w blasku chwały i glorii
stałam tam, na scenie
patrząc na was
nie uwierzywszy w to jeszcze
konfetti spadło na ziemię
tak liście ostatniej konwalii
która zasnęła na czas mroku
aby zbudzić się znowu do życia
poszłam do wydziału torturowanych poetów
aby znowu stać się jedną z nich
poczuć życie które dalej mi zostało
zyskać nową nadzieję na jutro
w beżowym pokoju stałam
licząc sekundy wszechświata
który uhonorował mnie
znów tym samym szczęściem
~ Rebelandarrow; luty, 2024
CZYTASZ
poems
PoetryPublikuję pod wpływem emocji, nawet jeśli jest to jakiś czas po zdarzeniu. Muszę z tym jakoś się zżyć.
