ZÜLAL
Ne yaparsa yapsın onu istemiyordum... Beni bu kadar çok üzen bir adamı görmeye katlanamıyordum...
Yutkundum.
"B-Benimle hiçbir iletişimin olmayacak! Görmek istemiyorum seni! Uzak duracaksın benden!"
Odanın kapısını açtığında beni odaya çekti.
Kapıyı kilitlediğinde anlamayarak ona bakıyordum.
Beni belimden tutup sertçe kendine çektiğinde hızla ellerimi göğsüne koyup onu itmeye çalıştım.
"O herifle aranda bir şey olmadığını öğrendim. Arkadaşınmış! Sırf kıskanayım diye bana yalan söyledin!"
Kaşlarımı çattım.
"Flörtüm olmadığını nereden biliyorsun? Güvenim bir kere kırıldı, kolay güvenemiyorum kimseye! Aldatılmış bir kadın olarak kimseye güvenemem normal!"
Kaşlarını çattı.
"Ben seni aldatmadım! Boş yere boşandın benden!"
Kahkaha attım.
"Yüzsüzlüğe bak ya! Sen ne iğrenç bir adamsın! Boşanalım diye deliren bendim zaten! Dengesiz!" Öfkeyle onu ittim. "Benden rahatsız olan sendin! Sırf çocuksu hareketlerim var diye beni hiçbir yere götürmeyen, beni kimseyle tanıştırmayan sendin! Evlendiği ilk günden beri lanet edip boşanmayı arzulayan sendin, sırf birini unutamadığın için onun inadına evlenip benim hayatımı mahveden de sendin! Senin konuşmaya nasıl yüzün olabilir? Benim karşıma nasıl çıkabilirsin? Her şeye sustum ama en son o kadınla yeniden sevişmene..." Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım.
Sözlerime devam etmek istemedim.
Biraz daha konuşursam bu pislik adamın önünde ağlamaya başlayacaktım...
Hızla kapıyı açmaya çalıştığımda kilitlediğini hatırladım. Bir sonraki adımımı çok iyi bildiği için yapıyordu!
"Seni sevmediğim doğru-" Hızla başımı kaldırdım.
Sertçe onu göğsünden ittim.
"Beni sevmiyorsan şimdi defolup gidersin! Seni isteyen yok! Ben mi sana gel dedim? Sen yokken ben çok huzurluyum-" Parmağını dudağıma bastırıp sözümü kesti.
Kızgın görünüyordu.
"Sözümü kesme!" Diye kızdı. "Seni sevmiyordum, doğru! Seninle kimsenin inadına evlenmedim. Evlenecek bir kadın arıyordum, seni seçtim. Severek evlenmesem de-" Ona arkamı döndüm.
"Bana evlenelim demeseydin o zaman! Gidip başka kadının hayatını yaksaydın! Keşke parana bakan biriyle evlenseydin de ayrılırken her şeyini alsaydı! Ben senin parana tenezzül etmesem de edecek insanların olduğunu biliyorum! Keşke karşına senin kadar kötü biri çıksaydı!"
Bir de canımı acıtmak istercesine sevmiyorum diyordu...
O zaman neden gelmişti?
Ben ne saçmalıyordum... Sevse beni aldatır mıydı? Evliliğimizi ilk günden bitirmek ister miydi?
"Zülal!" Çenesini omzuma bastırdı. "Sözümü bitirmedim!" Diye homurdandı. "Bak ben seni aldatmadım! Bana iftira atıldı! Seni sevmiyorken bile seni aldatmadım. Bana bu iftirayı savunup durma!"
Ona döndüm.
"İftira olsa kadının yatağında fotoğrafın mı olur alçak herif? En başından beri onu seviyorsun! Sırf onu kıskandırmak istediğin için yaptın her şeyi! Sen gerçekten beni hiç sevmedin!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ DOLUNAY -TİMYA- (KARADENİZ SERİSİ IV)
General Fiction"Ben o adamı istiyorum ve elde edeceğim!" Her ne kadar beni istemese de bunun gerçek düşünceleri olmadığını biliyordum. En azından hissediyordum... Alparslan Atabey benim için imkânsız bir hayal gibi görünse de böyle olmayacaktı! O da beni sevecekt...
