XXXV- Annemin Gelini

24 1 0
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.














35.BÖLÜM: Annemin Gelini

Erdem arabayı hızlı bir şekilde sürerek bizi Yağız'ların olduğu yerden bayağı bir uzağa getirmişti. Bir uçurum kenarında ne yapacağımızı düşünüyorduk.

Sarp ısrar ediyordu, Erdem ve Ayça'ya. Bizimle birlikte güvenli bir yere gitmek istiyordu. Yağız'ın bizi bulamayacağı, birkaç gün boyunca dinleneceğimiz bir yerde olmamızı istiyordu. Erdemse inatla diretiyordu.

"Senin yanında bu saatten sonra durmam. Sevgilimi de durdurmam."

Bunu söylerken başına gelecek tehlikelerden korktuğunu belirtiyor ve bu düşmanlıktan uzak kalmak istediğini dile getiriyordu.

"Ben ömrümde bu kadar korkmadım, Sarp. Bizi sal."

Sarp bugün onların birlikte olduğunu öğrenmişti. Bu konu hakkında da bir şey söylememişti. Bize bir şey söylemek düşmezdi elbette ki.

Erdem'i öyle telaşlı ve korkmuş gördüğünde, hatta Ayça'ya gitmek için tehlikeye koştuğunu gördüğünde ona ısınmıştı. Şimdi kararını, ona duyduğu mahcubiyetinde dolayı kabul etmişti. Arabaya binmiş ve Erdem ile Ayça'yı, Erdem'in evine bırakmıştık. Erdem hızla eve girmiş ve ihtiyaçları olacak şeyleri alacağını söylemişti. Sonra Ayça ile birlikte arabasına binip kimsenin bilmediği bir yere gideceklerdi.

Onların yanımızdan ayrılmalarının ardından Sarp'la evin önüne doğru yürüdük. Erdem bizi Sarp'ın evine bırakmıştı. Sarp ondan bunu rica etmişti. Birkaç şey alıp onlar gibi kimsenin bilmediği bir yere gideceğimizi söylemişti.

Sarp benden çekinir gibi biraz uzağımda yürüyordu. Kaçamak bakışlarla birbirimizi süzerken yanımıza gelen Enes'e arabasını getirmesini söyledi. Enes başını eğerek bu buyruğunu kabul etti ve koşarak yanımızdan ayrıldı. Sarp'ta, Enes gibi aceleciydi. İki ayaklık basamağı çıkarak kapının önünde durduğunda elini kot pantolonunun cebine soktu. Bu esnada arkasındaki beni hatırlar gibi omzunun üzerinden bana döndü.

"Alacağın bir şeyin var mı içeriden?"

Başımı iki yana sallayarak onu reddettiğimde boğazını küçük bir öksürükle temizleyerek açtığı kapıdan içeri girdi. "Sen bekle beni bir tanem, birkaç şey alıp geleceğim. Arabada bekleyebilirsin. Bir an önce çıkalım istiyorum."dedi.

Onu onayladığımda başını eğerek anahtarını kapıdan çıkardı ve cebine attı. Kapıyı açık bırakarak evin içinde gözden kaybolduğunda arkamı döndüm. Basamaklara çöktüm ve çenemi ellerime yaslayarak Enes'in arabayı evin önüne getirmesini seyrettim.

Arabayı durdurdu ve arabadan inerek yanıma geldi. Basamaklara, yanıma oturdu. Beni taklit ederek ellerini çenesine yaslamıştı. Çok arkadaş canlısı biriydi. Onu tanıdığım günden beri bana sıcak davranması çok hoştu.

Mezarlık Gülü |DİLHUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin