Sakura Haruno

Atlantis (FİNAL)

Aradan üç gün geçmişti. Sasuke-kun iyileşmişti. Bu üç günde gelişmeler oldu. Sasuke-kun ve Mikura'yı affettim. Sasuke-kun'la bir gün buluşacağız. Ve bir şeyler yapacağız. Belki bu zor bir şekilde olmuş olabilir ama içten içe mutluluktan ölmüyor değilim. Şu an Atlantise doğru yol alıyorum. Kimsenin gittiğimden haberi yok. Bir nevi süpriz gibi bir şey yapmayı düşünüyorum.

***

Atlantise gelmiştim. Çağırma tekniği ile çağırdığım ejderha'nın üstünde olduğum için Atlantisi ve üstündeki kara buzları görebiliyordum.

•••

Sakura: ne yapmam gerekiyor?

Ekaterina GA: ben sana yardım edemem!

Sakura: doğru ya!

Mikotoko GA'nın olduğu demirlere gittim.

Sakura: ne yapmam gerek?

Mikotoko GA: sana yardım felan etmeyeceğim!

Sakura: öyle mi?! Ben de Atlantis düzeldikten sonra siz ejderhaları dışarıya çıkartmayı planlıyordum. Böylece Atlantisin bir kısmında siz yaşayacaktınız!

Sakura: İnsanlarla asla yaşamam ben!!

Sakura: elimizdeki tek seçenek bu! Hadi gel!

Mikotoko GA: bana güvenmek konusunda tereddütlü olman gerek ama! Seni kandırıp kendi istediğimide yapabilirim!

Sakura: *gülümser* evet tereddütlü olmam gerek ama olmuyorum. Çünkü sana güveniyorum! Ayrıca beni kandırsan bile istediğin şeyi tek başına yapmak zorunda kalırsın! Diğer arkadaşların mühürlü biliyorsun!

Mikotoko GA: demek güveniyorsun ha!

Sakura: evet! Senden de korkmuyorum! Nasıl zerefi yendiysem senide yenebilirim!

Mikotoko GA: Tamam! Öyleyse yardım edeceğim! Mühür sırtında! Yani bir şey yapamazsın! Bu yüzden demirdeki şu kağıdı kaldır! Ve gerisini bana bırak!

Sakura: tamam. Ekaterina GA'da dışarıya çıkacak demi?

Mikotoko GA: evet. Ne de olsa biz ayrılmaz ikili gibiyiz!

•••

((Mühür nasıl kırılır fln hiç bilmiyorum o yüzden geçiyorum o kısmı))

Gözlerimi açtım. Kendimi tuhaf ve hasta gibi hissediyordum. Yukarıya baktığımda kapkara ve bembeyaz iki tane ejderha gördüm.

Sakura: siz... Mikotoko GA ve Ekaterina GA'mısınız?

Mikotoko GA: evet! Kendini yorma! Bir saattir baygınsın?

Sakura: t-tamam

Mikotoko GA beni alıp başının üstüne koydu.

Mikotoko GA: hazır mısın?

Sakura: evet!

Mikotoko GA bir anda kükredi. Yakınında olduğum için ses çok yüksekteydi. Kulaklarımı tıkamak pek bir işe yaramamıştı gerçi. Gözlerimi açtım. Buzlara dikkatlice baktığımda yavaş yavaş eridiklerini gördüm. Gözlerime inanamıyordum.

Sakura: buzlar..eriyor!

Mikotoko GA: elbette eriyecek!

Ekaterina GA: ne yapacaksın sakura? Atlantis'i böyle mi bırakacaksın?

Sakura: hayır. Elbette içinde yanmayan, sadece donan insanlar vardır!

Ekaterina GA: evet ama sadece donan bir kaç insan bu ülke için çok az değil mi?