EYLÜL
Delirmek üzereydim!
Alparslan orada kanlar içinde yerde yatıyordu ve ben hiçbir şey yapamıyordum!
"Aç kapıyı! Aç şerefsiz aç!"
Kapıya tekmeler de savursam açmadı.
Hüngür hüngür ağlarken belime dokunan elle irkildim.
Hızla arkamı döndüğümde abimin uyandığını gördüm.
"Kafam sikildi! Beynim çatlıyor! Sen niye bağırıyorsun?"
Gözleri kısıktı.
Hızla yakasına yapıştım.
"Caner geldi! Alparslan'ı vurdu! Kapıyı kilitledi çıkamıyorum!" Hıçkırdım. "Abi Alparslan'ı kurtar ne olur yalvarırım..."
Kaşlarını çattı.
"Kızım ne diyorsun?" Diye homurdandı. "Rüya mı gördün-" Hızla onu sarstım.
"Çabuk Alparslan'ı hastaneye götür! Acele et! Kapıyı açsın!"
Abim şaşkınca bana baksa da başını iki yana salladı.
"Sen ciddisin... Ulan ne oluyor? Delireceğim en sonunda!"
Telefonunu aldı ve Caner'i aradı.
Caner abimden çekiniyordu. Kapıyı açmasını umdum.
"Hemen kapıyı aç! Hemen! Görüşeceğim seninle şerefsiz!"
Abimin sesi o kadar sertti ki ben bile ürktüm. Beni göğsüne bastırıp sakinleştirmeye çalıştı. Başarılı olamadı...
Titriyordum...
Kapı açıldığında hızla odadan çıkıp dışarıya koştum. Bacaklarım deli gibi titriyordu. Güçlükle bağırdım.
"Alparslan!"
Yerde gördüğüm kanlarla birlikte yere çöktüm. Hüngür hüngür ağlarken abim hızla yanıma geldi.
"N-Nerede?" Hıçkırdım. "Yok! Bir şey yaptı! Sıktı öldürdü onu!" Abim beni göğsüne bastırdı.
Caner yutkundu.
"Abisi götürdü! Ataman mı ne, o aldı! Hastaneye gittiler. Ona sıkmadım, havaya sıktım!" Bir de utanmadan öfkeyle yumruğunu sıkıyordu!
Hızla abime döndüm.
"Arayalım abi Kurt'u! Hemen! Numarası vardı bende!" Gözyaşlarımı sildim. "Arayalım lütfen..." Abim onaylamaz bakışlarla beni izliyordu.
"Ben arar sorarım. Sen içerde bekle." Ne?
Yalvarırcasına abimi sarstım.
"Abi yapma... Alparslan benim tek sevdiğim adam! Yapma yalvarırım... Sesini duyayım bir kere onun..."
Caner beni yerden kaldırdığında onu sertçe ittim. Ona böyle mi âşık olacağımı sanıyordu? Canımı yakarak mı?
"Eylül ben her şeyin hesabını soracağım! Sen içeriye geç!"
Hızla başımı olumsuz anlamda salladım.
"K-Kan aktı! Göreceğim onu!" Yakasına yapıştım. "Beni istiyor! Görmem lazım onu! İyi olduğundan emin olayım..."
Abim yaşlı gözlerimi sildi.
"Kurt'u arayıp soracağım. Ölmemiştir korkma. Sen eve geç."
Abime inanamıyordum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ DOLUNAY -TİMYA- (KARADENİZ SERİSİ IV)
Ficción General"Ben o adamı istiyorum ve elde edeceğim!" Her ne kadar beni istemese de bunun gerçek düşünceleri olmadığını biliyordum. En azından hissediyordum... Alparslan Atabey benim için imkânsız bir hayal gibi görünse de böyle olmayacaktı! O da beni sevecekt...
