Secrets (Harry Styles Fanfiction)

Chapert 3

  Γύρισα σπίτι μετά από περίπου μισή ώρα. Τους βρήκα όλους αναστατωμένους. Τι είχαν πάθει άραγε? Φαίνονταν φοβισμένοι, μέχρι και ο Louis με τρόμαζε.

 Σταμάτησα στην πόρτα που οδηγούσε στο σαλόνι για να τους ακούσω να μιλάνε 

''εσύ φταις για όλα!'' 

του είπε με μίσος ο Louis 

''εγώ φταίω αγόρι μου που γεννηθήκατε έτσι?''

προσπάθησε να δικαιολογηθεί 

''είσαι επικίνδυνος, ψυχοπαθής. Αφού το ήξερες γιατί έκανες οικογένεια? Εσύ φταις για τον χαμό της μαμάς και αν πάθει κάτι η αδελφή μου θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια'' 

Δεν άντεξα να ακούσω άλλα 

''εδώ είμαι''

φώναξα και πλησίασα τον μπαμπά 

''που ήσουν?''

με ρώτησε με μίσος ο Louis πιάνοντας με από το χέρι και με γύρισε. Τα μάτια μας συναντήθηκαν.

 Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Πριν από λίγα λεπτά μιλούσε λες και νοιάζονταν πραγματικά για εμένα αλλά τον έχω συνηθίσει πια. Με μισεί γιατί απλός κάποιον πρέπει να μισεί, με αντιπαθεί γιατί τους αντιπαθεί όλους.

''Που ήσουν?''

επέμεινε 

''δεν πήγα από τον κεντρικό δρόμο. Είχε πολύ κίνηση''

είπα και σοκαρίστηκαν περισσότερο

''σου έχουμε απαγορεύσει να πηγαίνεις εκεί έτσι? Θα μπορούσες...''

ο μπαμπάς σταμάτησε όταν ο Louis τον κοίταξε με μίσος 

''έπρεπε να σκοτωθείς ή να πάθεις τίποτα άλλο  για να μάθεις να με ακούς''

φώναξε ο Louis ανεβαίνοντας πάνω.

 Δάκρυα πλημμύρισαν το  πρόσωπο μου και ανέβηκα πάνω. Ήξερα πως με μισούσε αλλά είμαι αδελφή του σωστά?  Θα πρέπει να με προστατεύει ή τουλάχιστον να μου μιλά καλύτερα. Μια ζωή ήμαστε μαζί και τον ξέρω καλά. Η μαμά πέθανε και δεν ξαναγυρίζει πίσω όσο και να με πονά το παραδέχομαι αλλά εκείνος δεν μπορεί.