boy with white skin | hyunin

𝐭𝐰𝐞𝐧𝐭𝐲 𝐞𝐢𝐠𝐡𝐭

"Dün gece uyuyamadın mı sen?"

Waffle'ımdan ısırık alırken kafamı sallayıp göz kırptım. 

"Neden? Bir şey mi oldu bebeğim?" Yanağıma bulaşan çikolatayı sildi peçeteyle.

Ağzımdaki lokmayı bitirdim. "Bilmiyorum. Düşünmekten sanırım. Seni de uyandırmışım, özür dilerim. Ama biraz kalkıp hava alınca ve seni düşününce geçti." 

Gülüp yanağıma öpücük bırakınca ben de güldüm. "Ben bir tek saçlarımla oynadığını hatırlıyorum."

"Hm, beni rahatlatıyor, biliyorsun. Zaten sen de fazlasıyla hevesliymişsin, kucağıma kıvrıldın hemen." 

Kahkaha attı bu söylediğime. "Bak bak."

Ellerimi havada kaldırıp dudağımı büzdüm. Kedi olduğunu kabullenmesi gerekiyordu. 

"Ayrıca, bundan sonra uyuyamazsan beni uyandır."

"Tamam."

Bir daha uyuyamazsam da onu kaldırmazdım bu arada. Benim yüzümden uykusuz kalsın istemezdim, uykusuna düşkündü zaten.

Sokaklarda yürüyüp yiyeceklerimizi yemeye devam ederken bir anda dibime girdi. "Jeongin."

"Hm?"

"Sevişelim mi? Ne zamandır sevişmiyoruz."

Göz devirdim. "Hiç halim yok Hyunjin. Ayrıca sadece 1 hafta oldu, abartmayalım istersen."

Kaşlarını çattı. Oyuncağı elinden alınmış çocuklara benziyordu şu an. "Tamam işte, çok olmuş!"

"Hayır."

"Lütfen."

"Olmaaz."

"Tamam o zaman, ben seni yoldan çıkartmasını bilirim."

Bilirdi bu arada. Ama onun da yaptığı gibi ben de kabullenmiyordum işte. 

"Çok iddialısınız bayım."

Sırıtıp göz kırptı. "Öyleyimdir."

Akşam olduğunda ben kameradaki fotoğrafları bilgisayara atmakla meşgulken Hyunjin de yatakta telefonla uğraşıyordu. Gerçekten çok güzel fotoğraflar vardı ve ben hangi birini paylaşacağımı bile bilmiyordum. Hyunjin'in kamerasındakiler de vardı daha.

Hepsini bilgisayara aktarırken Hyunjin gelmiş ve arkadan sarılmıştı. Başımı karnına yasladığımda omuzlarıma masaj yapmaya başladı. "İyi geliyor mu?" diye sordu. 

"Hmm, evet."

Ellerini aşağılara indirip kasıklarımda parmaklarını gezdirmeye başladığında kasıldım. "Böyle iyi geliyor mu?"

"Hyunjin." dedim başımı kaldırıp gözlerine bakarken. O da bana yukarıdan bakıyordu. 

"Sabah anlaştığımızı sanıyordum."

Sırıttı. "Ah, evet. Anlaşmıştık. Benim seni yoldan çıkaracağım konusunda." Bir şey dememe fırsat vermeden elini çamaşırımdan içeri soktuğunda daha fazla dayanamayacağımı hissedip kendimi ona sürttüm. 

Saatler geçtikten sonra yorgun bir şekilde yatağa attık kendimizi. Sonuç olarak ikimiz de kazanmıştık anlaşmayı. 

***