Komahina |Pomóż mi|

22.

Pov. Nagito Komaeda

-Może ja zacznę. Jestem Annie ale wolę jak mówi się na mnie Ann. Mam 38 lat i dom na głowie. Lubię przebywać z ludźmi, a przede wszystkim z dziećmi. Często wyjeżdżam przez co żadko co widuje się z Hajime. Mam dosyć słabe relacje z jego ojcem i z nim samym ale staram się mu to wynagrodzić. Lubię czytać kryminały i horrory. To chyba wszystko o mnie- powiedziała.

-Umm... Jestem Nagito jak już pani wie. Mam 17 lat i nie zaciekawią przeszłość. W domu chyba nigdy nie zaznałem szacunku ani miłości. Mój ojciec mnie bił, a matka umarła przez tego śmiecia. Kazał jej pracować choć i tak robiła więcej niż mogła. Umarła przez wycięczenie w drodze do domu. Bił mnie i obwiniał "przecież to moja wina, że umarła". Ciąłem się i glodziłem co uświadomił mi Hajime do tej pory mecze się ze swoim stanem zdrowia fizycznego i psychicznego. Umiem się popłakać przez jakieś nic nie znaczące wyzywanie. Co nie było mi na rękę jak jeszcze mieszkałem z ojcem. Próbował wyprać mnie z emocji. Jak widział, że płacze kończyłem przez dłuższy czas niezdolny do ruchu. Potem oczywiście opatrzyłem się ale jakoś bandaż nie uratuje mi życia. Albo jak nie zdążyłem ugotować obiadu. Co zdarzało mi się często. Chciał mnie udusić. Cudem przeżyłem. Dlatego mam jakieś umiejętności w gotowaniu. I to jedyny plus mojego istnienia można się mną wysługiwać, bo za bardzo boje się odpowiedzieć nie- powiedziałem. To wszystko z trudem przeszło mi przez gardło. Ale ktoś poza Hajime wie co działo się w moim życiu.- Przez walone 10 lat męczyłem się z moimi problemami. Już jak miałem 7 lat pierwszy raz zostałem uderzony. Ale teraz jak już jestem wolny i nie muszę się martwić o swoje życie. W końcu jak by chciał z wielkim uśmiechem by mnie zabił. W końcu mogę być sobą- powiedziałem. Ciekawe jak zareaguje na moją historię.
-----------------------------
Mam nadzieję, że się podobało.
Dziękuję za przeczytanie.
Łącznie z tym 325 słów.

~Bajo~