"Size bir kargo geldi. Masanıza bıraktım Eylül Hanım." Sevil gülümsedi. "İyi çalışmalar." Odamdan çıktı.
Alparslan ya da Loya bir şey göndermiştir diye düşündüm.
Merakla kutuyu açtığımda içinden bir kutu daha çıktı. Kutuyu yeniden açtığımda içinde bir zarf gördüm. Üstünde Eylül Karaaslanlı yazıyordu.
Anlamayarak zarfı açtığımda kaşlarımı çattım.
Alparslan'la dudak dudağa fotoğrafımı görünce şok içinde ayağa kalktım.
O gün orada kimse yoktu!
Kim çekmişti bunu?
Otoparka beni kucağına aldığı da fotoğraflar arasındaydı!
Yemeğe gittiğimiz fotoğraf, ona gülümsediğim bir fotoğraf, evlerinin önünde çekildiğim bir fotoğraf...
Kimdi bu? Her anımız takip edilmişti! Her şeyimizi biliyordu!
Panikle Alparslan'ın odasına girdim.
"Eylül kapıyı çalmadın-" Sözünü kesip fotoğrafları önüne fırlattım.
Gözlerim yaşlarla dolarken sakin kalmaya çalıştım.
"Biri bizi takip ediyor!"
Alparslan fotoğraflara bakarken kaşları çatıldı.
Güçlükle koltuğa oturduğumda telefonuma gelen mesaj sesini duydum. Telefonu cebimden çıkardım.
"Eylül Karaaslanlı ve Alparslan Atabey... Büyük ve yasaklı bir aşk doğrusu."
Siktir!
Kalbim korkuyla çarparken mesajına cevap verdim.
"Kimsin şerefsiz? Bu yaptığın suç! Habersiz bizi çekemezsin! Dava edeceğim seni!"
Çok geçmeden cevap geldi.
"Hiçbir şey yapamazsın."
"Eğer abinin bu fotoğraflara ulaşmasını istemiyorsan bu akşam adresini atacağım yere geleceksin. Saat sekizde! Tek başına. Yoksa abin merdiven köşelerinde Alparslan Atabey'le kırıştırdığını öğrenir."
Mesaj göndermek istediğimde gönderemedim.
Numaramı engellemişti!
Erken gelen bir kesit daha. Sınır geçene kadar bölüm de bitene kadar sizleri idare eder umarım.
Sevgiler.❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ DOLUNAY -TİMYA- (KARADENİZ SERİSİ IV)
Fiction générale"Ben o adamı istiyorum ve elde edeceğim!" Her ne kadar beni istemese de bunun gerçek düşünceleri olmadığını biliyordum. En azından hissediyordum... Alparslan Atabey benim için imkânsız bir hayal gibi görünse de böyle olmayacaktı! O da beni sevecekt...
