Sevmek Bana Yasak isimli yeni kitabım profilimde yayımda❗️
Kitap başlamadan önce iki kesit yayımladım. Çok seveceğinize eminim. Tüm yazdığım kitaplardan farklı olacak.
Kütüphanenize eklemeyi unutmayın‼️
EYLÜL
Alparslan hızla beni indirdi.
"Eylül, sen iyi misin?"
Ona döndüm.
"Biri bizi çekti!" Diye bağırdım. "Fotoğraf makinesiyle çekti! Kaçtı! Koş yakalayalım!"
Alparslan hızla beni duvarın arkasına sakladı.
"Çıkma buradan! Ben hemen bakıp geliyorum."
Kalbim korkuyla çarparken başımı salladım.
"Dikkat et!"
Bir şey demeden koşarak uzaklaştı. Tam o yöne gitti. Elimi kalbime götürürken sakinleşmeye çalıştım.
Bana öyle gelmiş olabilir miydi?
Birini görmüş gibi olmak normaldi ama fotoğraf makinesiyle görmek pek de halüsinasyon gibi değildi.
Birkaç dakika sonra Alparslan nefes nefese yanıma geldi.
"Yoktu kimse." Beni kendine çekip sarıldı. "Sen iyi misin?" Diye sordu.
Korkuyla ona sokuldum.
"İyiyim." Başımı kaldırdım. "Alparslan yemin ederim gördüm! Fotoğraf makinesi vardı elinde! Amacı senden para koparmak mı? Bizi neden çekti anlamıyorum!"
Yavaşça saçlarımı okşadı.
"Gördüğünü biliyorum ama kaçtı şerefsiz! Para koparmaksa da umurumda bile değil. Benim çalışanımla ne yaşadığım kimseyi ilgilendirmez."
Çalışanımla...
Kollarından çıktım.
Elindeki anahtarı aldığımda gitmemi engelleyip önüme geçti.
"Tamam ulan tamam!" Yüzümü avuçladı. "Çalışanım demek az kalır. Küsme hemen!" Ellerini ittim.
Geçmeme izin vermedi. Gücüne yenilirken ofladım.
"Ne zaman ne istediğinin farkına varacaksın?" Diye bağırdım. "Bıktım senin belirsizliğinden! Ya siyah ol ya beyaz! Katlanamıyorum artık saçmalıklarına!"
"Seni istediğimden emin değilim işte! Ne yapayım? Önce istiyorum deyip sonra bıraktığımda canın acıyacak! Kendime güvenmeden seninle aşk yaşamam kadın!"
"Sen zaten aşk yaşayamazsın! Aşk yaşamak için önce bir kalp gerekir!"
Beni sertçe kolumdan tuttu.
"Uzatma! Yukarıya çıkıyoruz. Haydi! Gönderemem ben seni! Elin herifi seni takip eder, ulaşamam, aklım sende kalır! Yürü!"
Ne kadar öküz bir adamdı bu böyle? Öfkeyle onu ittim.
"İstersen çık yolumdan! Hem anahtarımı da çalmışsın!"
Alparslan anahtarımı yeniden aldı.
"Gitmene katlanamadığım için..." İç çekti. "Bana küsersin istediğin kadar. Odana çık. Bugünkü işlerin yarım bırakılamayacak kadar çok. Yarın önemli bir toplantı var."
Anlaşılan peşimi bırakmayacaktı.
Oflayarak asansörlere yürüdüğümde peşimden geldi.
Gerçekten her şey boka sarıyordu. Fotoğrafımızı çeken adam umarım sadece Alparslan'dan para isterdi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ DOLUNAY -TİMYA- (KARADENİZ SERİSİ IV)
Fiction générale"Ben o adamı istiyorum ve elde edeceğim!" Her ne kadar beni istemese de bunun gerçek düşünceleri olmadığını biliyordum. En azından hissediyordum... Alparslan Atabey benim için imkânsız bir hayal gibi görünse de böyle olmayacaktı! O da beni sevecekt...
