Hikâyemin kurgusunun veya çiftimin çalınması durumunda avukatımla yasal işlem başlatacağımızı bilmenizi isterim.
Karadeniz Serisi'nin diğer kitaplarından bağımsız bir kitaptır. Önceki serileri okumak tercihe kalmış bir durumdur. Kişiler ortak, kurgular tamamen farklıdır.
İyi okumalar dilerim.💖
EYLÜL
Şubat, 2009
Aynada gördüğüm o kadını beğeniyle süzdüm. Sarı saçlarımın belimden aşağıya süzülmesi hoşuma gidiyordu.
Hafif kıvırcık bıraktığım saçlarımı önüme aldım. Aynada son kez görüntümü kontrol edip kendimden emin olduktan sonra geri çekildim.
Balkonun kapısını açtığımda denizden esen soğukla birlikte tüylerim hemen ürperdi. Hava çok rüzgârlıydı.
Telefonum çaldığında Zülal'in aradığını gördüm. Aramasını onayladım.
"Eylül, ben işten çıkamadım. Buraya gelsen sorun olur mu? Buradan beni alsan da öyle alışverişe gitsek?"
Elbette sorun olmazdı.
"Tamam canım. Hemen geliyorum ben. Senin işini bitince çıkarız."
Telefonu kapattım.
Zülal kocasından boşandığı için kendini çok iyi hissetmiyordu. En yakın arkadaşımı zorla alışverişe çıkarma kararı almıştım. Bana başka bir seçenek bırakmamıştı. Günlerdir ölü gibiydi, işe gidip oradan da evine gidiyordu. Onun yüzünü bile görmüyordum.
Krem rengi çantamı elime aldım ve odamdan çıktım.
Arabamın anahtarını çantama koyduğumu hatırlayıp evimin garajına doğru yürüdüm. Arkamdan bana seslenen annemle birlikte durdum.
"Nereye Eylül Hanım?"
Güçlükle gülümsedim.
"Zülal'in yanına anneciğim. Alışverişe çıkacağız. Bir sorun mu var?"
Annem göz devirdi.
"Kocası bile o kızdan bıkıp boşadı! Çocuk gibi tavırlarına kim katlanır? Sen iyi katlanıyorsun! Bırak artık şu kızı da yanına yakışan arkadaşlar edin! Çalışan bir kızı bu kadar benimsemene gerek yok!"
Annemin sözleriyle birlikte kaşlarımı çattım. Ona doğru bir adım attım.
"Babamla bir kez boşanmadınız mı? Nasıl böyle büyük konuşabiliyorsun anlamıyorum! Kendi kararlarımı kendim verebilecek yaştayım anne, bunlar seni ilgilendirmiyor!"
Annem hızla geri çekildi.
"Terbiyesiz! Git ne yapıyorsan yap!"
İnanamayarak onun gidişini izledim.
Babamla boşandıktan bir hafta sonra bana hamile kaldığını öğrenmişti. Benim sayemde yuvaları kurtulmuştu. Yeniden evlenmişlerdi. Sanki kendisi daha önce bu acıyı çekmemişti. Nasıl olur da böyle büyük konuşabilirdi aklım almıyordu!
Öfkeyle garaja yürüdüm. Arabama biner binmez güzel bir şarkı açıp sakinleşmeye çalıştım.
Annem sağ olsun gitmeden beni epey germişti! Tüm enerjimin yok olduğunu hissediyordum. Yine de sakinleşip çok sevdiğim arkadaşımı görmek istedim.
Çalıştığı yerin önüne geldiğimde arabamı park ettim. Kızın hangi katta çalıştığını bile bilmiyordum tabii. Mecburen aramam gerekiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ DOLUNAY -TİMYA- (KARADENİZ SERİSİ IV)
Fiksi Umum"Ben o adamı istiyorum ve elde edeceğim!" Her ne kadar beni istemese de bunun gerçek düşünceleri olmadığını biliyordum. En azından hissediyordum... Alparslan Atabey benim için imkânsız bir hayal gibi görünse de böyle olmayacaktı! O da beni sevecekt...
