EYLÜL
Lika öyle korkmuştu ki konuşamıyordu. Zerrin annemin koşarak yanımıza geldiğini gördüm.
"Eylül, ne oluyor anneciğim?" Panikle Lika'ya döndü. "Kızım ne yaptın yine?" Yerdeki fotoğraf makinesini elime aldım.
Hızla fotoğraflara girdiğimde kaşlarım çatıldı. Bana evlenme teklifi ettiği fotoğraftan sadece bir tane kalmıştı. Eğer erken müdahale etmeseydim tüm anılarımızı silecekti!
"Bunu nasıl yaparsın ya? Sen ne istiyorsun bizden?" Diye bağırdım. "Bu fotoğrafların hepsi gidince ne olacak? Alparslan benden vazgeçip sana mı gelecek? Nasıl bir kafayla düşünüp bunu yaptın Lika?"
Alparslan'ı arkamda hissettim.
Sinirden tüm bedenim titriyordu. Arkamdan belime sarılan kolları hissettim.
"Eylül sakin ol güzelim-"
"Ben mi sakin olayım? Yaptığını görmüyor musunuz? Gizlice fotoğrafları silecekti fesatlığından! Ben sürekli bu kızla muhattap olmak istemiyorum!"
Alparslan beni göğsüne çekip sarıldı.
"Ben sana zarar gelmesin diye sakin ol dedim. Sen haklısın sevgilim." Saçımı öptü. "Lika bunu neden yaptın?" Sesi kızgındı. "Bu sana ne kazandıracaktı gerçekten anlamıyorum!"
Lika'nın gözleri doldu.
"Vallahi fotoğraflarınıza bakıyordum sadece! Eylül bana iftira atıyor!"
Yalancı!
"Alisa bir sürü fotoğraf çekti! Sadece bir fotoğraf kalmış. Yeni silmeye başlarken yakalamasam hepsi gidecekti! Teklif fotoğrafı neden sadece bir tane? Diğerlerine ne oldu?"
Zerrin annem yüzümü avuçlarının arasına aldı.
"Kızım lütfen sakin ol. Tamam haklısın. Lika cahillik etmiş. Özür dilesin kapansın bu konu. Bir dahakine eminim dikkat edecektir. Sana sormadan fotoğraf makinesine ya da senin eşyana elleyemez. Ancak izin alırsa olabilir. Bunu ona anlatacağım."
Lika hızla başını iki yana salladı.
"Sildiğimi fark etmedim! Yanlışlıkla olmuştur, bilerek niye yapayım? İçi rahat edecekse özür dilerim ama bilerek yapmadım!"
Çok masumdu!
Sinirle kolunu sıktım.
"Benden uzak duracaksın Lika! Ben senin kandırabileceğin bir kadın değilim! Kocamdan da benden de uzak dur!"
Bu özel günü mahvetmişti!
Kamerayı alıp eve girdiğimde arkamdan bağırış sesleri duysam da umursamadım.
O kızın sürekli bizim evimize gelmesine ne gerek vardı ki? Ben onu istemiyordum! Kocama sarkıntılık eden bir kadını evimde istemiyordum!
Odaya girdiğimde adım sesleri duydum. Tam kapıyı kapatacaktım ki Alparslan'ı gördüm. Kapıyı açıp içeriye girdi.
"Eylül ne yapıyorsun bebeğim sen?" Yüzümü avuçladı. "Bana söyleseydin hallederdim. Onunla muhattap olmana gerek yoktu." Yanağımı okşadı. "Ben senin bu evde böyle tartışmanı istemiyorum. Huzurla birlikte yaşayalım istiyorum."
"Kendi evlerinde yemek yok mu? Bunlar sürekli böyle gelecekler mi? Ya tamam diğerleri yine gelsin ama bu kız neden geliyor Alparslan? Benim huzurumu onlar kaçırıyor!"
"Eylül birlikte büyüdük! Çocukluğumuzdan beri yemekler ayrı yenmedi. İlla ki biri birine gider. Ne yapmamızı istiyorsun? Gelmeyin mi diyelim?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ DOLUNAY -TİMYA- (KARADENİZ SERİSİ IV)
General Fiction"Ben o adamı istiyorum ve elde edeceğim!" Her ne kadar beni istemese de bunun gerçek düşünceleri olmadığını biliyordum. En azından hissediyordum... Alparslan Atabey benim için imkânsız bir hayal gibi görünse de böyle olmayacaktı! O da beni sevecekt...
