Secrets (Harry Styles Fanfiction)

Chapter 4

O άντρας έφτασε σπίτι του μετά από λίγο. Δεν πίστευε αυτό που είχε πάθει. Την σκέφτονταν συνέχεια και ήταν μόνο η πρώτη μέρα. Τα καταγάλανα μάτια της δεν μπορούσαν να τον αφήσουν  να ησυχάσει. Έκλεινε τα μάτια του και έβλεπε το γέλιο της, το φωτεινό της χαμόγελο και αισθάνονταν της κάτασπρες παλάμες της στα σκούρα μαλλιά του να τα χαϊδεύουν.

 Είχε αντιδράσει αυθόρμητα. Τόσο που φοβήθηκε πως θα τον καταλάβει. Την γνώριζε μόνο ώρες και έκανε την κίνηση. Μα τι είχε πάθει? Δεν αναγνώριζε τον εαυτό του. Δεν υπήρχε περίπτωση να την είχε ερωτευτεί! Ήταν ένα απλό θύμα.

 Έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο του για να μπορέσει να την κρατήσει μακριά από το μυαλό του.  'Ήταν ένας ρόλος' θύμιζε στον εαυτό του.

 Αν τον καταλάβαιναν θα τον σκότωναν, θα τον έδιωχναν και αυτό θα ήταν ντροπή για τον  πατέρα του. Ήταν τόσο δυνατός, τόσος τελείως και ήθελε τα παιδιά του να του μοιάσουν. Αυτό ήταν το μόνο που θα έπρεπε να έχει στο μυαλό του. Ήθελε να κρατήσει την τιμή του πατέρα του, ορκίστηκε ότι θα το έκανε, έπρεπε να το κάνει και θα το έκανε.  

 Δεν μπορούσε να ερωτευτεί και ειδικά αυτή την κοπέλα. Ήταν ντροπή για αυτόν. Όλοι θα τον μισούσαν και έξαλλου είχε φτιάξει  ένα όνομα, δεν μπορούσε να τον χαλάσει ένα [καπρίτσιο]

 Προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του ότι είναι απλός για την δουλειά. Αυτοί ήταν η όροι όταν έκλεισε την συμφωνία και άρχισε να δουλεύει για να δικαιωθεί. Του είχαν πει πως τα αισθήματα δεν παίζουν ρόλο για αυτούς και καλά θα έκανε να τα αφήσει αν ήθελε να επιβιώσει. Δεν ήθελαν τίποτα παραπάνω εκτός από το θύμα νεκρό και δεν νοιάζονταν τα συναισθήματα.

  Όλοι ήξεραν πως θα έρχονταν το τέλος τους αν τολμούσαν να αγαπήσουν μια εχθρό και αυτό γιατί? Πότε κάνεις δεν ήξερε. Από μικρός τον είχαν μάθει να τους μισεί, είχε ακούσει χιλιάδες απαίσιες ιστορίες για αυτούς που όσο μεγάλωνε τις πίστευε ακόμα περισσότερο επειδή είχε μάτια και έβλεπε και τα δικά του μάτια ποτέ δεν έκαναν λάθος.

 Ξάπλωσε στο κρεβάτι και έκλεισε τα μάτια του. Είχε ηρεμήσει και σχεδόν ξεχάσει αυτή την κοπέλα που τον έκανε να χάσει το μυαλό του, τη λογική του και κατά συνέπεια όλοι του την ζωή.  Ένας ήχος έσπασε την σιωπή κάνοντας τον  να  αναπηδήσει από φόβο. 

 Αμέσως ξέχασε κανόνες και υποχρεώσεις ήλπιζε πως είναι αυτή. Ήθελα να δει ένα μήνυμα της για

''καληνύχτα''.

Περίεργο αυτό που ένιωθε αλλά δεν μπορούσε να αντισταθεί. Αντιδρούσε με την καρδιά όχι με τον μυαλό και αυτό τον φόβιζε.

 Κοίταξε το κινητό και τα μάτια του άστραψαν όταν το όνομα της εμφανίστηκε στην οθόνη. Ένα μεγάλο χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του  κάτι που είχε πολλά χρόνια να συμβεί. Δεν είχε ξανανιώσει αγάπη και αυτό ήταν γεγονός μέχρι και ο ίδιος το ήξερε αλλά μέχρι χθες δεν πίστευε σε αυτήν γιατί έλεγε πως ήταν η μόνη που μπορούσε να με πληγώσει τόσο εύκολα. 

''Καληνύχτα''

το μήνυμα της συμπληρώνονταν με δυο ροζ καρδιές. Αυτό θα έπρεπε να τον ικανοποιεί γιατί φαίνονταν πως η κάπελα ήταν εύκολο θύμα θα την καθάριζε πιο εύκολα αλλά δεν τον ικανοποιούσε κάτι παραπάνω. Το γεγονός πως το θυμήθηκε τον έκανε ανεξήγητα ευτυχισμένο 

''Καληνύχτα Esty'' απάντησε και χαμογέλα πλατιά.

Έκλεισε το κινητό και οι σκέψεις του επανήλθαν. Τι είχε πάθει? Τι του συνέβαινε? Τον είχε τρελάνει.

 Το πήρε ο ύπνος παίρνοντας μια και μοναδική απόφαση. Έπρεπε να τελειώσει γρήγορα. Δεν μπορούσε να το αντέξει. Θα την ερωτεύονταν περισσότερο και κινδύνευε να χάσει την ζωή του.

 Όσο και να τον πλήγωναν αυτές οι σκέψεις έπρεπε να το κάνει για το καλό του, το οποίο μόνο εκείνος ήξερε. Τον πήρε ο ύπνος με αγκαλιά το κινητό. Η περίεργη ευτυχία του δεν περιγράφονταν με λόγια ή πράξεις, ήταν απλά ευτυχισμένος για μια και μοναδική στιγμή. Κανείς δεν μπορούσε να του το στερήσει αυτό, γιατί πολύ απλά κανείς δεν ήξερε τι νιώθει. Ήταν απλά χαρούμενος για ένα βράδυ, ένα βράδυ που θα του εμένα αξέχαστο.  Γιατί πολύ απλά είδε τα ωραιότερα όνειρα που είχε δει ποτέ. Φαντάστηκε πως θα ήταν η ζωή μαζί της. Κρίμα όμως που δεν είχε σκοπό να την συνεχίσει!!