Secrets (Harry Styles Fanfiction)

chapter 16

HARRY

Σήμερα εμαθα περισσοτερα εκείνη...

Επρεπε να είμαι ευτυχισμένος σωστα? Αφού μπόρεσα και έμαθα πιο πολλά για εκείνη. Αυτό θα με βοηθήσει να τους καταστρέφω!

Αλλά όχι! Δεν νιώθω ετσι. Είμαι χαρούμενος γιατί μπορεσα να την γνωρίσω καλυτερα και να δω έναν χαρακτήρα που δεν είχε γνωρίσει μέχρι σήμερα.

Δεν πίστευα ποτρε πως ένας άνθρωπος μπορεί να κρύβει μέσα στην αθώα ψυχουλα του τόσο καλοσύνη.

Φοβόμουν στην αρχή. Ιδικά τα αδέλφια της γιατί είχα την αίσθηση πως θα με γνώριζαν αλλά εκανα λάθος. Τους ξεγελασα και έτσι μπορώ μα συνεχίσω το παιχνιδι μέχρι να εκτελέσω και αυτη τη αποστολή μου ή μήπως να μην το κανω? Αισθάνομαι πως βρήκα τελικά την ιδανική κοπελα για εμένα.

Όχι! Οχι! Δεν πρεπει να παρασυρθω! Θα πρεπει να σκέφτομαι οτι είναι μονο μια αποστολή.

Ναι θα τα καταφέρω! Θα τα καταφέρω μπαμπά! Θα πληρώσουν μαμα....ΣΑΣ ΤΟ ΥΠΌΣΧΟΜΑΙ!

Δάκρυα κυλούσαν απο το μπερδεμένο αγόρι. Γιατί έπρεπε να μπει σε αυτή την διαδικασία? Γιατί να την αγαπά? Γιατί να έχουν γίνει όλα αυτά?

Όμως ο Harry κατάλαβε κατι που η Estel είχε καταλάβει εδώ και καιρό. Κατάλαβε πως η μοίρα ορίζει την ζωή και ποτε τίποτα δεν γίνετε οπώς εμείς θέλουμε γιατι αν όλα γίνονταν συμφώνα με τα τα δικά μας δεδομένα ίσως η ζωή μα ηταν πιο εύκολη.

ESTEL

Η πόρτα έκλεισε άλλα ακόμα δεν μπορουσα να σβησω το χαμόγελο απο το προσωπο μου. Δεν το πίστευα πως τα πραγματα είχαν παει τόσο μα τόσο καλα. Ηταν μια ήσυχη βραδιά κατι που δεν περιμενα.

Όλο σκεφτόμουν πως τώρα οπου να 'ναι ο Louis θα αρχίσει να χτυπά τον Harry για ανεξήγητο λογο αλλά δεν το έκανε. Πρώτη φόρα μεταωαπο παρα πολύ καιρο με έχει κανει περιφανη. Ήμουν περιφανή που ηταν τόσο καλός Εκάβη την στιγμη και δεν νομιζω πως θα του ξανά κρατήσω κακία ή θα νιώσω μίσος για εκείνο.

Περπαυησα ως το σσλονι. Εκεί βρισκόνταν και οι δυο τους κοιτώντας τηλεοραση.

Σταθηκα εκεί με σταυρωμένα τα χέρια να τους κοιτώ και να χαμογελο

"Ευχαριστώ"

Με κοίταξαν και οι δυο τους ταυτόχρονα. Άλλα ο Louis δεν ήθελε μα δείξει την χαρά του που του είχε πει ευχαριστώ. Έτσι γύρισε απότομα το βλέμμα του στην τηλεοραση και αδιάφορα απάντησε

"Για ποιον λογο? Είναι ολά βαση σχεδίου. Του φερεσαι καλά μέχρι να βρεις την κατάλληλη στιγμη. Μετα τον σκοτώ...καταστρέψεις"

Έκοψε την κουβέντα! Οχι! Αποκλείεται δεν είναι τόσο κακός. Ο αδελφος μου δεν είμαι ετσι. Δεν μπορεί να σκοτώσει. Δεν μπορεί να μου το κανει αυτό! Δεν μπορεί να σκοτώσει αυτον που εγώ αγαπάω.

