na górze róże
na dole fiołki
mam dosyć świata
i jebnę fikołki
góra świata nieposkromiona
patrzy na nas bacznym okiem
czekająca na kolejnych śmiałków
chcących ją posmakować
róża miłości kwitnie
w kwiecie wieku
lecz jak szybko rośnie
tak szybko usycha
w dole tartaru
nieposkromionym wręcz
dante błądzi z
zimnym lucyferem
fiołek anielski
patrzący na nas
pragnie naszego zła
nie dbając o nikogo
świat przeogromny
na glinie stworzony
chwieje się zupełnie
jak wiatrak papierowy
nowi ludzie świata
fikołki robią
chcąc coś zmienić
lecz są prochem i nicością
na górze róże
na dole fiołki
mam dosyć świata
i jego troski
~ Rebelandarrow; czerwiec, 2022
CZYTASZ
poems
PoetryPublikuję pod wpływem emocji, nawet jeśli jest to jakiś czas po zdarzeniu. Muszę z tym jakoś się zżyć.