Ξαφνικα ζωντάνεψε μπροστά μου η εικόνα ενος μικρού αγοριου πάνω στο τρίκυκλο ποδήλατο του. Φοροντας το κοντο,κόκκινο παντελονάκι του και την άσπρη μπλουζιτσα του να τριγυρνά στα σοκάκια της γειτονιάς παιζοντας με ολά τα άλλα παιδιακια ειρηνικά. Αυτό το παιδι δεν μπορει να είναι δολοφόνος.

Δεν μπορεί να σκοτωσει! Δεν μπορεί μπορεί να βλάψει κανένα. Με έκανε να πάρω πίσω όλα αυτά που σκέφτηκα, ολά αυτα τα συναισθήματα που ενιωσα χάρης εκείνο. Ηταν μεγαλο κάθαρμα.

Λυπομουν! Πραγματικα λυπομουν που ηταν αδελφός μου. Αυτό που είχε σκοπό να κανει ηταν παρατραβηγμενο. Το γυαλί είχε σπάσει και δεν ξανακολουσε. Ποτε δεν θα το συγχωρούσα αμα το έκανε. Ποτε δεν θα τον συγχωρουσα που προσπάθησε να μου στερησει την ευτυχία μου. Και ποτε δεν θα το κανει.

Δεν θα τον αφησω να τον σκοτωσει. Δεν θέλω να χάσω τον κοσμο μου λογο του αδελφού μου. Δεν ήθελα να του μιλάω. Δεν ήθελα να υπάρχει. Τον συχαινομαι! Δεν είναι πια ο αδελφός μου! Είναι ένας τέρας που δεν ηθελα να γνωρίσω άλλα το γνώρισα και λυπαμε πολύ για αυτό.

"Είσαι κάθαρμα"

Του φωναξα και ετρεξα στο δωμάτιο. Ποτε ξανά δεν θα τον αφηνα να δει τα δάκρυα μου. Δεν αξειζε να κλαίω για έναν άνθρωπο που μου είχε καταστρέψει την ζώη. Και ποτε δεν θα το ξανά εκανα. Δεν θα ξανά εκανα τα ιδια λάθη.

Ο Niall το κοιταξε απογοητευμένα. Εδώ και λιγες μέρες είχαν γίνει αχοριστει άλλα δεν ήμουν μόνο εγώ αύτη που είχε απογοητεύσει. Μέσα σε λιγα δευτεροπλα και μονο με μια του λέξη είχε καταφέρει να αναστατώσει ενα σπιτι και να ραγίσει μια καρδία που λίγο πιο πριν ηταν τόσο περιφανή για εκείνο.

Τελικά ο Louis γύρισε το βλέμμα του βλέποντας τον Niall να φεύγει απο κοντά του. Η απογοητευση του μεγαλη. Είχε καταλάβει πως αυτό που είπε με πλήγωσε πολύ. Επιτελούς κατάλαβε πως με την συμπεριφερατου ολο και απομάκρυνε τον κοσμο που αγαπουσε.

LOUIS

Δεν ήθελα να είμαι τόσο κακός μαζί της. Δεν έπρεπε να της το πω αυτό. Άλλα έδωσα ορκο. Είμαι σίγουρος πως αυτοι το εκαναν. Μου κατέστρεψαν την ζωή. Και δεν θα τους αφήσω να με ρίξουν κάτω πανω που αρχίζω και συνερχομαι.

Δεν είμαι δολοφόνος. Δεν μπορώ να πειραξω ουτε κουνούπι αλλά ΟΧΙ! Δεν θα τον αφήσω για αλλη μια φορα να μου καταστρεψει την ζωη. Εδβσα έναν όρκο σε εκείνη και θα τον τιρισω. Θα προατατεψω την αδελφή μου και θα το κάνω ακομα και αν χρειαστεί μα σκοτωσω οποίον την πειραξει. Ακόμα και αν είναι με το μέρος μας!!!

Τελικά τι θα γίνει? Ποιος θα σκοτώσει ποιον? Είναι δύσκολο να είσαι αναμεσα σε δυο ανθροπους που αγαπάς πολυ. Ποιος θα επιλέξει τελικά η μύρα ή το καθικον?